|
Zruck zue d Alemannische Bibel (Markgräflerland Eschbach)
S ERSCHTE BUECH DR CHRONIK
Was in däm Buech schtohtIn d hebräisch Bibel sin de zwei Chronikbecha ei einziges Buech, wo dert d Name "Ereignisse vu d Däg" het. D Name "Chronik" schtammt vum Kirchevada Hieronimus. Der het de Becha "d Chronik vu Gott sinere ganze Gschichte" gnennt. Des ganze Werk isch im hebräische Kanon an d Schluss gschtellt wore, um ne ä bsunderes Gwicht z ge.S erschte Buech vu d Chronik fangt mit d Schöpfig a un goht mit d babilonisch Gfangeschaft z End. S konzentriert sich aba vor allem uf de Gschichte vu d jüdische Kenig. Dodbi doet's fascht üsschleßlich Quellemaderial vuwende, wo scho do war. Dodmit het däne Jude, wo üs d Vubannig zruckkumme sin, ä geischtlichi Orientierung ge wäre solle. Si hän sich uf de Vugangeheit bsinne solle. S erschte Buech vu d Chronik fangt bim Adam a un het ä Hufe Gschlechtsrischta, um nohchwiese z kenne, was fir Famillie im zweite Schtaat vurträt ware. Gott si Erlesigplan war nämlich an d Famillie bunde. Ä bsundere Raum nimmt de Bundeslade un de Vorbereidige fir d Bau vum Tembel i, üßadäm im David sini Ordnige fir d Denscht vu d Levite. Im 17. Kapitel finde mir de Zuesag, dass eina vum David sine Nohchkumme ä ewiges Kenigtum gregä dät. De Zuesag zielt uf d Messias un isch in Jesus Chrischtus in Erfillig gange. S git ä ganzi Reihe Argumente fir de Anahme, dass d Esra de zwei Becha um 430 v. Chr. zsämmegschtellt het. Meglich isch aba au, dass si vu prophetische Schriba, wo Prieschta ware, ufgschribe wore sin. We des Buech ufbaut isch
S 1. KapitelSchtammbaum vu Adam bis Noah1,1 Adam, Set, Enosch, 1,2 Kenan, Mahalalel, Jired, 1,3 Henoch, Metuschelach, Lamech,D Jafetite1,4 Noah, Sem, Ham, Jafet.1,5 D Buebä(Sühn, Sehn) Jafets sin de: Gomer, Magog, Madai, Jawan, Tubal, Meschech, Tiras. 1,6 D Buebä(Sühn, Sehn) Gomers aba sin: Aschkenas, Rifat, Togarma. 1,7 D Buebä(Sühn, Sehn) Jawans sin: Elischa, Tarsis, de Kittäer, de Rodaniter.
D Hamite1,8 D Buebä(Sühn, Sehn) Hams sin: Kusch, Mizrajim, Put, Kanaan. 1,9 D Buebä(Sühn, Sehn) vu Kusch aba sin: Seba, Hawila, Sabta, Ragma, Sabtecha. D Buebä(Sühn, Sehn) Ragmas aba sin: Saba un Dedan. 1,10 Kusch aba zeugt (ziigt) Nimrod; der war dr erschte, der Macht gwinnt uf Erde. 1,11 Mizrajim zeugt (ziigt) de Luditer, d Anamiter, d Lehabiter, d Naftuhiter, 1,12 d Patrositer, d Kasluhiter un d Kaftoriter, vu däne de Philista üsgange sin. 1,13 Kanaan aba zeugt (ziigt) Sidon, si Erschtgiborene, un Het 1,14 un d Jebusita, d Amorita, d Girgasiter, 1,15 d Hiwita, d Arkita, d Siniter, 1,16 d Arwaditer, d Zemariter un d Hamatiter.
D Semite1,17 D Buebä(Sühn, Sehn) Sems sin de: Elam, Assur, Arpachschad, Lud, Aram. Un de Buebä(Sühn, Sehn) Arams sin: Uz, Hul, Geter un Masch. 1,18 Arpachschad aba zeugt (ziigt) Schelach, Schelach zeugt (ziigt) Eber. 1,19 Eber aba wäre zwei Buebä(Sühn, Sehn) uf d Welt brocht : d eine hieß Peleg, wel zue sinere Ziit (a) d Bode vudeilt wird; un si Brueda hieß Joktan. 1,20 Joktan aba zeugt (ziigt) Almodad, Schelef, Hazarmawet, Jerach, 1,21 Hadoram, Usal, Dikla, 1,22 Obal, Abimaël, Saba, 1,23 Ofir, Hawila un Jobab. De alli sin Buebä(Sühn, Sehn) Joktans.
Vu Sem bis Abraham1,24 Sem, Arpachschad, Schelach, 1,25 Eber, Peleg, Regu, 1,26 Serug, Nahor, Terach, 1,27 Abram, des isch Abraham.1,28 D Buebä(Sühn, Sehn) Abrahams aba sin: (a) Isaak un (b) Ismael. Ismaels Nohchkumme1,29 (a) Un des isch ihr Gschlecht:Dr Erschtgiborene Ismaels Nebajot, ferner Kedar, Adbeel, Mibsam, 1,30 Mischma, Duma, Massa, Hadad, Tema, 1,31 Jetur, Nafisch, Kedma. Des sin de Buebä(Sühn, Sehn) Ismaels.
Kethuras Nohchkumme1,32 Aba de Buebä(Sühn, Sehn) Keturas, dr Nebenfrau Abrahams: sie gebar Simran, Jokschan, Medan, Midian, Jischbak, Schuach. D Buebä(Sühn, Sehn) Jokschans aba sin: Saba un Dedan. 1,33 Un de Buebä(Sühn, Sehn) Midians sin: Efa, Efer, Henoch, Abida, Eldaa. De alli sin Buebä(Sühn, Sehn) dr Ketura.
Esaus Nohchkumme1,34 Abraham zeugt (ziigt) Isaak. (a) D Buebä(Sühn, Sehn) Isaaks aba sin: Esau un Israel.1,35 Di Buebä(Sühn, Sehn) Esaus sin: Elifas, Reguïl, Jëusch, Jalam, Korach. 1,36 Di Buebä(Sühn, Sehn) vum Elifas sin: Teman, Omar, Zefo, Gatam, Kenas, Timna, Amalek. 1,37 D Buebä(Sühn, Sehn) Reguïls sin: Nahat, Serach, Schamma un Misa. 1,38 D Buebä(Sühn, Sehn) Seïrs sin: Lotan, Schobal, Zibon, Ana, Dischon, Ezer, Dischan. 1,39 D Buebä(Sühn, Sehn) Lotans sin: Hori, Hemam; un Timna war ä Schweschta Lotans. 1,40 D Buebä(Sühn, Sehn) Schobals sin: Alwan, Manahat, Ebal, Schefi, Onam. D Buebä(Sühn, Sehn) Zibons sin: Ajja un Ana. 1,41 D Bue (Suhn) Anas: Dischon. D Buebä(Sühn, Sehn) Dischons sin: Hemdan, Eschban, Jitran, Keran. 1,42 D Buebä(Sühn, Sehn) Ezers sin: Bilhan, Saawan, Akan. D Buebä(Sühn, Sehn) Dischans sin: Uz un Aran.
De Kenig vu Edom1,43 Des sin de Kenig, de im Land Edom regiert hän, bvor in Israel ä Kenig regiert het: Bela, d Bue (Suhn) Beors, un sini Schtadt hieß Dinhaba. 1,44 Un als Bela schtirbt, wird Kenig a sinere Schtatt Jobab, d Bue (Suhn) Serachs vu Bozra. 1,45 Un als Jobab schtirbt, wird Kenig a sinere Schtatt Huuscham üs däm Land vu d Temanita. 1,46 Als Huuscham schtirbt, wird Kenig a sinere Schtatt Hadad, d Bue (Suhn) Bedads, dr de Midianita gschla het uf däm Feld vu d Moabita, un sini Schtadt hieß Awit. 1,47 Als Hadad schtirbt, wird Kenig a sinere Schtatt Samla vu Masreka. 1,48 Als Samla schtirbt, wird Kenig a sinere Schtatt Schaul vu Rehobot am Schtrom. 1,49 Als Schaul schtirbt, wird Kenig a sinere Schtatt Baal-Hanan, d Bue (Suhn) Achbors. 1,50 Als Baal-Hanan schtirbt, wird Kenig a sinere Schtatt Hadad, un sini Schtadt hieß Pagu; un sini Wieb hieß Mehetabel, ä Dochta Matreds, de Me-Sahabs Dochta war. 1,51 Un als Hadad schtirbt, ware Firschte vu Edom: Firscht Timna, Firscht Alwa, Firscht Jetet, 1,52 Firscht Oholibama, Firscht Ela, Firscht Pinon, 1,53 Firscht Kenas, Firscht Teman, Firscht Mibzar, 1,54 Firscht Magdïl, Firscht Iram. Des sin de Firschte vu Edom. |
S 2. KapitelJakobs (Israels) Buebä (Sühn, Sehn)2,1 Des sin de Buebä (Sühn) Israels: Ruben, Simeon, Levi, Juda, Issachar, Sebulon, 2,2 Dan, Josef, Benjamin, Naftali, Gad, Asser. Di Gschlechta Judas(vgl. Kap 4)2,3 D Buebä(Sühn, Sehn) Judas sin: Er, Onan, Schela. De dräi wäre nem gibore vu dr Kanaaniterin, dr Dochta Schuas. (a) Er aba, dr Erschtgiborene Judas, war bes vor rem HERRN; drum het er nen schterbe lo. 2,4 Tamar aba, sini Schwiegadochta, (a) gebar nem Perez un Serach, so daß de Buebä (Sühn) Judas zsämme fünf ware. 2,5 D Buebä(Sühn, Sehn) vum Perez sin: Hezron un Hamul. (a) 2,6 D Buebä(Sühn, Sehn) Serachs aba sin: Simri, Etan, Heman, Kalkol, Darda. Des sin zsämme fünf. 2,7 D Bue (Suhn) Karmis isch: Achan, der wo Israel ins Ungliick brocht het, als sa(er) sich am Gebannte vergriff. 2,8 D Bue (Suhn) Etans isch: Asarja.2,9 D Buebä(Sühn, Sehn) (a) (b) Hezrons aba, de nem gibore wäre, sin: Jerachmeel, Ram, (c) Kaleb. Rams Nohchkumme2,10 Ram aba zeugt (ziigt) Amminadab. Amminadab zeugt (ziigt) (a) (b) (c) Nachschon, d Firschte vu Juda. 2,11 Nachschon zeugt (ziigt) Salmon. Salmon zeugt (ziigt) Boas. 2,12 Boas zeugt (ziigt) Obed. Obed zeugt (ziigt) Isai. 2,13 Isai zeugt (ziigt) sinene Erschtgiborene (a) Eliab, Abinadab als zweite Bue (Suhn), Schajma als dritte, 2,14 Netanel als vierten, Raddai als fünften. 2,15 Ozem als sechste, (a) David als siebten. 2,16 Un ihri Schweschtare ware: Zeruja un Abigal. (a) D Buebä(Sühn, Sehn) dr Zeruja sin: Abischai, Joab, Asaël, de dräi. 2,17 Abigal aba gebar Amasa. (a) Dr Vada (Babbe) Amasas aba war Jeter, ä Ismaeliter.
Kalebs Nohchkumme2,18 Kaleb, d Bue (Suhn) Hezrons, zeugt (ziigt) mit Asuba, vu sinere Wieb, de Jeriot. Un des sin ihri Buebä (Sühn): Jescher, Schobab un Ardon. 2,19 Als aba Asuba schtirbt, (a) nimmt Kaleb Efrata; de gebar nem Hur. 2,20 Hur zeugt (ziigt) Uri. Uri zeugt (ziigt) Bezalel. (a) 2,21 Dnohch kummt Hezron zue dr Dochta Machirs, vum Vada (Babbe)* Gileads, un na (er) nimmt sie, als sa(er) sächzig Johr alt war, un sie gebar nem Segub. *«Vada» vor nem Orts- odr Landschaftsname bezeichnet in Kap. 2 un 4 denjenige, der d Platz odr de Landschaft zerscht bsiedelt het. 2,22 (a) (b) Segub aba zeugt (ziigt) Jaïr. Der het dreiundzwanzig Schtädt im Land Gilead. 2,23 Aba de Geschurita un Aramäer nähmä nene de «Dörfer Jaïrs», dzue Kenat mit sinene Ortschaften, sächzig Schtädt. De alli sin Buebä (Sühn) Machirs, vum Vada (Babbe) Gileads. 2,24 Nohch däm Tod Hezrons kummt Kaleb zue Efrata, däm Wieb Hezrons, vu sinem Vada (Babbe), un sie gebar nem Aschhur, d Vada (Babbe) Tekoas.
