Fertig Seid: Januar 15, 2010
Zruck zue d Alemannische Bibel (Markgräflerland Eschbach)

D PROPHET AMOS

S`1. Kapitel

Gottes unabwendbares Gricht iba Israels Nochbere un iba si eignes Volk

1,1 Des isch's, was Amos, der unda d (a) Schofziichter vu Tekoa war, gsähne het iba Israel zue d Ziit (b) (c) Usijas, vum Kenig vu Juda, un (d) Jerobeams, d Bue(Suhn) vum Joas, vum Kenig vu Israel, zwei Johr vor rem Erdbebe. 1,2 Un na(er) sait: (a) (b) Dr HERR wird üs Zion brellä un sini Schtimm üs Jerusalem härä losse, daß de Aue dr Schäfa (Hirte) vutrockne wäre un dr Karmel obe vudorre wird.

1,3 Des sait dr HERR: Um dräi, jo um vier Schänd (Frevel) wille dera vu Damaskus will i(ich) sie nit schone, wel sie Gilead mit iserne Dreschschlitte drosche hän; 1,4 sundern i(ich) will ä Fiir schicke in des Huus Hasaëls, des soll de Paläscht Ben- Hadads vuzehre(frässä). 1,5 Un i(ich) will de Riegel vu Damaskus vubreche un de Inwohna üs Bikat-Awen un der, der des Zepter hebet (haltet), üs Bet-Eden üsrotte, un des Volk vu Aram soll nohch (a) Kir wäggfihrt wäre, sait dr HERR.

1,6 Des sait dr HERR: Um dräi, jo um vier Schänd (Frevel) wille dera vu Gaza will i(ich) sie nit schone, wel sie di Gfangene alli wäggfihrt un a Edom üsgliefert hän; 1,7 sundern i(ich) will ä Fiir in de Müre vu Gaza schicke, des soll sini Paläste vuzehre(frässä). 1,8 Un i(ich) will de Inwohna üs Aschtot un der, der des Zepter hebet (haltet), üs Aschkelon üsrotte un mi Hand gege Ekron wende, un s soll umkumme, was vu d Philista noh ibrig isch, sait Gott dr HERR.

1,9 Des sait dr HERR: Um dräi, jo um vier Schänd (Frevel) wille dera vu Tyrus will i(ich) sie nit schone, wel sie di Gfangene alli a Edom üsgliefert un nit a d Bruedabund denkt hän; 1,10 sundern i(ich) will ä Fiir in de Müre vu Tyrus schicke, des soll sini Paläste vuzehre(frässä).

1,11 Des sait dr HERR: Um dräi, jo um vier Schänd (Frevel) wille dera vu Edom will i(ich) sie nit schone, wel sie ihrem Brueda mit däm Schwert vufolgt un alles Erbarmen vu sich doe hän un immafurt wüte in ihrem Zorn (Wuet) un a ihrem Wuet ewig feschthebä; 1,12 sundern i(ich) will ä Fiir schicke noh Teman, des soll de Paläste vu Bozra vuzehre(frässä).

1,13 Des sait dr HERR: Um dräi, jo um vier Schänd (Frevel) wille dera vu Ammon will i(ich) sie nit schone, wel sie di Schwangere in Gilead ufgschlitzt hän, um ihr Biet(Gäu, Gau) z erwietere; 1,14 sundern i(ich) will ä Fiir aziinde in d Müre Rabbas, des soll sini Paläste vuzehre(frässä), wenn ma des Kregsgschrei hoch hebt am Dag dr Schlacht, wenn des Wetta kummt am Dag vum Schturm. 1,15 Do wird dann(dnoh) ihr Kenig samt sinene Obere gfange wäggfihrt wäre, sait dr HERR.