Jerachmeels Nohchkumme2,25 Jerachmeel, dr Erschtgiborene Hezrons, het Buebä (Sühn): d Erschtgiborene Ram, ferner Buna, Oren, Ozem, Ahija. 2,26 Un Jerachmeel het noh ä anderes Wieb, de hieß Atara; de isch de Muetter Onams. 2,27 D Buebä(Sühn, Sehn) Rams, vum Erschtgiborene Jerachmeels, sin: Maaz, Jamin un Eker. 2,28 Aba Onam het Buebä (Sühn): Schammai un Jada. D Buebä(Sühn, Sehn) Schammais aba sin: Nadab un Abischur. 2,29 Di Wieb Abischurs aba hieß Abihajil; de gebar nem Achban un Molid. 2,30 D Buebä(Sühn, Sehn) Nadabs aba sin: Seled un Appajim. Un Seled schtirbt ohni Buebä (Sühn). 2,31 D Bue (Suhn) Appajims isch Jischi. D Bue (Suhn) Jischis isch Scheschan. D Bue (Suhn) Scheschans isch Achlai. 2,32 Aba de Buebä (Sühn) Jadas, vum Brueda Schammais, sin: Jeter un Jonatan. Jeter aba schtirbt ohni Buebä (Sühn). 2,33 D Buebä(Sühn, Sehn) Jonatans aba sin: Pelet un Sasa. Des sin de Buebä (Sühn) Jerachmeels.2,34 Scheschan aba het keini Buebä (Sühn), sundern nur Techta. Un Scheschan het ä ägyptischen Knecht, dr hieß Jarha. 2,35 Un Scheschan git sinem Knecht Jarha sini Dochta als Wieb; de gebar nem Attai. 2,36 Attai zeugt (ziigt) Nathan. Nathan zeugt (ziigt) Sabad. 2,37 Sabad zeugt (ziigt) Eflal. Eflal zeugt (ziigt) Obed. 2,38 Obed zeugt (ziigt) Jehu. Jehu zeugt (ziigt) Asarja. 2,39 Asarja zeugt (ziigt) Helez. Helez zeugt (ziigt) Elasa. 2,40 Elasa zeugt (ziigt) Sismai. Sismai zeugt (ziigt) Schallum. 2,41 Schallum zeugt (ziigt) Jekamja. Jekamja zeugt (ziigt) Elischama.
Ä zweiti Lischte vu Kalebs Nohhkumme2,42 D Buebä(Sühn, Sehn) (a) Kalebs, vum Brueda Jerachmeels, sin: Mescha, si Erschtgiborener, dr Vada (Babbe) Sifs, un de Buebä (Sühn) Mareschas, vum Vada (Babbe) Hebrons. 2,43 D Buebä(Sühn, Sehn) Hebrons aba sin: Korach, Tappuach, Rekem un Schema. 2,44 Schema aba zeugt (ziigt) Raham, d Vada (Babbe) Jorkoams. Rekem zeugt (ziigt) Schammai. 2,45 D Bue (Suhn) Schammais aba hieß Maon, un Maon war dr Vada (Babbe) Bet-Zurs. 2,46 Efa aba, de Nebenfrau Kalebs, gebar Haran, Moza un Gases. Haran aba zeugt (ziigt) Gases. 2,47 D Buebä(Sühn, Sehn) Jahdais aba sin: Regem, Jotam, Geschan, Pelet, Efa un Schaaf. 2,48 Maacha aba, de Nebenfrau Kalebs, gebar Scheber un Tirhana 2,49 un gebar au Schaaf, d Vada (Babbe) Madmannas, un Schewa, d Vada (Babbe) Machbenas un d Vada (Babbe) Gibeas. Aba aAchsa war Kalebs Dochta. 2,50 Des ware de Buebä (Sühn) Kalebs..Die Buebä (Sühn) (a) Hurs, vum Erschtgiborene vu dr Efrata, ware: Schobal, dr Vada (Babbe) Kirjat-Jearims, 2,51 Salmon, dr Vada (Babbe) Bethlehems, Haref, dr Vada (Babbe) Bet-Gaders. 2,52 Un Schobal, dr Vada (Babbe) Kirjat-Jearims, het Buebä (Sühn): Reaja un de Hälfti dr Manahatiter. 2,53 Di Gschlechta vu Kirjat-Jearim aba ware: de Jeteriter, Putiter, Schumatiter un Mischraiter. Vu däne sin üsgange de (a) Zoratiter un Eschtaoliter. 2,54 D Buebä(Sühn, Sehn) Salmons sin: Bethlehem un de (a) Netofatiter, Atrot-Bet-Joab un de Hälfti dr Manahatiter, des sin de Zoratiter. 2,55 Un de Gschlechta dr Schriba, de in Jabez wohne (husse), sin de Tiratiter, Schimatiter, Suchatiter. Des sin de (a) Kiniter, de do kumme sin vu Hammat, däm Vada (Babbe) vum Huus (b) Rechab. S 3. KapitelD Buebä (Sühn, Sehn) Davids 3,1 (a) Des sin de Buebä (Sühn) David, de nem zue Hebron gibore sin: d Erschtgiborene Amnon, vu Ahinoam, dr Jesreeliterin; d zweite Daniel, vu Abigajil, dr Karmeliterin; 3,2 d dritte Absalom, d Bue (Suhn) dr Maacha, dr Dochta Talmais, vum Kenig vu Geschur; d vierte Adonija, d Bue (Suhn) dr Haggit; 3,3 d fünfte Schefatja, vu dr Abital; d sechste Jitream, vu sinem Wieb Egla. 3,4 De sechs sin nem zue Hebron gibore; denn na (er) regierte dert siebä Johr un sechs Monet. Aba zue Jerusalem regierte er draiedriißig Johr. 3,5 (a) (b) Un de sin nem zue Jerusalem gibore: Schammua, Schobab, Nathan, Salomo, de vier vu d Batseba, dr Dochta Eliams; 3,6 dzue Jibhar, Elischama, Elifelet, 3,7 Nogah, Nefeg, Jafia, 3,8 Elischama, Eljada, Elifelet, de nin. 3,9 Des sin alli Buebä (Sühn) David, üßa d Sehn vu d Näbefraue. Un (a) Tamar war ihri Schweschta.
De Kenig Judas3,10 Salomos Bue (Suhn) war Rehabeam; däm si Bue (Suhn) war Abia; däm si Bue (Suhn) war Asa; däm si Bue (Suhn) war Joschafat; 3,11 däm si Bue (Suhn) war Joram; däm si Bue (Suhn) war Ahasja; däm si Bue (Suhn) war Joasch; 3,12 däm si Bue (Suhn) war Amazja; däm si Bue (Suhn) war Asarja; däm si Bue (Suhn) war Jotam; 3,13 däm si Bue (Suhn) war Ahas; däm si Bue (Suhn) war Hiskia; däm si Bue (Suhn) war Manasse; 3,14 däm si Bue (Suhn) war Amon; däm si Bue (Suhn) war Josia. 3,15 Josias Buebä (Sühn) aba ware: d Erschtgiborene Johanan, d zweite Bue (Suhn) Jojakim, d dritte Zedekia, d vierte Schallum. 3,16 Aba de Buebä (Sühn) Jojakims ware: Jechonja un Zedekia.
De Linie vu d Kenig nohch d Vubannig3,17 D Buebä(Sühn, Sehn) Jechonjas, der wo gfange wird, ware: Schealtïl, 3,18 Malkiram, Pedaja, Schenazzar, Jekamja, Hoschama, Nedabja. 3,19 D Buebä(Sühn, Sehn) Pedajas ware: (a) Serubbabel un Schimi. D Buebä(Sühn, Sehn) Serubbabels ware: Meschullam un Hananja, un ihri Schweschta war Schelomit; 3,20 au (ferna) Haschuba, Ohel, Berechja, Hasadja, Juschab-Hesed, de fünf. 3,21 D Buebä(Sühn, Sehn) Hananjas aba ware: Pelatja, Jesaja, Refaja, Arnan, Obadja, Schechanja. 3,22 D Buebä(Sühn, Sehn) Schechanjas aba ware: Schemaja, Hattusch, Jigal, Bariach, Nearja, Schafat, de sechs. 3,23 D Buebä(Sühn, Sehn) Nearjas aba ware: Eljoënai, Hiskia, Asrikam, de dräi. 3,24 D Buebä(Sühn, Sehn) Eljoënais aba ware: Hodawja, Eljaschib, Pelaja, Akkub, Johanan, Delaja, Anani, de siebä.S 4. KapitelD Gschlechta Judas4,1 D (a) Buebä (Sühn) Judas ware: Perez, Hezron, Karmi, Hur un Schobal. 4,2 Reaja aba, d Bue (Suhn) Schobals, zeugt (ziigt) Jahat, Jahat zeugt (ziigt) Ahumai un Lahad. Des sin de Gschlechta vu d (a) Zoratiter. 4,3 Un des sin de Buebä (Sühn) Hurs, vum Vada (Babbe) Etams: Jesreel, Jischma, Jidbasch; un ihri Schweschta hieß Hazlelponi; 4,4 un Pnuël, dr Vada (Babbe) Gedors, un Eser, dr Vada (Babbe) Huuschas. Des sin de Buebä (Sühn) (a) Hurs, vum Erschtgiborene vu Efrata, vum Vada (Babbe) Bethlehems. 4,5 Aschhur aba, d Vada (Babbe) Tekoas, het zwei Wieba: Hela un Naara. 4,6 Un Naara gebar nem Ahuusam, Hefer, Temni un d Ahaschtariter. Des sin de Buebä (Sühn) Naaras. 4,7 Aba de Buebä (Sühn) Helas ware: Zeret, Sohar, Etnan un Koz. 4,8 Koz aba zeugt (ziigt) Anub un Zobeba. D Gschlechta Aharhels, d Bue (Suhn) Harums: 4,9 Jabez war agsähena we sini Breda. Un sini Muetter het nen Jabez gheiße; denn sie sait: I (Ich) ha nen mit Kumma gibore . 4,10 Un Jabez reft d Gott Israels a un sait: Ach daß dü mich segnetescht un mi Biet (Gäu, Gau) mehrsch un di Hand mit ma (mir) isch un schaffsch, daß mi nigs Schlechtes (kei Übel) blockt! Un Gott het kumme lo, worum ma (er) bittet.4,11 Kelub aba, dr Brueda Schuhas, zeugt (ziigt) Mehir; sella isch dr Vada (Babbe) Eschtons. 4,12 Eschton aba zeugt (ziigt) Bet-Rafa, Paseach un Tehinna, d Vada (Babbe) vu d Schtadt Nahasch. Des sin de Männa (Manne) vu Recha. 4,13 D (a) (b) Buebä (Sühn) vum Kenas ware: Otniel un Seraja. D Buebä(Sühn, Sehn) Otniëls aba ware: Hatat un Meonotai. 4,14 Un Meonotai zeugt (ziigt) Ofra. Un Seraja zeugt (ziigt) Joab, d Vada (Babbe) vum Dal vu d Zimmalit; denn sie ware Zimmalit. 4,15 D Buebä(Sühn, Sehn) (a) (b) Kalebs, d Bue (Suhn) Jefunnes, aba ware: Iru, Ela un Naam; un d Bue (Suhn) vum Ela: Kenas. 4,16 D Buebä(Sühn, Sehn) Jehallelels aba ware: Sif, Sifa, Tirja un Asarel. 4,17 D Buebä(Sühn, Sehn) Esras aba ware: Jeter, Mered, Efer un Jalon. Un Jeter zeugt (ziigt) Mirjam, Schammai, Jischbach, d Vada (Babbe) Echtemoas. 4,18 Un si judäisches Wieb gebar Jered, d Vada (Babbe) Gedors, Heber, d Vada (Babbe) Sochos, Jekutïl, d Vada (Babbe) Sanoachs. Au Bitja, de Dochta vum Pharao, de Mered nimmt, het Buebä (Sühn). 4,19 D Buebä(Sühn, Sehn) vum Wieb vum Hodija, d Schweschta Nahams, vum Vada (Babbe) Keïlas, ware: d Garmiter un Eschtemoa, d Maachatita. 4,20 D Buebä(Sühn, Sehn) Schimons ware: Amnon un Rinna, Ben-Hanan un Tilon. D Buebä (Sühn) Jischis ware: Sohet un Ben- Sohet. 4,21 D Buebä(Sühn, Sehn) (a) Schelas aba, d Bue (Suhn) Judas, ware: Er, d Vada (Babbe) Lechas, Lada, d Vada (Babbe) Mareschas, un de Gschlechta vu d Leinweba vu Bet-Aschbea, 4,22 dzue Jokim un de Männa (Manne) vu Koseba un Joasch un Saraf, de wo Herre ware iba Moab, un sie kehre nohch Bethlehem zruck, we de alti Red lautet. 4,23 Sie ware Töpfa un wohne (husse) in Netaim un Gedera bi däm Kenig; in sinem Denscht wohne (husse) sie dert. D Schtamm Simeon4,24 D Buebä(Sühn, Sehn) Simeons ware: Jemuël, Jamin, Jarib, Serach, Saul. (a) 4,25 Sellem Bue (Suhn) war Schallum, däm si Bue (Suhn) war Mibsam, däm si Bue (Suhn) war Mischma. 4,26 D Buebä(Sühn, Sehn) Mischmas aba ware: Hammuël, Sakkur, Schimi. 4,27 Un Schimi het sechzehn Buebä (Sühn) un sechs Techtare; aba sini Breda hän nit viel Kinda, un ihr ganzes Gschlecht mehrt sich nit so we de Buebä (Sühn) Judas. 4,28 (a) Sie wohne (husse) aba zue Beerscheba, Molada, Hazar-Schual, 4,29 Baala, Ezem, Eltolad, 4,30 Betuël, Horma, Ziklag, 4,31 Bet-Markabot, Hazar-Susa, Bet-Biri, Schaarajim. Des ware ihri Schtädt bis uf d Kenig David: 4,32 Etam, Ajin, Rimmon, Tochen, Aschan, de fünf Derfa (Käffa), dzue ihri Gehöfte, 4,33 un alli Gehöfte, de um de Derfa (Käffa) her gläge sin bis nohch Baal. Dert wohne (husse) sie, un sie hän ihr eignes Gschlechtsregischta.4,34 Un Meschobab, Jamlech, Joscha, d Bue (Suhn) Amazjas, 4,35 Joel, Jehu, d Bue (Suhn) Joschibjas, d Bue (Suhn) Serajas, d Bue (Suhn) Asïls, 4,36 Eljoënai, Jaakoba, Jeschohaja, Asaja, Adiël, Jesimiël un Benaja, 4,37 Sisa, d Bue (Suhn) Schifis, d Bue (Suhn) Allons, d Bue (Suhn) Jedajas, vum Bue (Suhn) Schimris, d Bue (Suhn) Schemajas: 4,38 de, de mit Name gnennt sin, ware Firschte in ihre Gschlechta, un ihri Sippene breitete sich arg (sehr, söll) üs. 4,39 Un sie zehn hi nohch Gedor bis öschtlich vum Dals, um Weid (Heet) zue sueche fir ihri Schof, 4,40 un finde fetti un gueti Weid (Heet) un ä Land wiet tem Raum, schtill un ruehig; denn freher wohne (husse) dert de vu (a) Ham. 4,41 Un de mit Name Gnannte kumme zue d Ziit (a) Hiskias, vum Kenig vu Juda, un falle her iba de Zelte Hams un iba de Mëuniter, de sie dert find, un vollschtreckte d Bann an nene bis uf dän Dag un wohne (husse) an ihra Schtatt; denn dert war Weid (Heet) fir ihri Schof. 4,42 Au gehn vu nene, vu d Sehn Simeons, fünfhundat Männa (Manne) zuem Berg Seïr: Pelatja, Nearja, Refaja un Usiël, de Buebä (Sühn) Jischis, an ihra Schpitze, 4,43 un sie (a) erschlen, de ibrigbliebe ware vu d Vudwischte dr Amalekiter, un wohne (husse) dert bis uf dän Dag. S 5. KapitelDe Schtämm uf d Oschtsite vum Jordan: Ruben5,1 D Buebä(Sühn, Sehn) Rubens, vum Erschtgiborene Israels - denn na (er) war zwar d Erschtgiborene, aba (a) (b) wel la (er) vu sinem Vada (Babbe) s Bett entweiht het, wird si Erschtgiburtsrecht d Sehn Josef ge, däm Bue (Suhn) Israels, doch wird da (er) nit in des Gschlechtsregischta als Erschtgiborene ufzeichnet; 5,2 denn Juda war mächtig unda sinene Breda, un einem üs sinem Schtamm wird des Firschtetum ge, (a) (b) Josef aba gregt des Erschtgiburtsrecht - 5,3 de Buebä (Sühn) Rubens, vum Erschtgiborene Israels, sin: Henoch, Pallu, Hezron un Karmi. (a) 5,4 D Buebä(Sühn, Sehn) Joels aba ware: Schemaja, däm si Bue (Suhn) war Gog, däm si Bue (Suhn) war Schimi, 5,5 däm si Bue (Suhn) war Micha, däm si Bue (Suhn) war Reaja, däm si Bue (Suhn) war Baal, 5,6 däm si Bue (Suhn) war Beera, der wo (a) Tiglat- Pileser, d Kenig vu Assur, gfange wägfihrt hete. Na (Er) war ä Firscht vu d Rubenita. 5,7 Aba sini Breda nohch ihre Gschlechta, we sie in des Gschlechtsregischta ufzeichnet wore sin, ware: Jeïël, d Erschte, un Secharja 5,8 un Bela, d Bue (Suhn) vum Asas, d Bue (Suhn) Schemas, d Bue (Suhn) Joels. Sella het zue Aroër gwohnt un bis nohch Nebo un Baal-Meon 5,9 un het nohch Oschte zue gwohnt bis an d Wüschte am Euphratschtrom; denn sie hän vieli Viecher im Land Gilead. 5,10 Un zue d Ziit Sauls fihre sie Kreg gege de Hagariter, un de falle durch ihri Hand, un sie wohne (husse) in dere Zelta uf d ganze Oschtgrenze vu Gilead.
De Schtämm uf d Oschtsite vum Jordan: Gad5,11 D Buebä(Sühn, Sehn) Gad aba wohne (husse) nene gegeiba im Land Baschan bis nohch Salcha; 5,12 Joel, d Erschte, un Schafam, d Zweite, au Janai un Schafat in Baschan. 5,13 Un ihri Breda nohch ihre Sippene ware: Michael, Meschullam, Scheba, Jorai, Jakan, Sia un Eber, de siebä. 5,14 Des sin de Buebä (Sühn) Abihajils, vum Bue (Suhn) Huris, d Bue (Suhn) Jaroachs, d Bue (Suhn) Gileads, d Bue (Suhn) Michaels, d Bue (Suhn) Jeschischais, vum Bue (Suhn) Jachdos, d Bue (Suhn) vum Bus. 5,15 Ahi, d Bue (Suhn) Abdïls, d Bue (Suhn) Gunis, war eina ihra Sippehäupta. 5,16 Un sie wohne (husse) zue Gilead in Baschan un in sinene Ortschafte un in alle Flure Scharons bis an ihr End. 5,17 De wäre alli ufzeichnet (a) zue d Ziit Jotams, däm Kenig vu Juda, un (b) Jerobeams, däm Kenig vu Israel.
D Kreg mit d Nochbarschtämm5,18 Vu d Rubenita, d Gadita un däm halbe Schtamm Manasse zehlte de schtrietbare Männa (Manne), de Schild un Schwert fihre un Boge spanne kenne un kregskundig ware, 44.760, de in d Kampf zehn kenne. 5,19 Un sie kämpfte gege de Hagariter un gege Jetur, Nafisch un Nodab. 5,20 Un s wird tene ghulfe gege sie, un de Hagariter wäre in ihri Händ (Pfode) ge un alli, de mit tene ware. Denn sie brellä zue Gott im Kampf, un na (er) het sich erbitte lo; denn sie vuträute nem(Gott). 5,21 Un sie fihre ihr Viecher wäg, fuchzigduusig Kamel, zweihundatfuchzigduusig Schof, zweiduusig Esel, un hundatduusig Mensche. 5,22 Dozue ware vieli erschlage liege bliebe, denn d Kreg war vu Gott. Un sie wohne (husse) an ihra Schtatt bis zue der Ziit, wo sie gfange wäggfihrt wäre.
De Schtämm öschtlich vum Jordan wäre in d Gfangeschaft gfihrt5,23 D halbe Schtamm Manasse aba het im Land vu Baschan gwohnt bis Baal- Hermon un bis zuem (a) Senir un bis zuem Berg Hermon. Un ihra ware vieli. 5,24 Un des ware de Häupta (Kepf) ihra Sippene: Efer, Jischi, Elïl, Asriël, Jirmeja, Hodawja, Jachdiël, gwaltigi Männa (Manne) un berehmti Sippehäupta. 5,25 Do sie sich aba an däm Gott ihra Vädare vusindigt hän un abfalle an de Götze vu d Velka vum Land, de Gott vor rene vutilgt het, 5,26 erweckt dr Gott Israels d Geischt vum (a) Pul, däm Kenig vu Assyrien, un d Geischt (b) Tiglat-Pilesers, däm Kenig vu Assyrien, un na (er) fihrt de Rubenita, Gadita un d halbe Schtamm Manasse wäg un bringt sie nohch Halach un an d Habor un nohch Hara un an d Fluß Gosan bis uf dän Dag.D Schtamm Levi: d Linie vu d oberschte Prieschta5,27 D Buebä(Sühn, Sehn) Levis ware: Gerschon, Kehat un Merari. (a) 5,28 D Buebä(Sühn, Sehn) Kehats aba ware: Amram, Jizhar, Hebron un Usïl. 5,29 D Buebä(Sühn, Sehn) Amrams ware: Aaron un Moses; dzue Mirjam. D Buebä(Sühn, Sehn) Aarons ware: (a) (b) Nadab, Abihu, Eleasar un Itamar. 5,30 (a) Eleasar zeugt (ziigt) Pinhas. Pinhas zeugt (ziigt) Abischua. 5,31 Abischua zeugt (ziigt) Bukki. Bukki zeugt (ziigt) Usi. 5,32 Usi zeugt (ziigt) Serachja. Serachja zeugt (ziigt) Merajot. 5,33 Merajot zeugt (ziigt) Amarja. Amarja zeugt (ziigt) Ahitub. 5,34 Ahitub zeugt (ziigt) Zadok. (a) (b) Zadok zeugt (ziigt) Ahimaaz. 5,35 Ahimaaz zeugt (ziigt) Asarja. Asarja zeugt (ziigt) Johanan. 5,36 Johanan zeugt (ziigt) Asarja; des isch der, der wo Prieschta war im Tempel, den wo Salomo baut het zue Jerusalem. 5,37 Asarja zeugt (ziigt) Amarja. Amarja zeugt (ziigt) Ahitub. 5,38 Ahitub zeugt (ziigt) Zadok. Zadok zeugt (ziigt) Schallum. 5,39 Schallum zeugt (ziigt) (a) Hilkija. Hilkija zeugt (ziigt) Asarja. 5,40 Asarja zeugt (ziigt) (a) (b) Seraja. Seraja zeugt (ziigt) (c) Jozadak. 5,41 Jozadak aba wird mit wäggfihrt, (a) als dr HERR Juda un Jerusalem durch Nebukadnezar gfange wägfihre glo het.S 6. KapitelD Nohchkumme Levis6,1 D Buebä(Sühn, Sehn) Levis sin de: Gerschon, Kehat, Merari. 6,2 So heiße aba de Buebä (Sühn) Gerschons: Libni un Schimi. 6,3 Aba de Buebä (Sühn) Kehats heiße: Amram, Jizhar, Hebron un Usiël. 6,4 D Buebä(Sühn, Sehn) Meraris heiße: Machli un Muschi. Des sin de Gschlechta vu d Levite nohch ihre Sippene. 6,5 Gerschons Bue (Suhn) war Libni, däm si Bue (Suhn) war Jahat, däm si Bue (Suhn) war Simma. 6,6 Sellem si Bue (Suhn) war Joach, däm si Bue (Suhn) war Iddo, däm si Bue (Suhn) war Serach, däm si Bue (Suhn) war Jeotrai. 6,7 Kehats Bue (Suhn) aba war Amminadab, däm si Bue (Suhn) war (a) (b) Korach, däm si Bue (Suhn) war Assir, 6,8 däm si Bue (Suhn) war Elkana, däm si Bue (Suhn) war Abiasaf, däm si Bue (Suhn) war Assir, 6,9 däm si Bue (Suhn) war Tahat, däm si Bue (Suhn) war Urïl, däm si Bue (Suhn) war Usija, däm si Bue (Suhn) war Schaul. 6,10 D Buebä(Sühn, Sehn) Elkanas ware: Amasai un Ahimot, 6,11 däm si Bue (Suhn) war Elkana, däm si Bue (Suhn) war Zuf, däm si Bue (Suhn) war Nahat, 6,12 däm si Bue (Suhn) war Eliab, däm si Bue (Suhn) war Jeroham, däm si Bue (Suhn) war (a) Elkana, däm si Bue (Suhn) war Samuel. 6,13 Un de Buebä (Sühn) Samuels ware: d Erschtgiborene Joel un d zweite Bue (Suhn) Abia. (a) 6,14 Meraris Bue (Suhn) war Machli, däm si Bue (Suhn) war Libni, däm si Bue (Suhn) war Schimi, däm si Bue (Suhn) war Usa, 6,15 däm si Bue (Suhn) war Schima, däm si Bue (Suhn) war Haggija, däm si Bue (Suhn) war Asaja. D levitische Sängafamilie6,16 Des sin aba de, weli David bschtellt het, um im Huus des HERRN z singe, (a) als d Lade z Rueh kumme war, 6,17 un sie dene vor d Wohnig vu d Schtiftshitte mit Singe, bis Salomo des Huus des HERRN baut het zue Jerusalem, un het ihr Denscht nohch ihra Ordnig ge. 6,18 De sin´s, de dess Amt waltete, un ihri Buebä (Sühn): Vu d Sehn Kehat war (a) Heman, d Sänga, d Bue (Suhn) Joels, d Bue (Suhn) Samuels, 6,19 d Bue (Suhn) Elkanas, d Bue (Suhn) Jerohams, d Bue (Suhn) Elïls, d Bue (Suhn) Tohuus, 6,20 d Bue (Suhn) Zufs, d Bue (Suhn) Elkanas, d Bue (Suhn) Mahats, d Bue (Suhn) Amasais, 6,21 d Bue (Suhn) Elkanas, d Bue (Suhn) Joels, d Bue (Suhn) Asarjas, d Bue (Suhn) Zefanjas, 6,22 d Bue (Suhn) Tahats, d Bue (Suhn) Assirs, d Bue (Suhn) Abiasafs, d Bue (Suhn) Korachs, 6,23 d Bue (Suhn) Jizhars, d Bue (Suhn) Kehats, d Bue (Suhn) Levis, d Bue (Suhn) Israels.6,24 Un si Brueda Asaf schtoht zue sinere Rechte. Un (er), Asaf, war ä Bue (Suhn) Berechjas, d Bue (Suhn) Schimas, 6,25 d Bue (Suhn) Michaels, d Bue (Suhn) Maasejas, d Bue (Suhn) Malkijas, 6,26 d Bue (Suhn) Etnis, d Bue (Suhn) Serachs, d Bue (Suhn) Adajas, 6,27 d Bue (Suhn) Etans, d Bue (Suhn) Simmas, d Bue (Suhn) Schimis, 6,28 d Bue (Suhn) Jahats, d Bue (Suhn) Gerschons, d Bue (Suhn) Levis. 6,29 Ihri Breda aba, de Buebä (Sühn) Merari, sin Links gschtande: nämlich (a) Etan, d Bue (Suhn) Kuschajas, d Bue (Suhn) Abdis, d Bue (Suhn) Malluchs, 6,30 d Bue (Suhn) Haschabjas, d Bue (Suhn) Amazjas, d Bue (Suhn) Hilkijas, 6,31 d Bue (Suhn) Amzis, d Bue (Suhn) Banis, d Bue (Suhn) Schemers, 6,32 d Bue (Suhn) Machlis, d Bue (Suhn) Muschis, d Bue (Suhn) Meraris, d Bue (Suhn) Levis. 6,33 Ihri Breda aba, de Levite, ware bschtellt zue allem Denscht a d Wohnig vum Huus Gottes. D Prieschta üs Aarons Nohchkummeschaft6,34 Aaron dgege un sini Buebä (Sühn) ware vorge (vuordnet) zuem Denscht am Brandopfaaltar un am Räuchaaltar un zue allem Denscht im Allaheiligschte um (a) Sühne z schaffe fir Israel, we Moses, d Knecht Gottes, bifohle het.6,35 Des sin aba de Buebä (Sühn) Aarons: Eleasar, si Bue (Suhn), däm si Bue (Suhn) war Pinhas, däm si Bue (Suhn) war Abischua, 6,36 däm si Bue (Suhn) war Bukki, däm si Bue (Suhn) war Usi, däm si Bue (Suhn) war Serachja, 6,37 däm si Bue (Suhn) war Merajot, däm si Bue (Suhn) war Amarja, däm si Bue (Suhn) war Ahitub, 6,38 däm si Bue (Suhn) war Zadok, däm si Bue (Suhn) war Ahimaaz. D Wohnige vu d levitische Gschlechta(vgl. Jos 21)6,39 Un des sin ihri Wohnige nohch ihre Zeltderfa in ihrem Biet (Gäu, Gau), nämlich d Buebä (Sühn) Aaron vum Gschlecht vu d Kehatita, denn des Los flegt tene zerscht zue, 6,40 un ma git tene Hebron im Land Juda mit sinem Weidland ringsum. 6,41 Aba de Felda vu d Schtadt un ihri Derfa (Käffa) gän sie Kaleb, däm Bue (Suhn) Jefunnes. 6,42 So gän sie etze d Sehn Aaron de Freischtädt Hebron un Libna mit ihrem Weidland, Jattir un Eschtemoa mit ihrem Weidland, 6,43 Holon, Debir, 6,44 Aschan un Bet-Schemesch mit ihrem Weidland; 6,45 un üs däm Schtamm Benjamin: Geba, Alemet un Anatot mit ihrem Weidland, so daß de Zahl alla Schtädt in ihre Gschlechta draizehn war.6,46 Aba d andere Sehn Kehat nohch ihre Gschlechta wäre durchs Los üs däm Schtamm Ephraim, üs däm Schtamm Dan un üs däm halbe Schtamm Manasse zehn Schtädt ge. (a) 6,47 D Sehn Gerschon nohch ihre Gschlechta wäre üs däm Schtamm Issachar un üs däm Schtamm Asser un üs däm Schtamm Naftali un üs däm Schtamm Manasse in Baschan draizehn Schtädt ge. (a) 6,48 D Sehn Merari nohch ihre Gschlechta wäre durchs Los üs däm Schtamm Ruben un üs däm Schtamm Gad un üs däm Schtamm Sebulon zwöelf Schtädt ge. (a) 6,49 Un Israel git d Levite de Schtädt mit ihrem Weidland, 6,50 nämlich durchs Los üs däm Schtamm Juda un üs däm Schtamm Simeon un üs däm Schtamm Benjamin de Schtädt, de sie mit Name bschtimmte. 