S`2. Kapitel

2,1 (a) Des sait dr HERR: Um dräi, jo um vier Schänd (Frevel) wille dera vu Moab will i(ich) sie nit schone, wel sie de Knochä(Gebeine) vum Kenig vu Edom vubrennt hän zue Asche; 2,2 sundern i(ich) will ä Fiir schicken nohch Moab, des soll de Paläste vu Kerijot vuzehre(frässä), un Moab soll schterbe im Gwimmel un Gschrei (Geblär) un Trumpetehall. 2,3 Un (a) i(ich) will d Herrscha unda nene üsrotte un alli ihri Obere samt nem umbringe, sait dr HERR.

2,4 Des sait dr HERR: Um dräi, jo um vier Schänd (Frevel) wille dera vu Juda will i(ich) sie nit schone, wel sie des HERRN s Gsetz vuachte un sini Ordnige nit hebed un sich vu ihrem Luuggötze vufihre losse, däne ihri Vädare nohchgange sin; 2,5 sundern (a) i(ich) will ä Fiir nohch Juda schicke, des soll de Paläste vu Jerusalem vuzehre(frässä).

2,6 Des sait dr HERR: Um dräi, jo um vier Schänd (Frevel) wille dera vu Israel will i(ich) sie nit schone, wel sie di Unschuldige fir Geld un di Arme (a) fir ä Paar Schoeh vukaufe. 2,7 Sie (a) träte d Schädel vu d Arme in d Schtaub un dränge di Elende vum Wäg. Bue(Suhn) un Vada (Babbe) gehn zue dämselbe Maidli, um mi heilige Name z entheilige. 2,8 Un bi alle Altäre schlemme sie uf d (a) pfändete Kleida un trinke Wi vum Gelde vu d Bschtrofte im Huus ihres Gottes. 2,9 Un däbi ha i(ich) (a) d Amorita vor nene her vutilgt, der so hoch war we Zedare un so schtark we Eiche, un i(ich) vutilgt obe sini Frucht un unde sini Wurzle. 2,10 Au ha i(ich) äich üs Ägypteland gfihrt un vierzig Johr in dr Wüschte gleitet, dmit da(ihr) dr Amorita Land bsäße. 2,11 Un i(ich) ha üs äire Sehn Prophete gweckt un (a) Gottgweihti üs äire Jüngling. Isch's nit so, ihr Israelite? sait dr HERR. 2,12 Aba ihr gän d Gottgweihte Wi z trinke un bifihlt d Prophete un sage: (a) (b) Ihr sollt nit wiessage!

2,13 Lueg, i(ich) will's unda äich schwanken mache, we ä Karre voll Garben schwankt, 2,14 so daß, wer schnell isch, nit vudwitsche noh dr Schtarke ebis vumöge soll, un dr Mächtige soll nit si Läbä rette kenne. 2,15 D Bogeschütze soll nit schtandhalte, un wer schnell laufe ka, soll nit vudwitsche, un wer do rietet, soll si Läbä nit rette, 2,16 un wer unda d Schtarke dr mannhafteschte isch, soll nackt vudlaufe meße a däm Dag, sait dr HERR.


S`3. Kapitel

Erwählig bwahrt nit vor Gricht

3,1 Horche, was dr HERR gege äich schwätzt, ihr Israelite, gege alli Gschlechta, de i(ich) üs Ägypteland gfihrt ha: 3,2 Üs alle Gschlechta uf Erde ha i(ich) ällei äich erwählt, drum will i(ich) au a äich heimsueche all äiri Sinde.

Wenn Gott schwätzt, ka dr Prophet nit schwiege

3,3 Kenne öbbe zwei mitänanda wanderä, sie sin denn einig undaänanda? 3,4 Brellt öbbe ä Löwe im Walde, wenn na(er) kei Raub het? Brellt öbbe ä junge Löwe üsä vu sinere Hehli, na(er) het denn ebis gfange? 3,5 Flegt öbbe ä Vogel uf d Bode, wenn kei Fangnetz do isch? Odr schpringt ä Falle uf vu d Erde, sie het denn ebis gfange? 3,6 Blost ma öbbe d Trumpete (Päpere) in eina Schtadt un des Volk vuschrecke nit? (a) (b) Isch öbbe ä Ungliick in dr Schtadt, des dr HERR nit doet? 3,7 - Gott dr HERR doet nigs, na(er) offenbart denn si Rotschluß d Prophete, sinene Knecht. (a) - 3,8 Dr Löwe brellt, wer sollt sich nit firchte? Gott dr HERR schwätzt, wer sollt nit Prophet wäre?