6,51 Aba d Gschlechta vu d Buebä (Sühn) Kehat wäre Schtädt im Biet(Gäu, Gau)s üs däm Schtamm Ephraim ge. 6,52 So gän sie etze däm Gschlecht vu d andere Buebä (Sühn) Kehat de Freischtädt: Sichem uf däm Berg Ephraim, Geser, 6,53 Kibzajim, Bet-Horon, 6,54 Ajalon un Gat-Rimmon mit ihrem Weidland. 6,55 Dozue üs däm halbe Schtamm Manasse: Taanach un Jibleam mit ihrem Weidland. 6,56 Aba d Sehn Gerschon nohch ihre Gschlechta gän sie üs däm halbe Schtamm Manasse: Golan in Baschan un Aschtarot mit ihrem Weidland; 6,57 üs däm Schtamm Issachar: Kedesch, Daberat, 6,58 Ramot un En-Gannim mit ihrem Weidland; 6,59 üs däm Schtamm Asser: Mischal, Abdon, 6,60 Helkat un Rehob mit ihrem Weidland; 6,61 üs däm Schtamm Naftali: Kedesch in Galiläa, Hammon un Kirjatajim mit ihrem Weidland. 6,62 D andere Sehn Merari gän sie üs däm Schtamm Sebulon: Rimmon un Tabor mit ihrem Weidland; 6,63 un gegeiba vum Jordan gegeiba Jericho, öschtlich vum Jordan, üs däm Schtamm Ruben: Bezer in d Wüschte, Jahaz, 6,64 Kedemot un Mefaat mit ihrem Weidland; 6,65 üs däm Schtamm Gad: Ramot in Gilead, Mahanajim, 6,66 Heschbon un Jaser mit ihrem Weidland. |
S 7. KapitelD Schtamm Issachar7,1 D Buebä(Sühn, Sehn) Issachars ware: Tola, Puwa, Jaschub un Schimron, de vier. (a) (b) 7,2 D Buebä(Sühn, Sehn) Tolas aba ware: Usi, Refaja, Jerïl, Jachmai, Jibsam un Schemuël, Sippehäupta vu Tola un gewaltige Männa (Manne); nohch rem Gschlechtsregista an Zahl zue David Ziite zweiezwanzigduusigsechshundat. 7,3 D Bue (Suhn) Usis war: Jisrachja. Un de Buebä (Sühn) Jisrachjas ware: Michael, Obadja, Joel un Jischija, de fünf; sie ware alli Sippehäupta. 7,4 Un nohch ihre Geschlechtsregister, nohch ihre Sippene ware unda ne zuem Kampf grischtetes Heervolk sechsedriißigduusig; denn sie hän vieli Wieba un Kinda. 7,5 Un ihri Breda in alle Gschlechta Issachars ware gwaltigi Männa (Manne), siebeneachtzigduusig, un wäre alli ufgschriebe(ufzeichnet).
De Schtämm Benjamin un Naftali7,6 D (a) (b) Buebä (Sühn) Benjamins ware: Bela, Becha un Jediaël, de dräi. 7,7 Aba de Buebä (Sühn) Belas ware: Ezbon, Usi, Usïl, Jerimot un Ir, de fünf, Sippehäupta, gwaltigi Männa (Manne). Un s wäre ufzeichnet zweiezwanzigduusigvieredriißig. 7,8 D Buebä(Sühn, Sehn) Bechers ware: Semira, Joasch, Elïser, Eljoënai, Omri, Jerimot, Abia, Anatot un Alemet; de ware alli Buebä (Sühn) vum Becha 7,9 un wäre ufzeichnet in ihre Gschlechta nohch ihre Sippehäupta, gwaltigi Männa (Manne), zwanzigduusigzweihundat. 7,10 D Bue (Suhn) Jediaëls aba war: Bilhan. Bilhans Buebä (Sühn) aba ware: Jëusch, Benjamin, Ehud, Kenaana, Setan, Tarsis un Ahischahar. 7,11 De ware alli Buebä (Sühn) Jediaëls, Sippehäupta, gwaltigi Männa (Manne), siebzehnduusigzweihundat, de als Heer üszeh kenne zuem Kampf. 7,12 Un Schuppim un Huppim ware Buebä (Sühn) Irs; Huuschim aba war ä Bue (Suhn) Ahers.7,13 D Buebä(Sühn, Sehn) Naftalis ware: Jachzeel, Guni, Jezer un Schillem, Buebä (Sühn) vu d Bilha. (a) D Schtamm Manasse7,14 D Buebä(Sühn, Sehn) Manasses ware de: Asrïl, de sini aramäische Näbäfrau gibore het; au gebar sie Machir, d Vada (Babbe) Gileads. (a) 7,15 Un Machir git Huppim un Schuppim Wieba; un sini Schweschta het Maacha ghieße. Sie andere Bue (Suhn) het Zelofhad ghieße, un (a) Zelofhad het nur Techtare. 7,16 Un Maacha, Machirs Wieb, gebar ä Bue (Suhn); den wo sie Peresch gheiße het. Un si Brueda het Scheresch gheiße, un däm sini Buebä (Sühn) ware Ulam un Rekem. 7,17 Ulams Bue (Suhn) aba war Bedan. Des sin de Buebä (Sühn) Gileads, däm Bue (Suhn) Machirs, vum Bue (Suhn) Manasses. 7,18 Un sini Schweschta Molechet gebar Ischhod, Abïser un Machla. 7,19 Un Schemida het de Buebä (Sühn): Achjan, Sichem, Likhi un Aniam.D Schtamm Ephraim7,20 D Buebä(Sühn, Sehn) Ephraims ware de: (a) Schutelach - däm si Bue (Suhn) war Bered, däm si Bue (Suhn) war Tahat, däm si Bue (Suhn) war Elada, däm si Bue (Suhn) war Tahat, 7,21 däm si Bue (Suhn) war Sabad, däm si Bue (Suhn) war Schutelach - un Eser un Elad. Un de Männa (Manne) vu Gat, de Iheimische im Land, bringe sie um, wel sie nabzoge ware, ne s Vieh wägznähme. 7,22 Un ihr Vada (Babbe) Ephraim het langi Ziit Träua (Lyd), un sini Breda kumme, nen z treschte. 7,23 Un na (er) goht i zue sinem Wieb; de ward schwanga un gebar ä Bue (Suhn), den het da (er) Beria gheiße, wel in sinem Huus Ungliick war. 7,24 Sini Dochta aba war Scheera, de baut des undare un obere Bet-Horon un Usen-Scheera. 7,25 Sie Bue (Suhn) war Refach, au Reschef, däm si Bue (Suhn) war Telach, däm si Bue (Suhn) war Tahan, 7,26 däm si Bue (Suhn) war Ladan, däm si Bue (Suhn) war Ammihud, däm si Bue (Suhn) war Elischama, 7,27 däm si Bue (Suhn) war Etze, däm si Bue (Suhn) war Josua. (a) 7,28 Un ihr Hab un Guet un ihri Wohnig war (a) Bethel un sini Ortschafte, un gege Oschte Naara, un gege Weschte (b) Geser un sini Ortschafte, Sichem un sini Ortschafte bis nohch Aja un sinene Ortschafte, 7,29 un an d Site vu d Buebä (Sühn) Manasses Bet-Schean un sini Ortschafte, Taanach un sini Ortschafte, Megiddo un sini Ortschafte, Door un sini Ortschafte. In däne wohne (husse) de Buebä (Sühn) Josef, d Bue (Suhn) Israels. (a)D Schtamm Asser7,30 D Buebä(Sühn, Sehn) Assers ware de: Jimna, Jischwa, Jischwi, Beria; un Serach war ihri Schweschta. 7,31 D Buebä(Sühn, Sehn) Berias ware: Heber un Malkïl; des isch d Vada (Babbe) Birsajits. 7,32 Heber aba zeugt (ziigt) Jaflet, Schemer, Hotam un ihri Schweschta Schua. 7,33 D Buebä(Sühn, Sehn) Jaflets ware: Pasach, Bimhal un Aschwat; des ware de Buebä (Sühn) Jaflets. 7,34 D Buebä(Sühn, Sehn) Schemers ware: Ahi, Rohga, Hubba un Aram. 7,35 Un de Buebä (Sühn) vu sinem Brueda Hotam ware: Zofach, Jimna, Schelesch un Amal. 7,36 D Buebä(Sühn, Sehn) Zofachs ware: Suach, Harnefer, Schual, Beri, Jimra, 7,37 Bezer, Hod, Schamma, Schilscha, Jitran un Beera. 7,38 D Buebä(Sühn, Sehn) Jeters ware: Jefunne, Pispa un Ara. 7,39 D Buebä(Sühn, Sehn) Ullas ware: Arach, Hannïl un Rizja. 7,40 De alli ware Buebä (Sühn) Assers, Sippehäupta, üsgwählti, gwaltigi Männa (Manne) un Erschti vu d Firschte. Un sie wäre ufzeichnet als Kregslit; ihri Zahl war sechsezwanzigduusig Männa.S 8. KapitelNoh mol d Schtamm Benjamin8,1 Benjamin aba zeugt (ziigt) Bela, si Erschtgiborene, Aschbel als zweite Bue (Suhn), Achrach als dritte, (a) 8,2 Noha als vierte, Rafa als fünfte. 8,3 Un Bela het Buebä (Sühn): Ard, Gera, Abihud, 8,4 Abischua, Naaman, Ahoach, 8,5 Gera, Schefufan un Huram. 8,6 Des sin de Buebä (Sühn) Ehuds, de Sippehäupta ware unda d Lit(Bürga) zue Geba, un ma fihrt sie gfange wäg nohch Manahat, 8,7 nämlich: Naaman, Ahija un Gera, der fihrt sie wäg; un na (er) zeugt (ziigt) Usa un Ahihud. 8,8 Un Schaharajim zeugt (ziigt) im Land Moab, als sa(er) sini Wieba Huuschim un Paara gschickt het, 8,9 un na (er) zeugt (ziigt) mit sinem Wieb Hodesch: Jobab, Zibja, Mescha, Malkam, 8,10 Jëuz, Sacheja un Mirma. Des sin sini Buebä (Sühn), Sippehäupta. 8,11 Mit Huuschim aba het da (er) Abitub un Elpaal zeugt (ziigt). 8,12 D Buebä(Sühn, Sehn) Elpaals aba ware: Eber, Mischam un Schemed. Der het Ono un Lod un ihri Ortschafte baut. 8,13 Un Beria un Schema ware Sippehäupta unda d Lit(Bürga) vu Ajalon; sie vujagte de Inwohna vu Gat. 8,14 Un ihri Breda ware: Elpaal, Schaschak, Jeremot, 8,15 Sebadja, Arad, Eder, 8,16 Michael, Jischpa un Joha; des sin de Buebä (Sühn) Berias. 8,17 Sebadja, Meschullam, Hiski, Heber, 8,18 Jischmerai, Jislia, Jobab; des sin de Buebä (Sühn) Elpaals. 8,19 Jakim, Sichri, Sabdi, 8,20 Elïnai, Zilletai, Eliël, 8,21 Adaja, Beraja un Schimrat; des sin de Buebä (Sühn) Schimis. 8,22 Jischpan, Eber, Elïl, 8,23 Abdon, Sichri, Hanan, 8,24 Hananja, Elam, Antotija, 8,25 Jifdeja un Pnuël; des sin de Buebä (Sühn) Schaschaks. 8,26 Schamscherai, Scheharja, Atalja, 8,27 Jaareschja, Elia un Sichri; des sin de Buebä (Sühn) Jerohams. 8,28 Des sin de Sippehäupta ihra Gschlechta, de in Jerusalem wohne (husse).Sauls Familie8,29 Aba in Gibeon het Jeïël, dr Vada (Babbe) Gibeons gwohnt, un si Wieb het Maacha ghieße. 8,30 Un si Erschtgiborene war Abdon, ferna Zur, Kisch, Baal, Ner, Nadab, 8,31 Gedor, Achjo, Secher un Miklot. 8,32 Miklot aba zeugt (ziigt) Schima. Un au sie wohne (husse) mit ihre Breda in Jerusalem, gegeiba.8,33 Ner zeugt (ziigt) Abner, un (a) Kisch zeugt (ziigt) Saul. Saul zeugt (ziigt) Jonatan, Malkischua, Abinadab un (b) Eschbaal. 8,34 D Bue (Suhn) Jonatans aba war Merib- Baal. Merib-Baal zeugt (ziigt) Micha. 