Akindigig vum Gricht iba Samaria

3,9 Vukindigt in d Paläscht vu Aschtot un in d Paläscht im Land Ägypte un sage: Sammle äich uf d Berge um Samaria un sähn, welch ä großes Zetergschrei un Unrecht drin isch! 3,10 Sie achte kei Recht, sait dr HERR; sie sammle Schätz vu Schänd (Frevel) un Räub in ihre Paläst. 3,11 Drum sait Gott dr HERR: Ma wird des Land ringsumher agriffä un di vu dinere Macht rabrieße un dini Hiisa plindere.

3,12 Des sait dr HERR: Gliechwe ä Schäfa (Hirte) däm Löwen zwei Beine odr ä Ohrläppli üs däm Muul rißt, so solle d Israelite rüsgrieße wäre, de zue Samaria hocke in dr Ecke vum Ruehnäscht un uf däm Laga vu Damast.

3,13 Häre un beziige s däm Huus Jakob, sait Gott dr HERR, dr Gott Zebaoth: 3,14 Zue d Ziit, do i(ich) de Sinde Israels heimsueche wir, will i(ich) de Altäre in Bethel heimsueche un de Herna vum Altar abbreche, daß sie uf d Bode flege solle, 3,15 un will Wintahuus un Summahuus zerschla, un de (a) (b) elfenbeigschmickte Hiisa solle zgrunde go un vieli Hiisa vunichtet wäre, sait dr HERR.


S`4. Kapitel

4,1 Horche des Wort, ihr fette Keh, de ihr uf däm Berg Samarias sin un d Gringe Gwalt aden un schindet di Ärme un sage zue äire Herre: Hole her, len uns(üs) suffe! 4,2 Gott dr HERR het gschwore bi sinere Heiligkeit: Lueg, s kummt de Ziit iba äich, daß ma äich rüszeh wird mit Angle un, was vu äich ibrigbliebt, mit Fischhoge. 4,3 Un ihr den zue d Mäureritze üsä meße, jede vor sich hi, un zuem Hermon wäggschleppt wäre, sait dr HERR.

Gottes Schleg(Ziichtigige) wäre fir nix gachtet

4,4 Jo, kummt her nohch Bethel un tribt Sinde, un nohch (a) Gilgal, um noh viel me z sindige! Hole äiri Schlachtopfa am Morge un äira (b) Zehnte am dritte Dag, 4,5 räuchert (a) Suurdeig zuem Dankopfa un rueft fräiwilligi Opfa üs un vuzehle sie; denn so hän ihr's gern, ihr Israelite, sait Gott dr HERR!

4,6 I(Ich) ha äich in alle äire Schtädt müßigi Zähne ge un wenig a Brot in alle äire Derfa (Käffa); DENNOH BEKEHRE IHR AICH NIT ZUE MA, sait dr HERR. 4,7 Au ha i(ich) äich d (a) Rägä nit ge, als noh dräi Monet ware bis zue d Ernt, un i(ich) ha rägne lo iba ä Schtadt, un uf di anderi Schtadt ha i(ich) nit rägne lo, ä Acka wird brägnet, un dr andere Acka, der nit brägnet wird, vudorrt. 4,8 Un s ziehe zwei, dräi Schtädt zue eina Schtadt, um Wassa z trinke, un kenne nit gnoe finde; DENNOH BEKEHRE IHR AICH NIT ZUE MA, sait dr HERR. 4,9 I(Ich) plogt äich mit (a) dürri Ziit un mit Getriedebrand; au fräße d (b) Räupe alles, was in äire Gärte un Wiberge, uf äire Fiegebaium un Elbaium gwachse isch; DENNOH BEKEHRE IHR AICH NIT ZUE MA, sait dr HERR. 4,10 I(Ich) schickt unda äich d (a) Pescht we in Ägypte; i(ich) bring äiri jungi Mannschaft durchs Schwert um un ha äiri Gäul (Pferde) gfange wägfihre glo, i(ich) ha d Geschtank vu äirem Heerlaga in äiri Nase schtiege lo; DENNOH BEKEHRE IHR AICH NIT ZUE MA, sait dr HERR. 4,11 I(Ich) richt unda äich Vuschtörig a, we Gott (a) Sodom un Gomorra vuschtert, daß ihr waret we ä (b) Brandscheit, des üs däm Fiir grisse wird; DENNOH BEKEHRE IHR AICH NIT ZUE MA, sait dr HERR.

4,12 Drum will ich's wida so mit dir mache, Israel! Wel ich's denn wida so mit dir mache will, so richt di, Israel, un triff di Gott! 4,13 Denn lueg, na(er) isch's, der de Berge macht un d Wind schafft; na(er) zeigt däm Mensch, was sa(er) im Sinne het. Na(Er) macht de Morgeröti un d Nacht, (a) na(er) kummt dher uf d Hechi vu d Erd - na(er) heißt "HERR, Gott Zebaoth".


S`5. Kapitel

5,1 Horche, ihr vum Huus Israel, des Wort; denn i(ich) mueß des Klageled(Jomerled) iba äich aschtimme: 5,2 D Jungfrau Israel isch gflogä, daß sie nit wida ufschtoh wird; sie isch z Bode gschtoße, un nemads isch do, der ra(ihr) ufhelft. 5,3 Denn eso sait Gott dr HERR: D Schtadt, üs der Dusig zuem Kampf üszehn, soll nur Hundat ibrig bhalte, un üs der Hundat üszehn, de soll nur Zehn ibrig bhalte im Huus Israel.

Gege de Undadricka

5,4 Denn des sait dr HERR zuem Huus Israel: (a) Sueche mi, so den na(ihr) läbä. 5,5 (a) (b) Sueche nit Bethel un kummt nit nohch Gilgal un gehn nit nohch Beerscheba; denn Gilgal wird gfange wäggfihrt wäre, un Bethel wird znicht wäre. 5,6 Sueche d HERRN, so den na(ihr) läbä, daß sa(er) nit dherfahre iba des Huus Josef we ä vuzehrendes Fiir, des nemads lesche ka zue Bethel - 5,7 de ihr (a) (b) des Recht in Wermuet vukehre un de Grechtigkeit uf d Bode schtoße.

5,8 Der des (a) Siebegschtirn un d Orion macht, der üs dr Nacht d Morge macht un üs däm Dag de finschteri Nacht, der (b) des Wassa im Meer herrueft un schiittet`s uf d Erdbode - er heißt «HERR» -, 5,9 der iba di Schtarke s End kumme losst un holt ä End iba di feschte Schtadt.

5,10 Sie sin däm gram, (a) der sie im Door zrechtwiest, un vuabscheue den, der nene d Wohret sait.

5,11 Drum, wel ihr di Ärme undadriickt un riße vu nene hohi Abgabe vu Korn, so (a) solle ihr in d Hiisa nit huuse, de ihr vu Quaderschtei baut hän, un d Wi nit trinke, den ihr in d fiene(fäinä) Wiberg abäut hän. 5,12 Denn i(ich) kenn äiri Freveltate, de so viel sin, un äiri Sinde, de so groß sin, we na(ihr) de Grechte unda driickt un Schmiergeld riße un di Ärme im Door undadriickt. 5,13 Drum mueß dr Schlaue zue der Ziit schwiege; denn s isch ä besi Ziit.

5,14 Sueche des Guete un nit des Bese, uf daß sa(ihr) läbä kennt, so wird dr HERR, der Gott Zebaoth, bi äich si, we na(ihr) rehme. 5,15 (a) (b) Hasset des Bese un liebe des Guete, richte des Recht uf im Door, villicht wird dr HERR, der Gott Zebaoth, doch gnädig si däne, de vu Josef ibrigbliebe.