8,35 D Buebä(Sühn, Sehn) Michas ware: Piton, Melech, Tachrea un Ahas. 8,36 Ahas aba zeugt (ziigt) Joadda. Joadda zeugt (ziigt) Alemet, Asmawet un Simri. Simri zeugt (ziigt) Moza. 8,37 Moza zeugt (ziigt) Bina; däm si Bue (Suhn) war Refaja, däm si Bue (Suhn) war Elasa, däm si Bue (Suhn) war Azel. 8,38 Azel aba het sechs Buebä (Sühn), de hieße: Asrikam, Bochru, Jismael, Schearja, Obadja, Hanan. De ware alli Buebä (Sühn) Azels. 8,39 D Buebä(Sühn, Sehn) vu sinem Brueda Eschek ware: Ulam, si Erschtgiborene, Jëusch, d zweite Bue (Suhn), Elifelet, d dritte. 8,40 D Buebä(Sühn, Sehn) Ulams aba ware gwaltigi Lit un gschickt mit Boge un hän vieli Buebä (Sühn) un Enkel, hundatfuchzig. De alli sin vu d Sehn Benjamin. S 9. KapitelDe Lit, de nohch d Vubannig in Jerusalem wohnte (husste)9,1 Un ganz Israel wird im Geschlechtsregister ufzeichnet, un lueg, sie sin ufgschribe im Buech vu d Kenig vu Israel. Un (a) Juda wird wäggfihrt nohch Babel wägä sinem Treuebruch. 9,2 Un de zerscht uf ihrem Hab un Guet un in ihre Schtädt wohne (husse), ware Israelite, Prieschta, Leviten un (a) (b) Tempelsklave. 9,3 (a) Un in Jerusalem wohne (husse) ä baar vu d Buebä (Sühn) Juda, ä baar vu d Buebä (Sühn) Benjamin, ä baar vu d Buebä (Sühn) Ephraim un Manasse; 9,4 vu d Sehn Juda: Utai, d Bue (Suhn) Ammihuds, d Bue (Suhn) Omris, vum Bue (Suhn) Imris, d Bue (Suhn) Banis vu d Nohchkumme vum Perez, d Bue (Suhn) Judas; 9,5 vu d Schelaniter aba Asaja, d Erschtgiborene, un sini Buebä (Sühn); 9,6 vu d Sehn Serach: Jëuël un sini Breda, sechshundatunninzig.9,7 Vu d Sehn Benjamin: Sallu, d Bue (Suhn) Meschullams, d Bue (Suhn) Hodawjas, d Bue (Suhn) Senuas, 9,8 un Jibneja, d Bue (Suhn) Jerohams, un Ela, d Bue (Suhn) Usis, d Bue (Suhn) Michris, un Meschullam, d Bue (Suhn) Schefatjas, d Bue (Suhn) Reguïls, vum Bue (Suhn) Jibnijas. 9,9 Dozue ihri Breda nohch ihrem Gschlecht, ninhundatsechsefünfzig. Alli de Männa (Manne) ware Sippehäupta. 9,10 Vu d Prieschta (Pfarra) aba: Jedaja, Jojarib, Jachin 9,11 un Asarja, d Bue (Suhn) (a) Hilkijas, d Bue (Suhn) Meschullams, d Bue (Suhn) Zadoks, d Bue (Suhn) Merajots, d Bue (Suhn) Ahitubs, d Vorschteha im Huus Gottes, 9,12 un Adaja, d Bue (Suhn) Jerohams, d Bue (Suhn) Paschhurs, d Bue (Suhn) Malkijas, un Masai, d Bue (Suhn) Adïls, d Bue (Suhn) Jachseras, d Bue (Suhn) Meschullams, d Bue (Suhn) Meschillemots, d Bue (Suhn) Immers, 9,13 dzue ihri Breda, Sippehäupta, duusigsiebehundatunsächzig, tiichtige Lit im Denscht vum Amt im Huus Gottes. 9,14 Vu d Levite aba vu d Sehn Merari: Schemaja, d Bue (Suhn) Haschubs, d Bue (Suhn) Asrikams, d Bue (Suhn) Haschabjas, 9,15 un Bakbukja, Heresch un Galal un Mattanja, d Bue (Suhn) Michas, vum Bue (Suhn) Sichris, d Bue (Suhn) Asafs, 9,16 un Abda, d Bue (Suhn) Schammuas, d Bue (Suhn) Galals, d Bue (Suhn) Jedutuns, un Berechja, d Bue (Suhn) Asas, d Bue (Suhn) Elkanas, der in d Höf(Gehöfte) vu d (a) Netofatiter gwohnt het. D Ämta vu d Levite9,17 D Doorheeta aba ware: Schallum, Akkub, Talmon, Ahiman; un ihr Brueda Schallum war d Vorschteha, 9,18 un na (er) schtoht bis etzed am Door vum Kenig im Oschte. Des ware de Doorheeta in d Laga vu d Levite. 9,19 Un Schallum, d Bue (Suhn) Kores, d Bue (Suhn) Abiasafs, d Bue (Suhn) Korachs, un sini Breda üs sinere Sippe, d Korachiter, ware im Denscht vum Amt, daß sie de Schwelle vu d Schtiftshitte hüte (heete), (a) we au ihri Vädare im Laga des HERRN d Igang gheetet hän. 9,20 (a) Pinhas aba, d Bue (Suhn) Eleasars, - dr HERR isch mit nem! - war vorziite Vorschteha iba sie. 9,21 Secharja aba, d Bue (Suhn) Meschelemjas, war Heeta am Door vu d Schtiftshitte. 9,22 Alli de ware üsgläsini zuem Heeta an dr Schwelle, zweihundatzwöelf; de ware zwar ufzeichnet in ihrem Hof(Ghöft), aba David un Samuel, d (a) Seher, hän sie in ihr Amt igsetzt, 9,23 daß sie un ihri Buebä (Sühn) als Wächta hüete (heete) solle de Door am Huus des HERRN, nämlich a d Schtiftshitte. 9,24 S ware aba de Doorheeta nohch d vier Himmelsrichtunge ufgschtellt: nohch Oschte, nohch Weschte, nohch Norde un Süde. 9,25 Ihri Breda aba ware uf ihrem Höf(Gehöfte) un meße zue d vuordnete Ziit fir jewiels siebä Däg herkumme, um mit tene Denscht z doe. 9,26 Denn de vier oberschte Doorheeta sin immafurt im Amt gschtande.Und ä baar vu d Levite ware iba de Kammere un Schätz im Huus Gottes bschtimmt. 9,27 Au bliebe sie d Nacht iba um des Huus Gottes, denn sie mußte Wache halte un all Morge de Direne ufdoe. 9,28 Un ä baar vu nene ware bschtimmt iba de Geräte fir d Denscht; denn sie mußte sie abzehlt rusge- un inetrage. 9,29 Un ä baar vu nene ware bschtellt iba de Tepf un iba alli heilige Geräte, iba Fainmehl, iba Wi, iba El, iba Weihrauch, iba Schpezereie. 9,30 Un ä baar vu d Buebä (Sühn) dr Prieschta mache (a) Salbel üs d Schpezereie. 9,31 Un Mattitja vu d Levite, däm Erschtgiborene Schallums, vu d Korachiter, ware de Pfannene avuträut. 9,32 Vu d Kehatita aba, ihre Breda, ware ä baar bschtellt iba de Schaubrot, sie zuezrichte uf alle Sabbate. (a) 9,33 Des sin de Sänga, de Sippehäupta vu d Levite, de in d Kammerne kei Denscht hän, denn Dag un Nacht ware sie in ihrem Amt. 9,34 Des sin de Sippehäupta unda d Levite nohch ihre Gschlechta. De wohne (husse) in Jerusalem. D Sippe Sauls(vgl. Kap 8,29-38)9,35 In Gibeon wohnte (husste) Jeïël, dr Vada (Babbe) Gibeons; sini Wieb het Maacha ghieße 9,36 un si Erschtgiborene Abdon; ferner Zur, Kisch, Baal, Ner, Nadab, 9,37 Gedor, Achjo, Secharja, Miklot. 9,38 Miklot aba zeugt (ziigt) Schima. Au sie wohne (husse) mit ihre Breda in Jerusalem, ne gegeiba.9,39 Ner aba zeugt (ziigt) Abner. Kisch zeugt (ziigt) Saul. Saul zeugt (ziigt) Jonatan, Malkischua, Abinadab, Eschbaal. 9,40 D Bue (Suhn) Jonatans aba war Merib- Baal. Merib-Baal aba zeugt (ziigt) Micha. 9,41 D Buebä(Sühn, Sehn) Michas ware: Piton, Melech, Tachrea un Ahas. 9,42 Ahas zeugt (ziigt) Joadda. Joadda zeugt (ziigt) Alemet, Asmawet un Simri. Simri zeugt (ziigt) Moza. 9,43 Moza zeugt (ziigt) Bina; däm si Bue (Suhn) war Refaja, däm si Bue (Suhn) war Elasa, däm si Bue (Suhn) war Azel. 9,44 Azel aba het sechs Buebä (Sühn); de hieße: Asrikam, Bochru, Ismael, Schearja, Obadja, Hanan. Des sin de Buebä (Sühn) Azels. S 10. KapitelSauls Undagang(vgl. 1. Sam 31)10,1 D Philista kämpfte gege Israel, un de Männa (Manne) Israels haue ab vor d Philista un bliebe erschlage liege uf däm Berg Gilboa. 10,2 Aba de Philista ware hinda Saul un sinene Sehn her un erschlen Jonatan, Abinadab un Malkischua, de Buebä (Sühn) Sauls. 10,3 Un d Kampf tobt arg um Saul, un de Bogeschitze find nen, un na (er) wird vuwundet vu d Schütze. 10,4 Do sait Saul zue sinem Waffeträga: Zeh di Schwert un erschtich mi dmit, daß nit de Unbschnittene kumme un ihr Schpott mit ma (mir) triebä. Aba si Waffeträga wott nit; denn na (er) firchtet sich arg. Do nimmt Saul si Schwert un wirft sich inä. 10,5 Als aba si Waffeträga sieht, daß Saul tot war, wirft au er sich ins Schwert un schtirbt. 10,6 So schterbe Saul un au sini dräi Buebä (Sühn) un si ganzes Huus. 10,7 Als aba de Männa (Manne) Israels, de in d Ebene wohne (husse), sähn, daß sie gflohe ware un daß Saul un sini Buebä (Sühn) tot ware, vuloße sie ihri Schtädt un haue ab, un d Philista kumme un wohne (husse) drin. 10,8 Am andere Dag kumme d Philista, um di Erschlagene üszpliindere, un find Saul un sini Buebä (Sühn), we sie gfalle uf däm Berg Gilboa gläge sin. 10,9 Do pliinderte sie nen üs un nähmä si Kopf un sini Rischtig un schickte sie im Land vu d Philista umä un len's vuzehle vor ihrem Götze un däm Volk. 10,10 Un sie lege sini Rischtig im Huus vu ihrem Gott ane, un si Kopf(Schädel) hefte sie ans Huus Dagons.10,11 Als aba jeda vu Jabesch in Gilead ghärt het, was de Philista Saul alles adoe hän, 10,12 mache sie sich uf, alli schtrietbare Männa (Manne), un (a) nähmä d Liechnam Sauls un sine Buebä (Sühn) un bringe sie nohch Jabesch un bierdige ihri Knochä (Bei) unda d Eiche bi Jabesch un faschtete siebä Däg. 10,13 So schtirbt Saul wägä sinem Treuebruch, mit däm ma (er) sich an däm HERRN vusindigt het, (a) wel la (er) des Wort des HERRN nit ghalte het, au (b) wel la (er) de Wahrsagerin bfrogt het, 10,14 d HERRN aba nit bfrogt het. Drum het er nen schterbe lo un wendet des Kenigrich David, däm Bue (Suhn) Isais, zue. S 11. KapitelDavid wird Kenig iba ganz Israel(vgl. 2. Sam 5,1-10)11,1 Un ganz Israel sammlet sich bi David in Hebron un sait: Lueg, (a) mir sin di Gebein un di Fleisch. 11,2 Scho dertmols, wo Saul Kenig war, fihrtescht dü Israel üs un i. Un dr HERR, di Gott, het zue dir gsait: Dü sollsch mi Volk Israel wiede, un dü sollsch Firscht si iba mi Volk Israel. 11,3 Un alli Älteschte Israels kumme zuem Kenig nohch Hebron. Un David schloß ä Abmachig (Abkumme) mit tene in Hebron vor rem HERRN. Un (a) sie salbte David zuem Kenig iba Israel nohch rem Wort des HERRN durch Samuel.