5,16 Drum sait dr HERR, der Gott Zebaoth, dr Herr: S wird in alle Gasse Wehklage si, un uf alle Schtroße wird ma sage: «Mai, mai!" Un ma wird d Bur (Ackama) zuem Truure ruefä un zuem Jomere(Wehklage), wer de Doteklag hebe ka. 5,17 In alle Wiberg wird Jomere(Wehklage) si; denn i(ich) will unda äich fahre, sait dr HERR.

D Dag des HERRN

Isch ä Dag vum Gricht 5,18 (a) Mai däne, de des HERRN Dag herwiinsche! Was soll la(er) äich? Denn des HERRN Dag isch Dunkel un nit Lecht, 5,19 gliechwe wenn öbber (ebber) vor rem Löwe flieht un nem ä Bär begegnet un na(er) kummt in ä Huus un lehnt sich mit dr Hand a de Wand, so schticht nen ä Schlange! 5,20 Jo, des HERRN Dag wird finschta un nit lecht si, dunkel un nit hell.

D ußerliche Gottesdenscht deot's ällei nit

5,21 I(Ich) bi äiri Firdäg gram un vuacht sie un (a) mag äiri Vusammlige nit rieche. 5,22 Un wenn na(ihr) ma(mir) au (a) Brandopfa un Schpeiseopfa opfare, so ha i(ich) kei Gfalle dra un mag au äiri fette Dankopfa nit aluege. 5,23 Doe wäg vu ma(mir) des Geplärr dinare Leda; denn i(ich) mag di Harfeschpiel nit härä! 5,24 S schtrem aba des Recht we Wassa un de Grechtigkeit we ä ne vutrocknende Bach.

5,25 Hän ihr vum Huus Israel mir in dr Wüschte de vierzig Johr lang Schlachtopfa un Schpeiseopfa gopfart? 5,26 Ihr hän d Sakkut* trage, äire Kenig, un Kewan*, d Schtern äires Gottes, äiri Bilda, weli ihr äich selba gmacht hän; *Sakkut un Kewan (sin Name heidnischer Götta, de in Israel vuehrt wäre) 5,27 so will i(ich) äich wägfihre losse bis gegeiba vu Damaskus, sait dr HERR, der Gott Zebaoth heißt.


S`6. Kapitel

Gege Selbschtsicherheit un Schwelgeräi vu d Vürnehme in Israel

6,1 Mai d Sorglose zue Zion un mai däne, de voll Zuevasicht sin uf däm Berg Samarias, d Vürnehme vum Erstlings unda d Mensch, zue däne des Huus Israel kummt! 6,2 Gehnt hi nohch (a) Kalne un lueget un vu do nohch Hamat, dr große Schtadt, un ziehnt nab nohch Gat vu d Philista! Sin ihr bessa als de Kenigrich, isch äicha Biet(Gäu, Gau) greßa als des ihrig, 6,3 de ihr meinet, vum bese Dag wiet ab z si, un (a) trachtet imma nohch Frevelregimenta, 6,4 de ihr schlofe uf elfebeigschmickte Laga un äich schtrecke uf äire Ruehbette? Ihr ässä de Lämma üs dr Herde un de gmäschtete Kälba 6,5 (a) un spielt uf dr Harfe un erdichte äich Leda we David 6,6 un trinkt Wi üs Schale un salbt äich mit däm beschte El, aba truurig äich nit d Schadä um Josef.

6,7 Drum solle sie etze vorusgoh unda däne, de gfange wäggfihrt wäre, un solle des Schlemme dr Ibametige ufhäre. 6,8 Denn Gott dr HERR het gschwore bi sich: Mi vudrießt d Hochmuet Jakobs, sait dr HERR, der Gott Zebaoth, un i(ich) hass sini Paläschte. Drum will i(ich) de Schtadt ibage mit allem, was drin isch. 6,9 Un wenn au zehn Männa (Manne) in nem Huus ibrigbliebe, solle sie doch schterbe. 6,10 Un nimmt si dann(dnoh) ä Vuwandte, der nen bschtatte un sini Knochä(Bei) üs däm Huus schleipfe will, so sait da(er) zue däm, der drin im Huus isch: Sin ihra noh me do? Un der wird sage: Sie sin alli dhi! Un na(er) wird sage: Schtill! Denn ma darf des HERRN d Name nit nenne. (a) 6,11 Denn lueg, dr HERR het bifohle, daß ma de große Hiisa in Trimma schla soll un di kleine Hiisa in Schtickli.

6,12 Wer ka uf Felse mit Ross renne odr mit Rinda pflege? Denn (a) ihr wandelt des Recht in Gift un de Frucht dr Grechtigkeit in Wermuet, 6,13 de ihr äich fraie iba Lo-Dabar un sage: Hän ma(mir) nit durch unsari Kraft Karnajim gnumme? 6,14 Drum lueg, i(ich) will gege äich, ihr vum Huus Israel, ä Volk ufschtoh losse, sait dr HERR, der Gott Zebaoth, des soll äich agriffä vu do a, wo ma nohch Hamat goht, bis a d Bach in dr Wüschte.


S`7. Kapitel

Di dräi erschte Visione(Gsichta): Heigumba, Fiir, Bleilot

7,1 Gott dr HERR het mi luege lo, un lueg, do war eina, der macht Heigumba zue d Ziit, als des Grummet ufgoht; un lueg, des Grummet war gwachse, nohchdäm dr Kenig het mähän losse. 7,2 Als sie etze alles Gras im Land abfrässä wen, sag i(ich): Ach Herr HERR, bi gnädig! Wer soll Jakob wida ufhelfe? Na(Er) isch jo so schwach. 7,3 Do reut`s d HERRN, un na(er) sait: Wohlan, s soll nit bassiere.

7,4 Gott dr HERR het mi luege lo, un lueg, Gott dr HERR reft des Fiir, um dmit z schtrofe. Des vuzehrt (a) de großi Defi un friß des Ackaland. 7,5 Do sag i(ich): Ach Herr HERR, loß ab! Wer soll Jakob wida ufhelfe? Na(Er) isch jo so schwach. 7,6 Do reut`s d HERRN des au, un Gott dr HERR sait: S soll au nit bassiere.

7,7 Na(Er) het mi abamols luege lo, un lueg, dr Herr schtoht uf dr Muure, de mit nem Bläilot grichtet war, un na(er) het ä Bläilot in sinere Hand. 7,8 Un dr HERR sait zue ma(mir): Was siehsch dü, Amos? I(Ich) sag: Ä (a) Bläilot. Do sait dr Herr zue ma(mir): Lueg, i(ich) will des Bläilot a mi Volk Israel lege un (b) nem nigs me ibasäh, 7,9 sundern de Höchi Isaaks solle vuweschtet un de Heiligtimer Israels kappüt wäre, un i(ich) will mi mit däm Schwert iba des Huus Jerobeam hermache.