David erobert Jerusalem(vgl. 2.Sam 5,6-10)11,4 Un David un ganz Israel zehn hi nohch Jerusalem, des isch Jebus; denn de Jebusita wohne (husse) dert im Land. 11,5 Un de Birga vu Jebus sage zue David: Dü wirsch nit rikumme. David aba erobert de Burg Zion, des isch David Schtadt. 11,6 Un David sait: Wer de Jebusita zerscht schlet, sella soll Hauptma un Oberscht si. Do schtiegt Joab, d Bue (Suhn) vu d Zeruja, zerscht nuf un wird Hauptma. 11,7 David aba het uf d Burg gwohnt, doher nennt ma sie «Schtadt Davids». 11,8 Un na (er) het de Schtadt ringsum, vum Millo a rundrum baut. Joab aba schtellt de ibrigi Schtadt wida her. 11,9 Un David nimmt imma me zue an Macht, un dr HERR Zebaoth war mit nem.D Helde Davids un ihri Tate(vgl. 2. Sam 23,8-39)11,10 Des sin de Helde Davids, de sich treu zue nem hebe in sinem Kenigrich mit ganz Israel, daß ma nen zuem Kenig macht nohch rem Wort des HERRN iba Israel. 11,11 Un des isch de Zahl dr Helde Davids: Joschobam, d Bue (Suhn) Hachmonis, dr Erschte unda d Draie; sella(er) schwingt si Schpieß un erschlet draihundat uf eimol. 11,12 Nohch nem war Eleasar, d Bue (Suhn) Todos, dr Ahoachiter; sella(er) war unda däne dräi Helde. 11,13 Der war mit David in Pas-Dammim, wo de Philista sich dert zuem Kampf vusammlet hän. Dert war ä Schtuck Acka mit Gerschte. Un des Volk isch vor d Philista vudloffe. 11,14 Un na (er) kummt midde ufs Feld, sichat´s un schlat de Philista. Un dr HERR git großes Heil.11,15 Un dräi üs däne driißig Helde zehn nab zuem Felse zue David in de (a) Höhle Adullam. Aba des Laga vu d Philista lit in d Ebeni Refaïm. 11,16 David aba war in d Bergfeschte; un de Wache vu d Philista war dertmols in Bethlehem. 11,17 Un David glüschtets, un na (er) sait: Wer will ma (mir) Wassa zue trinke ge üs däm Brunne am Door in Bethlehem? 11,18 Do breche de Drai in des Laga vu d Philista i un schepfte Wassa üs däm Brunne am Door in Bethlehem un trage's un bringes zue David. Er aba wott´s nit trinke, sundern gießts üs fir d HERRN als Trinkopfa 11,19 un sait: Des loss mi Gott fern si vu mir , daß ich des doets un trink des Bluet dr Männa (Manne), de sich d Gfahr üsgsetzt hän; denn sie hän des Wassa unda Lebensgfahr herbrocht. Drum wott er's nit trinke. Des hän de dräi Helde gmacht. 11,20 Abischai, dr Brueda Joabs, war dr Erschte unda d Driißig, un na (er) schwingt si Schpieß un erschlet draihundat. Un na (er) war unda d Driißig berehmte 11,21 un hochgehrt unda d Driißig un war ihr Oberschte, aba an sälli Drai kummt da (er) nit rah. 11,22 Benaja, d Bue (Suhn) Jojadas, ä schtrietbare Ma mit große Tate, war üs Kabzeel. Na (Er) erschlet de beide «Gotteslöwe» vu d Moabita. Na (Er) schtiegt nab un erschlet ei Löwe in nem Brunne, wo Schnee gfalle war. 11,23 Na (Er) erschlet au ei ägyptische Ma, der war fünf Elle groß un het ä Schpieß in d Hand, der war (a) we ä Weberbaum. Aba na (er) goht zue nem nab mit nem Schtecke un nimmt nem d Schpieß üs dr Hand un tötet nen mit sinem eigene Schpieß. 11,24 Des het (a) Benaja doe, d Bue (Suhn) Jojadas, un na (er) war berehmt unda d driißig Helde 11,25 un hochgehrt unda d Driißig, aba an sälli Drai kummt er nit rah. David aba het nen iba sini Lybwache gsetzt. 11,26 De schtrietbare Helden ware de: Asaël, dr Brueda Joabs; Elhanan, d Bue (Suhn) Todos üs Bethlehem; 11,27 Schammot, dr Haroditer; (a) Helez, dr Peletiter; 11,28 Ira, d Bue (Suhn) vum Ikkesch, üs Tekoa; Abïser, dr Anatotiter; 11,29 Sibbechai, dr Huuschatiter; Ilai, dr Ahoachiter; 11,30 Mahrai, dr Netofatiter; Heled, d Bue (Suhn) Baanas, dr Netofatiter; 11,31 Ittai, d Bue (Suhn) Ribais, vu Gibea in Benjamin; Benaja, dr Piratoniter; 11,32 Hiddai, vu Nahale-Gaasch; Abïl, dr Arbatiter; 11,33 Asmawet, dr Bahurimiter; Eljachba, dr Schaalboniter; 11,34 Jaschen, dr Guniter; Jonatan, d Bue (Suhn) Schages, dr Harariter; 11,35 Ahiam, d Bue (Suhn) Sachars, dr Harariter; Elifal, d Bue (Suhn) Urs; 11,36 Hefer, dr Mecheratiter; Ahija, dr Paloniter; 11,37 Hezro, dr Karmeliter; Naarai, d Bue (Suhn) Esbais; 11,38 Joel, dr Brueda Nathans; Mibhar, d Bue (Suhn) Hagris; 11,39 Zelek, dr Ammonita; Nachrai, dr Beerotiter, ä Waffeträga Joabs, d Bue (Suhn) dr Zeruja; 11,40 Ira, dr Jattiriter; Gareb, dr Jattiriter; 11,41 (a) Uria, dr Hetita; Sabad, d Bue (Suhn) Achlais; 11,42 Adina, d Bue (Suhn) Schisas, dr Rubenita, ä Hauptma dr Rubenita, un driißig Mann ware bi nem; 11,43 Hanan, d Bue (Suhn) Maachas; Joschafat, dr Mitniter; 11,44 Usija, dr Aschtarotiter; Schama un Jehïl, de Buebä (Sühn) Hotams, vum Aroëriter; 11,45 Jediaël, d Bue (Suhn) Schimris; Joha, si Brueda, dr Tiziter; 11,46 Elïl, dr Mahawiter; Jeribai un Joschawja, de Buebä (Sühn) Elnaams; Jitma, dr Moabita; 11,47 Elïl, Obed, Jaasiël üs Zoba. S 12. KapitelDavids Mitkämpfa in Ziklag zue d Ziit Sauls12,1 Des sin de Männa (Manne), de zue David nohch (a) Ziklag kumme sin, als sa(er) sich vu Saul, däm Bue (Suhn) vum Kisch, vuschtecke mueß; un sie ghärte au zue d Helde, d Helfa im Kampf, 12,2 mit Bogen grischtet, gschickt mit beide Händ (Pfode), Schtei z schleudere un Pfiel z scheße.Vu d Schtammesbreda Sauls, de üs Benjamin ware: 12,3 dr Erschte Ahïser, un Joasch, de Buebä (Sühn) Schemaas, vum Gibeatiters; Jesiël un Pelet, de Buebä (Sühn) Asmawets; Beracha un Jehu, dr Anatotiter; 12,4 Jischmaja, dr Gibeonita, gwaltig unda d Driißig un iba de Driißig; 12,5 *Jirmeja, Jahasiël, Johanan, Josabad, dr Gederatiter; *Abweichendi Ufzehlig schtatt 12,5-41: 12,4b-40. 12,6 Elusai, Jerimot, Bealja, Schemarja, Schefatja, dr Harufiter; 12,7 Elkana, Jischija, Asarel, Joëser, Joschobam, de Korachiter; 12,8 Joëla un Sebadja, de Buebä (Sühn) Jerohams vu Gedor. 12,9 Vu d Gadita gehn iba zue David zue d Bergfeschte in dr Wüschte schtarki Helde un Kregslit, de Schild un Schpieß fihre, un ihr Gsicht( ihri Visasch) war we des vu d Löwe, un sie ware schnell we Reh uf d Berge: 12,10 Dr erschte Eser, dr zweite Obadja, dr dritte Eliab, 12,11 dr vierte Mischmanna, dr fünfte Jirmeja, 12,12 dr sechste Attai, dr siebte Elïl, 12,13 dr achte Johanan, dr ninti Elsabad, 12,14 dr zehnte Jirmeja, dr elfte Machbannai. 12,15 De ware vu d Gadita, Hauptlit im Heer, dr Gringschte iba hundat un dr Greschte iba duusig. 12,16 Di sin´s, de iba d Jordan gehn im erschte Monet, als sa(er) voll war bis zue beide Ufer un alli Däla gege Oschte un Weschte abgriegelt het. 12,17 S kumme aba au Männa (Manne) vu Benjamin un Juda zue David in de Bergfeschte. 12,18 David aba goht üsä zue nene un sait zue nene: Kummt ihr im Friide zue ma (mir) un um ma (mir) z helfe, so soll mi Herz mit äich si; kumme ihr aba mit Lischt un um gege mich z si, wo doch kei Schand (Frevel) an ma (mir) isch, so sieht der Gott unsera Vädare drii un schtroft´s! 12,19 Aba dr Geischt packt Amasai, d Erschte vu d Driißig, un na (er) sait: Di sin mir, David, un mit dir hebe ma(mir)'s, dü Bue (Suhn) Isais! Friide, Friide isch mit dir! Friide isch mit dine Helfa, denn di Gott hilft dir! Do nimmt David sie a un het sie zue Hauptlit gsetzt iba de Striefschar. 12,20 Un vu Manasse gehn ä baar zue David iba, als sa(er) mit d Philista üszoge isch gege Saul zuem Kampf. Er aba half nene nit, denn (a) de Firschte vu d Philista hebe Rot un schicke nen wäg un sage: Wenn na (er) wida zue Saul, sinem Herrn, ibaging, so kennts uns d Hals koschte. 12,21 Als sa(er) etze nohch Ziklag zeht, falle nem zue vu Manasse: Adnach, Josabad, Jediaël, Michael, Josabad, Elihu, Zilletai, Oberschte iba duusig in Manasse. 12,22 Un sie helfe David gege schtreifendi Rotte; denn sie ware alli schtritbari Helde un wäre Hauptlit iba des Heer. 12,23 So kumme all Dag ä baar zue David, nem z helfe, bis ses ä großes Heer wird we ä Heer Gottes. D Krega, de zue David nohch Hebron kumme12,24 Un des isch de Zahl dera zuem Heeresdenscht grischtete Männa (Manne), de zue David nohch Hebron kumme, um des Kenigrich Sauls nem zuezwende nohch rem Wort des HERRN: 12,25 D Männa (Manne) vu Juda, de Schild un Schpieß trage, ware sechsduusigachthundat, parrat zuem Heeresdenst; 12,26 d Männa (Manne) vu Simeon ware schtritbari Helde fir d Heeresdenscht siebeduusigeihundat; 12,27 d Männa (Manne) vu Levi vierduusigsechshundat; 12,28 un Jojada, dr Vorschteha iba des Huus Aaron, mit dreiduusigsiebenhundat; 12,29 un (a) (b) Zadok, ä junge schtrietbare Held, mit sinere Sippe, zweiezwanzig Hauptlit; 12,30 d Männa (Manne) vu Benjamin, Sauls Breda, draiduusig, denn bis zue der Ziit hebe noh vieli vu nene zuem Huus Saul; 12,31 d Männa (Manne) vu Ephraim zwanzigduusigachthundat, schtritbari Helde un berehmti Männa (Manne) in ihre Sippene; 12,32 vum halbe Schtamm Manasse achtzehnduusig, de namentlich bschtimmt ware, daß sie kämme un David zuem Kenig mache; 12,33 d Männa (Manne) vu Issachar, de erkenne un rote, was Israel zue jeda Ziit doe soll, zweihundat Hauptlit, un alli ihri Breda folge ihrem Bifehl; 12,34 vu Sebulon wehrfähigi Männa (Manne), zuem Kampf parrat mit allaläi Waffe, fünfzigduusig, David imetig z helfe; 12,35 vu Naftali duusig Hauptlit un mit tene siebenedriißigduusig mit Schild un Schpieß; 12,36 vu Dan, zuem Kampf parrat, achtezwanzigduusigsechshundat; 12,37 vu Asser wehrfähigi Männa (Manne), parrat zuem Kampf, vierzigduusig; 12,38 gegeiba vum Jordan, vu d Rubenita, Gadita un däm halbe Schtamm Manasse, hundatzwanzigduusig mit allaläi Waffe zuem Kampf.12,39 Alli de Kregslit, in Heeresordnig, kumme vu ganzem Herz nohch Hebron, um David zuem Kenig zue mache iba ganz Israel. Au war des ganze ibrigi Israel ei Herz, daß ma David zuem Kenig macht. 12,40 Un sie ware dert bi David dräi Däg, ässä un trinke; denn ihri Breda hän fir sie gsorgt. 12,41 Au de, de nene nooch ware, bis nohch Issachar, Sebulon un Naftali, bringe Ässä uf Esel, Kamele, Maultiere un Rinda: Brot, Weihe üs Fiege un Rosine, Wi, El, dzue Rinda un Schof Massig; denn Fräid (Freud) war in Israel. |
13. KapitelDavid holt d Bundeslade un bringt sie in des Huus Obed-Edoms(vgl. 2. Sam 6,1-11)13,1 Un David haltet Rot mit d Hauptlit iba duusig un iba hundat un mit alle Afehrer 13,2 un sait zue d ganze Gmeinde Israel: Gfallt´s äich un isch's däm HERRN, unsam Gott, agnehm, so len uns hischicke zue unsare Breda in alli Lända Israels, dzue au zue d Prieschta (Pfarra) un Levite in ihre Wohnunge, daß sie sich bi uns vusammle. 13,3 Un len uns de Lade unsares Gottes wida zue uns hole; denn zue Sauls Ziit het ma nit nohch ihr gfrogt. 13,4 Do sait di ganz Gmeind, ma soll des doe; denn s gfallt allem Volk guet. 13,5 So vusammlet David ganz Israel, vum Schihor Ägypte a bis derthi, wo´s nohch Hamat goht, um de Lade Gottes vu Kirjat-Jearim z hole. 13,6 Un David zeht hi mit ganz Israel nohch (a) Baala, des isch Kirjat-Jearim, des in Juda lit, um vu do de Lade Gottes rufzbringe, des HERRN, der wo iba d Cherubim thront, wo si Name agruefe wird. 13,7 Un sie len de Lade Gottes uf nem näji(naii) Karre üs däm Huus Abinadabs fahre. Usa aba un si Brueda lenkte d Karre. 13,8 David aba un ganz Israel tanzte mit alla Macht vor Gott her, mit Leda, mit Harfe, mit Psalter, mit Pauke, mit Zimble un mit Trompete. 13,9 Als sie aba zue d Tenne Kidons kumme, schtreckt Usa sini Hand üs, um de Lade z hebe; denn de Rinda üsglitte. 13,10 Do kummt d Zorn des HERRN iba Usa, un na (er) schlet nen, wel la (er) sini Hand nohch d Lade üsgschtreckt het, so daß sa (er) dert schtirbt vor Gott. 13,11 Do ergrimmt David, daß d HERR d Usa so wägriße het, un ma het d Platz «Perez-Usa»* bis uf dän Dag gheiße. *d Wägriß Usas. 13,12 Un an däm Dag firchtet sich David vor Gott un sait: We darf i (ich) do noh de Lade Gottes zue ma (mir) bringe? 13,13 Drum het er de Lade Gottes nit zue sich bringe lo in de Schtadt David, sundern het sie hibrocht ins Huus Obed-Edoms, däm Gatiter. 13,14 So bliebt de Lade Gottes bi Obed- Edom in sinem Huus dräi Monet. Un dr HERR segnet des Huus Obed-Edoms un alles, was sa(er) het.S 14. KapitelDavid in Jerusalem(vgl. 2. Sam 5,11-16)14,1 Un Hiram, dr Kenig vu Tyrus, schickt Laufbursch(Bote) zue David un Zedernholz, Schteimetze un Zimmalit, daß sie nem ä Huus baue (bäue). 14,2 Un David erkennt, daß dr HERR nen zuem Kenig iba Israel bschtätigt het; denn si Kenigrich war hoch erhobe worde wägä sinem Volk Israel. 14,3 Un David nimmt noh me Wieba in Jerusalem un zeugt (ziigt) noh me Buebä (Sühn) un Techtare. 14,4 D Buebä(Sühn, Sehn), de nem in Jerusalem gibore wäre, heiße: Schammua, Schobab, Nathan, Salomo, 14,5 Jibhar, Elischua, Elpelet, 14,6 Nogah, Nefeg, Jafia, 14,7 Elischama, Beeljada, Elifelet.