Amos wird üs Bethel üsgwiese

7,10 (a) Do schickt Amazja, dr Prieschta in Bethel, zue Jerobeam, däm Kenig vu Israel, un het nem sage lo: D Amos macht ä Ufruhr gege di im Huus Israel; des Land ka sini Wort nit vutrage. 7,11 Denn so sait Amos: Jerobeam wird durchs Schwert schterbe, un Israel wird üs sinem Land gfange wäggfihrt wäre. 7,12 Un Amazja sait zue Amos: Dü (a) Seher, gang wäg un flieh ins Land Juda un iß dert di Brot un wiessag dert. 7,13 Aba wiessag nimi in (a) Bethel; denn s isch nem Kenig s Heiligtum un dr Tempel vum Kenigrich. 7,14 Amos git zantwort un sait zue Amazja: I(Ich) bi kei Prophet noh ä Prophetejinger, sundern (a) i(ich) bi ä Hirt, der Mulbeere zichtet. 7,15 Aba dr HERR nimmt mi vu dr Herde un sait zue ma(mir): Gang hi un wiessag minem Volk Israel! 7,16 So her etze des HERRN s Wort! Dü saisch: (a) Wiessag nit gege Israel un eifa nit gege des Huus Isaak! 7,17 Drum sait dr HERR: was Dir wird di Wieb wird in d Schtadt ne Hure wäre, un dini Buebä(Sühn) un Techtare solle durchs Schwert flege, un di Acka soll mit dr Meßschnur üsdeilt wäre. Dü aba sollsch in nem schlechte Land schterbe, un Israel soll üs sinem Land vutriebe wäre.

S`8. Kapitel

Di vierte Vision: Ä Kratte(Zeine) mit riefem Obst

8,1 Gott dr HERR het mi luege lo, un lueg, do schtoht ä Kratte(Zeine) mit riefem Obst. 8,2 Un na(er) sait: Was siehsch dü, Amos? I(Ich) aba gib zantwort: Ä Kratte(Zeine) mit riefem Obst. Do sait dr HERR zue ma(mir): Räif zuem End isch mi Volk Israel; (a) i(ich) will nem nigs me ibasähe. 8,3 Un de Leda im Tempel solle in Hiile vukehrt wäre zue d selbe Ziit, sait Gott dr HERR. (a) S wäre a alle Derfa (Käffa) vieli Leichnam liege, de ma heimlich hiwirft. 8,4 Horche des, de ihr (a) di Ärme undadrickt un di Elende im Land zgrund richte 8,5 un sage: Wenn will denn dr Naimond ä End hän, daß ma(mir) Korn (Getreide) vukaufe, un dr (a) Sabbat, daß ma(mir) Korn feilhalte kenne un des Maß vuringere un d Pries schtiegere un d Woog (Waage) fälsche, 8,6 dmit ma(mir) di Ärme um Geld un (a) di Gringe um ä Paar Schoeh in unsari Gwalt bringe un Schpreu fir Korn vukaufe?

8,7 D HERR het bi sich, däm Röhm Jakobs, gschwore: Nemols wir i(ich) däne ihri Tate vugässä! 8,8 Sollt nit um solcha Tate wille des Land erbebe meße un alli Bwohna träuere? Jo, (a) s soll sich hebe we de Wassa vum Nil un sich senke we dr Schtrom Ägyptens.

8,9 Zue d selbe Ziit, sait Gott dr HERR, will i(ich) (a) d Sunne am Middag undagoh un des Land am helle Dag finschta wäre losse. 8,10 I(Ich) will äiri Firdig in Truur un alli äiri Leda in Jomer(Wehklage) vuwandle. I(Ich) will iba alli Lende d Sack bringe un alli Häupta (Kepf) kahl mache un will ä Truure schaffe, (a) we ma träuert iba d einzige Bue(Suhn), un sie solle ä bittares End nähmä.

Einst wird ma vugeblich nohch Gottes Wort vulange

8,11 Lueg, s kummt de Ziit, sait Gott dr HERR, daß i(ich) ä Hunga ins Land schicke wir, (a) nit ä Hunga nohch Brot odr Durscht nohch Wassa, sundern noh rem Wort des HERRN, s z härä; 8,12 daß sie hi un her vu nem Meer zuem andere, vu Norde nohch Oschte laufe un des HERRN s Wort sueche un (a) doch nit finde wäre. 8,13 Zue der Ziit wäre de schene Jumpfere un de Jünglinge vuschmachte vor Durscht, 8,14 de etzed schwäre bi däm Abgott Samarias un schwätze: (a) «So wohr di Gott läbt, Dan!" un: «So wohr di Gott läbt, Beerscheba!" Sie solle so naflege, daß sie nit widaufschto kenne.