Kreg mit d Philista(vgl. 2. Sam 5,17-25)14,8 Wo aba d Philista ghärt hän , daß David zuem Kenig gsalbt war iba ganz Israel, zehn sie alli uffe, um sich David gfange z ne (zue bemächtige). Wo ( Als) des David ghärt het, zeht da (er) üs gege sie. 14,9 Un d Philista kumme un lagre sich in d Ebene Refaïm. 14,10 David aba bfrogt Gott un sait: Soll i (ich) nufzeh gege de Philista, un willsch dü sie in mi Hand ge? Dr HERR sait zue nem: Zeh nuf! Ich will sie in dini Händ (Pfode) ge. 14,11 Un wo sie mufzoge sin nohch Baal- Perazim, schlet sie David dert. Un David sait: Gott het durch mi Hand de Reihe mina Feinde (Gegna) durchbroche, we des Wassa ä Damm durchbricht. Drum het ma d Platz «Baal- Perazim»* gheiße. *d Herr dr Durchbrecha. 14,12 Un sie len ihri Götta dert zruck; de bifihlt David (a) mit Fiir z vubrenne.14,13 Aba de Philista kumme wida un lagre sich in d Ebene. 14,14 Un David bfrogt Gott abamols, un Gott sait zue nem: Dü sollsch nit nufzeh hinda ne her, sundern umgang sie, daß dü an sie rakummsch vu d Bakabäum her. 14,15 Wenn dü dann (dnoh) härä wirsch, we des Rausche obe in d Bakabäum hergoht, so brich viiri zuem Kampf; denn Gott isch dann (dnoh) vor dir üsgzoge, zuem schla des Heer dr Philista. 14,16 Un David doet, we nem Gott bifohle het, un sie schlen des Heer dr Philista vu Gibeon a bis Geser. 14,17 Un Davids Name goht üs in alli Lända, un dr HERR het Angscht vor nem iba alli Velka kumme lo. S 15. KapitelDavid richtet alles vor, um d Bundeslade nohch Jerusalem z hole(vgl. 2. Sam 6,12-16)15,1 Un David het sich Hiisa in dr Schtadt David baut un macht (schafft) dr Lade Gottes ä Platz un richte ä Zelt fir sie uf. 15,2 Dertmols sait David: D Lade Gottes soll nemads trage üßa d Levite; denn de het dr HERR üsgwählt, daß sie de Lade des HERRN trage un nem alliziit dene. 15,3 Do vusammlet David ganz Israel nohch Jerusalem, dmit sie de Lade des HERRN nufbringe a d Platz, de na (er) dzue gmacht het. 15,4 Un David holt de Buebä (Sühn) Aaron un de Levite zsämme: 15,5 vu d Sehn Kehat: Uriël, d Obaschte, samt sinene Breda, hundatzwanzig; 15,6 vu d Sehn Merari: Asaja, d Obaschte, samt sinene Breda, zweihundatunzwanzig; 15,7 vu d Sehn Gerschon: Joel, d Obaschte, samt sinene Breda, hundatdriißig; 15,8 vu d Sehn Elizafan: Schemaja, d Obaschte, samt sinene Breda, zweihundat; 15,9 vu d Sehn Hebron: Eliël, d Obaschte, samt sinene Breda, achtzig; 15,10 vu d Sehn Usiël: Amminadab, d Obaschte, samt sinene Breda, hundatunzwölf.15,11 Un David reft d Prieschta Zadok un Abjatar un de Levite, nämlich Urïl, Asaja, Joel, Schemaja, Eliël, Amminadab, 15,12 un sait zue nene: Ihr sin de Hauptlit dr Sippe unda d Levite; so heilige etze äich un äiri Breda, daß ihr de Lade des HERRN, vum Gott Israels, rufbringt a d Platz, der ich ihr gmacht ha. 15,13 Denn des erschte Mol, wo ihr nit do ware, (a) het dr HERR, unsa Gott, ä Riß unda uns(us)gmacht, wel ma (mir) nen nit bfrogt hän, we sich's kert. 15,14 So heiligte sich de Prieschta un Levite, dmit sie de Lade des HERRN, vum Gott Israels, rufbrächte. 15,15 Un de Levite (a) (b) trage de Lade Gottes uf ihre Schultare mit d Schtange, we´s Moses bifohle het nohch rem Wort des HERRN. 15,16 Un David bifihlt d Obaschte vu d Levite, daß sie ihri Breda, de Sänga, bschtelle solle mit Saiteschpiele, mit Psalter, Harfe un helle Zimble, daß sie lut singe mit Fräid (Freud). 15,17 Do bschtelle de Levite Heman, d Bue (Suhn) Joels, vu sinene Breda Asaf, d Bue (Suhn) Berechjas, vu d Sehn Merari, ihrem Broeda, Etan, d Bue (Suhn) Kuschajas, 15,18 un mit tene ihri Breda vu d zweite Ordnig: Secharja, Jaasïl, Schemiramot, Jehiël, Unni, Eliab, Benaja, Maaseja, Mattitja, Elifelehu, Mikneja, Obed-Edom, Jeiëël, de Doorheta. 15,19 Denn (a) Heman, (b) Asaf un (c) Etan ware Sänga (d) mit kupferne, hell klingende Zimble; 15,20 Secharja aba, Jaasïl, Schemiramot, Jehiël, Unni, Eliab, Maaseja un Benaja mit Psalter z schpiele; 15,21 Mattitja aba, Elifelehu, Mikneja, Obed- Edom, Jeïël un Asaja mit Harfe vu acht Saite z schpiele; 15,22 Kenanja aba, dr Levite Oberscht, d Singmeischta, lehrt sie im Singe; denn na (er) vuschtand sich druf. 15,23 Un Berechja un Elkana ware Doorheta bi d Lade. 15,24 Aba Schebanja, Joschafat, Netanel, Amasai, Secharja, Benaja, Elïser, de Prieschta, blose mit Trompete vor d Lade Gottes; un Obed-Edom un Jehija ware Doorheta bi d Lade. David holt d Bundeslade nohch Jerusalem(vgl. 2.Sam 6,12-23)15,25 So zeht David un di Älteschte Israels un di Obaschte iba duusig hi, um de Lade vum Bund des HERRN rufzhole üs däm Huus Obed-Edoms mit Fräid (Freud). 15,26 Un wel Gott d Levite ghulfe het, de de Lade vum Bund des HERRN trage, opfate sie siebä jungi Schtier un siebä Widder. 15,27 Un David het ä Obagwand üs fienem Leine a, gnau so alli Levite, de de Lade trage, un de Sänga un Kenanja, dr Oberschte bim Gsang vu d Sänga au trait David d lienene (a) Prieschtaschurz. 15,28 So holt ganz Israel de Lade vum Bund des HERRN nuf mit Jauchze, Trumpete (Päpere), Trompete un helle Zimble, mit Psalter un Harfe. 15,29 Als etze de Lade vum Bund des HERRN in de Schtadt David kummt, luegt Michal, de Dochta Sauls, zuem Fenschta üsä, un wo sie d Kenig David tanze un schpiele sieht, vuachte sie nen in ihrem Herz.S 16. Kapitel16,1 Un als sie de Lade Gottes ribrocht hän, het ma sie in des Zelt gstellt, des David fir sie ufgrichtet het, un opfate Brandopfa un Dankopfa vor Gott. 16,2 Un wo David de Brandopfa un Dankopfa beendet het, segnet da (er) des Volk im Name des HERRN 16,3 un deilt an jede in Israel, an Männa (Manne) un Wieba, ä Brot, ä Schtuck Fleisch un ä Rosinekueche üs. 16,4 Un na (er) bschtellt ä baar Levite zue Diena vor dr Lade des HERRN, daß sie priese, dankte un lobe d HERRN, dr Gott Israels, 16,5 nämlich Asaf als Vorschteha, Secharja als Zweite, Jaasïl, Schemiramot, Jehiël, Mattitja, Eliab, Benaja, Obed-Edom un Jeiëël mit Psalter un Harfe, Asaf aba mit helle Zimble, 16,6 de Prieschta Benaja un Jahasïl aba, alliziit mit Trompete z blose vor d Lade vum Bund (dr Abmachig) mit Gott.Davids Dankled(vgl. Ps 105,1-15; 96; 106,1.47.48)16,7 Zue der Ziit het David zuem erschte Mol däm HERRN danke lo durch Asaf un sine Breda:16,8 Danket däm HERRN, rueft si Name a, den kund unda d Mensche sini Tate! 16,9 Singet un spielet nem, schwätzt vu alle sinene Wunda! 16,10 Rehmet si heilige Name; s fräie sich des Herz dera, de d HERRN sueche! 16,11 Froget nohch rem HERRN un nohch sinere Macht, suechet si Agsicht alliziit! 16,12 Denke an sini Wunda, de na (er) doe het, an sini Zeiche un dr Urdeile üs sinem Muul, 16,13 ihr, des Gschlecht Israels, vu sinem Knecht, ihr Buebä (Sühn) Jakobs, sini Üserwählte! 16,14 Er isch dr HERR, unsa Gott, er richtet in alla Welt. 16,15 Denke ewig an si Bund(Abkumme), däm Wort, des sa(er) vuheiße het fir duusig Gschlechta, 16,16 den er gmacht het mit Abraham, un an si Eid, den er Isaak gschwore het, 16,17 den er Jakob bschtimmt het zue d Satzig un Israel zuem ewige Bund(Abkumme) 16,18 un sait: Dir will ich des Land Kanaan ge, des Los äires Erbdeils. 16,19 Wo sie noh gring an Zahl ware, wenigi un Fremdlinge im Land, 16,20 do zehe sie vu nem Volk zuem andere un vu einem Kenigrich zuem andere. 16,21 Er het nemads ne Schadä doe lo un (a) (b) (c) wiest Kenig zrecht um ihret wägä: 16,22 Taschtet mi Gsalbte nit a, un den minem Prophete kei Leid! 16,23 Singet däm HERRN, alli Lande, vukindiget jede Dag si Heil! 16,24 Erzehlet unda d Heide sini Herrlichkeit un unda alle Mensche sini Wunda! 16,25 Denn dr HERR isch groß un hoch z lobe un me z firchte we alli Götta. 16,26 Denn alli Heide Götta sin Götze, dr HERR aba het d Himmel gmacht. 16,27 Hoheit un Pracht sin vor rem, Macht un Fräid (Freud) in sinem Heiligtum. 16,28 Bringet dar däm HERRN, ihr Velka, bringet dar däm HERRN Ehri un Macht! 16,29 Bringet dar däm HERRN de Ehri vu sinem Name, bringet Gschenkli un kummt vor ren un bäte den HERRN a in heiligem Schmuck! 16,30 S fircht nen alli Welt. Er het d Erdkreis grindet, daß sa (er) nit wankt. 16,31 S fräie sich d Himmel, un d Bode isch frehlich, un ma sag unda d Heide, daß dr HERR regiert! 16,32 Des Meer brause un was drinne isch, un des Feld isch frehlich un alles, was druf isch. 16,33 S solle juchze alli Baim im Wald vor rem HERRN; denn na (er) kummt, z richte d Bode. 16,34 Danket däm HERRN, denn na (er) isch fründlig, un sini Güte währet ebiglig. (a) 16,35 Un sage: Hilf uns, Gott, unsa Heiland, un sammle uns un errette uns vu d Heide, daß ma (mir) di heilige Name priese un dir Lob sage! 16,36 (a) Globt isch dr HERR, dr Gott Israels, vu Ewigkeit zue Ewigkeit! Un alles Volk het gsait: Amen! un: Lobe d HERRN! D Ufgabe vu d Levite16,37 Un David het dert vor dr Lade vum Bund des HERRN d Asaf un sini Breda glo, dmit sie Denscht däte vor dr Lade alliziit, we´s jeda Dag forderet; 16,38 dzue Obed-Edom un sini Breda, achtesächzig Männa, un Obed-Edom, d Bue (Suhn) Jedutuns, un Hosa als Doorheta. 