S`9. Kapitel

Di letscht Vision: Gott iba däm Altar; däm Gricht ka nemads vudwitsche

9,1 I(Ich) sieh d Herrn iba däm Altar schtoh, un na(er) sait: Schla a d Knauf, daß de Pfoschte bebe un de Trimmer ne ällei uf d Schädel flege; un was noh ibrigbliebt vu nene, will i(ich) mit däm Schwert umbringe, daß keina vu nene entfliehe noh irgendeina vudwische soll! 9,2 Un (a) (b) wenn sie sich au nab bi d Dote vubrabte, solle sie doch mi Hand vu dert hole, un wenn sie zuem Himmel nufschtiege, will i(ich) sie doch rabschtoße. 9,3 Un wenn sie sich au vuschteckte obe uf däm Berg Karmel, will i(ich) sie doch sueche un vu dert rabhole; un wenn sie sich vor minem Aug vuberge im Grunde vum Meers, so will i(ich) doch dr Schlange bfehle, sie dert z biße. 9,4 Un wenn sie vor ihrem Feinde (Gegna) gfange herginge, so will i(ich) doch däm Schwert bfehle, sie dert umzbringe. Denn (a) i(ich) will mi Aug uf sie richte zuem Bese un nit zuem Guete.

9,5 Denn Gott, dr HERR Zebaoth, isch s, dr d Bode arihrt, daß sa bebt un alli ihri Bwohna träuere meße, un daß sa (a) sich hebt we de Wassa vum Nils un sich senkt we dr Schtrom Ägyptens; 9,6 er isch s, der si Saal in d Himmel baut un (a) si Palascht iba dr Erde grindet, der (b) des Wassa im Meer herrueft un schittet`s uf des Erdrich. Na(Er) heißt HERR!

9,7 Sin ihr Israelite mir nit (a) gliechwe d Mohre? sait dr HERR. Habe i(ich) nit Israel üs Ägypteland gfihrt un de (b) Philista üs Kaftor un de Aramäer üs Kir? 9,8 Lueg, de Auge Gottes des HERRN luege uf des sindige Kenigrich, daß ich's vum Erdboden vutilg, wewohl i(ich) des Huus Jakob nit ganz vutilge will, sait dr HERR. 9,9 Denn lueg, i(ich) will bfehle un des Huus Israel unda alle Heide schittle losse, gliechwe ma mit nem Sieb schittlet un kei Schtei (Wackes) uf d Erde flegt. 9,10 Alli Sinda in minem Volk soll durchs Schwert schterbe, de do sage: (a) S wird des Ungliick nit so nooch si noh uns(üs) träffä.

Das kinftige Heil vum Gottesvolkes

9,11 Zue d selbe Ziit will i(ich) de (a) (b) zerfalleni Hitte David wida ufrichte un ihri Riss vumure un, was abbroche isch, wida ufrichte un will sie baue (bäue), we sie vorziite gsi isch, 9,12 dmit sie in Bsitz nähmä, was ibrig isch vu Edom, un alli Heide, iba de mi Name gnennt wird, sait dr HERR, der des doet.

9,13 Lueg, s kummt de Ziit, sait dr HERR, daß ma (a) au ackere un ernte, au keltere un saje wird. Un (b) d Berg wäre vu seßem Wi triefe, un alli Hiigel wäre fruchtbar si. 9,14 Denn i(ich) (a) will de Gfangeschaft vu minem Volks Israel wende, daß sie (b) de vuwüschtete Schtädt wida ufbaue (bäue) un bwohne solle, daß sie Wiberge pflanze un Wi dvu trinke, Gärte alege un Fricht drus ässä. 9,15 Denn i(ich) will sie in ihr Land pflanze, daß sie nimi üs ihrem Land üsgrottet wäre, des i(ich) ne ge ha, sait dr HERR, di Gott.


Letschte Änderungen 07.01.2018 15:34:39 by Dietmar Wiesler (Copyright)
Des isch ä Bäitrag vum Dietmar Wiesler fir me Evagelium im Netz (Copyright) Dez. 1999