16,39 Un d Prieschta Zadok un sini Breda, de Prieschta, bschtellt er bi dr Wohnig des HERRN (a) uf dr Hechi bi Gibeon, 16,40 daß sie däm HERRN (a) jede Dag Brandopfa darbrächte uf däm Brandopfaaltar, am Morge un am Obend, we gschribe schtoht im Gsetz des HERRN, des sa(er) Israel bifohle het, 16,41 un mit tene Heman un Jedutun un de andere Erwählte, de namentlich bschtimmt ware, um däm HERRN z danke, daß sini Güte ebiglig währt, 16,42 mit Trompete un hellklingende Zimble un mit Saiteschpiel zue d Ehri Gottes. D Buebä(Sühn, Sehn) Jedutuns aba het da (er) zue Doorheta gmacht. 16,43 Un alles Volk zeht hi, jeda in si Huus, un David kehrt au heim, si Huus z segne.S 17. KapitelS Huus David wird in des Kenigrich Gottes igsetzt(vgl. 2. Sam 7,1-16)17,1 S war aba, wo David in sinem Huus gwohnt het, sait da (er) zuem Prophete Nathan: Lueg, i (ich) wohne in nem Zederhuuse, un de Lade vum Bund (Abkumme) des HERRN isch unda Zeltdeckene. 17,2 Nathan sait zue David: Alles, was in dinem Herz isch, des doe; denn Gott isch mit dir. 17,3 Aba in dselbe Nacht kummt des Wort Gottes zue Nathan: 17,4 Gang hi un sag minem Knecht David: Des sait dr HERR: Nit dü sollsch ma (mir) ä Huus baue (bäue) zue na Wohnig. 17,5 Denn ich ha in keinem Huus ghuust vu däm Dag a, wo ich Israel rüsgfihrt ha, bis uf dän Dag, sundern ich bi rumzoge vu Zelt zue Zelt un vu Wohnig zue Wohnig. 17,6 Ha ich jemols, solang ich mit ganz Israel umherzoge bi, zue einem vu d Richta in Israel, däne ich bifehlt ha z wiede mi Volk, ä Wort gschwätzt un gsait: Wurum baue (bäue) ihr ma (mir) nit ä Zederhuus? 17,7 So sag etze zue minem Knecht David: Des sait dr HERR Zebaoth: Ich ha di vu d Weid (Heet) hinda d Schof wäggnumme, daß dü ä Firscht iba mi Volk Israel si solltsch, 17,8 un ich bi mit dir gsi, wo dü higange bisch, un ha dini Feinde (Gegna) üsgrottet vor dir un dir ä Name gmacht, we de Große uf d Erde Name hän. 17,9 Un ich will minem Volk Israel ä Platz ge un will´s pflanze, daß ses dert huuse soll, un s soll sich nimmi dutterle (bammel ha), un de Gwalttätige solle´s nimmi agriffä we vormols 17,10 un zue d Ziit, wo ich Richta iba mi Volk Israel vuordnet ha. Un ich will alli dini Feinde (Gegna) demuetige un vuzehl dir, daß dr HERR dir ä Huus baue (bäue) will. 17,11 Wenn aba dini Däg um sin, daß dü zue dine Vätern higosch, so will ich dir ä Nohchkumme, eina dina Buebä (Sühn), mache; däm will ich si Kenigrich bschtätige. 17,12 (a) (b) Der soll ma (mir) ä Huus baue (bäue), un ich will si Thron bschtätige ebiglig. 17,13 Ich will si Vada (Babbe) si, un na (er) soll mi Bue (Suhn) si. Un ich will mini Gnade nit vu nem wende, we ich sie vu däm abgwendet ha, wo vor dir war, 17,14 sundern ich will nen iisetze in mi Huus un in mi Kenigrich ebiglig, daß si Thron bschtändig isch ebiglig.Davids Dankgebet(vgl. 2. Sam 7,17-29)17,15 Un wo Nathan nohch all däne Wort un däm Gsicht mit David gschwätzt het, 17,16 kummt dr Kenig David, het sich vor rem HERRN ane ghockt un sait: (a) Wer bi i (ich), HERR, Gott, un was isch mi Huus, daß dü mi bis dona brocht hesch? 17,17 Aba des war dir noh z wenig, Gott, un dü hesch iba des Huus vu dinem Knecht au vu ferna Zuekunft gschwätzt. Dü hesch mi säh losse, we ä Mensch ä Gsicht gregt, un hesch mi hoch hoch gmacht , HERR, Gott. 17,18 Was ka David noh me zue dir sage, do dü di Knecht so herrlich machsch? Dü kennsch di Knecht. 17,19 HERR, um wägä dinem Knecht hesch dü nohch dinem Herz all de große Sach doe, daß dü kunddösch alli Herrlichkeit. 17,20 HERR, keina isch dir glich, un (a) s isch kei Gott üßa dir, nohch allem, was ma (mir) mit unsare Ohre ghärt hän. 17,21 Un wo isch ä Volk uf d Erde we di Volk Israel, wägä dem Gott higange isch, sich ä Volk zue erlese, sich selbscht ä Name z mache durch großi un schrecklichi Sache un Velka üsztriebe vor dinem Volk her, des dü üs Ägypte erlest hesch? 17,22 Dü hesch dir di Volk Israel zuem Volk gmacht fir ewig, un dü, HERR, bisch ihr Gott wore. 17,23 Etze, HERR, des Wort, des dü iba di Knecht un iba si Huus gsait hesch, wäre wohr in Ewigkeit, un doe, we dü gsait hesch! 17,24 Un di Name wäre wohr un groß ebiglig, daß ma sait: D HERR Zebaoth, dr Gott Israels, isch Gott in Israel; un des Huus vu dinem Knecht David isch bschtändig vor dir. 17,25 Denn dü, mi Gott, hesch des Ohr vu dinem Knecht ufdoe un gsait, daß dü nem ä Huus baue (bäue) willsch. Drum het di Knecht d Muet gfunde, daß sa (er) vor dir bäte doet. 17,26 Etze, HERR, dü bisch Gott un hesch dinem Knecht des Guete zuegsait. 17,27 So fange etze a, z segne des Huus vu dinem Knecht, daß ses ebiglig vor dir isch; denn (a) was dü, HERR, segnesch, des isch gsegnet ebiglig.S 18. KapitelDavid Kregsbeute wird fir d Tempelbäu bschtimmt(vgl. 2. Sam 8,1-14)18,1 Dnohch schlat David de Philista un demuetigte sie un nimmt Gat un sini Ortschafte üs dr Philista Hand. 18,2 Au schlat da (er) de Moabita, so daß de Moabita David undatan wäre un Abgabe bringe.18,3 Na (Er) schlat au Hadad-Eser, d Kenig vu Zoba, bis Hamat hi, als sa(er) üszeht, sini Macht ufzrichte am Euphratschtrom. 18,4 Un David gwinnt nem ab duusig Kärre, siebeduusig Ritta un zwanzigduusig Männa z Fueß. Un David het alli Wagepferde lähme lo un bhaltet hundat ibrig. 18,5 Un de Aramäer vu Damaskus kumme, um Hadad-Eser, däm Kenig vu Zoba, z helfe. Aba David schlat vu d Aramäern zweiezwanzigduusig Mann 18,6 un het ä Schtadthaltr im Aramäerreich vu Damaskus gsetzt, un so wäre de Aramäer David undatan (folgsam) un gän nem Tribut; denn dr HERR half David, wo na (er) au nazoge isch. 18,7 Un David nimmt de goldene Schilde, de Hadad-Esers Gefolge ka het, un holt sie nohch Jerusalem. 18,8 Au nimmt David üs d Schtädt Hadad-Esers, Tibhat un Kun, arg (sölli) viel Kupfa. Dvu macht Salomo (a) des kupferne Meer un (b) de Säulene un kupferni Tepf. 18,9 Wo aba Toï, dr Kenig vu Hamat, ghärt het, daß David de ganzi Schtrietmacht Hadad-Esers, vum Kenig vu Zoba, gschla het, 18,10 schickt da (er) si Bue (Suhn) Hadoram zuem Kenig David un het nen greße lo un nem Sege wünsche lo, daß sa (er) mit Hadad-Eser gkämpft un nen gschla het, denn Toï fihrt Kreg mit Hadad-Eser; un Hadoram bringt mit allaläi goldeni, silberni un kupferni Tepf. 18,11 Au de heiligt d Kenig David däm HERRN we au des Silba un Gold, des sa(er) d Heide gnumme het, d Edomitern, Moabitern, Ammonita, Philista un Amalekitern. 18,12 Un Abischai, d Bue (Suhn) vu d Zeruja, schlat de Edomiter im Salztal, achtzehnduusig Mann, 18,13 un David het ä Schtadthaltr in Edom gsetzt, so daß alli Edomiter David undatan ware; denn dr HERR half David, wo na (er) au nazoge isch. Davids Beamte(vgl. 2. Sam 8,15-18)18,14 So regiert David iba ganz Israel un schafft Recht un Grechtigkeit sinem ganze Volk. 18,15 Joab, d Bue (Suhn) vu d Zeruja, war iba des Heer bschtimmt, Joschafat, d Bue (Suhn) Ahiluds, war Kanzla. 18,16 Zadok, d Bue (Suhn) Ahitubs, un Abimelech, d Bue (Suhn) Abjatars, ware Prieschta. Schawscha war Schriba. 18,17 Benaja, d Bue (Suhn) Jojadas, war iba de Kreta un Pleter bschtimmt. Un de Buebä (Sühn) David ware di Erschte an d Site vum Kenig.S 19. KapitelD Kenig vu d Ammonita beleidigt de Lit, de David gschickt het(vgl. 2. Sam 10,1-5)19,1 Un dnohch schtirbt (a) Nahasch, dr Kenig vu d Ammonita, un si Bue (Suhn) wird Kenig an sinere Schtatt. 19,2 Do het David denkt: I (Ich) will Hanun, däm Bue (Suhn) vum Nahasch, Freundschaft erwiese, denn si Vada (Babbe) het ma (mir) Freundschaft erwiese, un schickt Laufbursch(Bote) hi, nen z treschte iba si Vada (Babbe). Un als de Gsandte David ins Land vu d Ammonita kumme zue Hanun, nen z treschte, 19,3 sage de Obaschte vu d Ammonita zue Hanun: Meinsch dü, daß David di Vada (Babbe) vor dine Auge ehre wott, wenn na (er) Treschta zue dir gschickt het? Sin sini Gsandte nit vielme zue da kumme, um des Land zue erforsche, zue erkunde un üsschpioniere? 19,4 Do nimmt Hanun de Gsandte David un schert sie un schnitt ihri Kleida halb ab bis an d Lende un het sie go lo. 19,5 Un sie gehn wäg, un ma vuzehlt David iba de Männa (Manne). Er aba schickt tene entgege, denn de Männa (Manne) ware arg (söll) gschändet. Un dr Kenig het tene sage lo: Bliebe in Jericho, bis äicha Bart gwachse isch; dann (dnoh) kumme zruck.
S kummt zuem Kreg gege d Ammonita(vgl. 2. Sam 10,6-14)19,6 Wo aba de Ammonita sähn, daß sie bi David in Vuruef kumme ware, schickt Hanun un d Ammonita duusig Zentna Silba, um Männa (Manne) mit Schtrietwage un Ritta azwerbe in Mesopotamie, im Aramäerland vu Maacha un in Zoba. 19,7 Un sie werbe zweiedrißigduusig Männa (Manne) mit Schtrietwage a un d Kenig vu Maacha mit sinem Volk. De kumme un lagerete sich vor Medeba. Un de Ammonita sammle sich au üs ihre Schtädt un kumme zuem Kampf. 19,8 Als des David ghärt het, schickt da (er) Joab hi mit däm ganze Heer dr Helde. 19,9 D Ammonita aba ware üsgzoge un schtelle sich zuem Kampf uf vor däm Door vu d Schtadt. De Kenig aba, de kumme ware, sin fir sich uf freiem Feld gschtande. 19,10 Wo etze Joab sieht, daß vor un hinda nem sich d Kampf gege nen richtet, bschtimmt er üs d ganze junge Mannschaft in Israel ä Deil un schtellt sich gege de Aramäer. 19,11 Des ibrigi Kregsvolk aba doet da (er) unda de Hand vu sinem Brueda Abischai, daß sie sich gege de Ammonita schtelle, 19,12 un sait: Wenn mir de Aramäer zue schtark wäre, so kumm mir zue Hilf; wenn aba de Ammonita dir zue schtark wäre, will ich dir helfe. 19,13 Sin getroscht un loß uns getroscht handle fir unsa Volk un fir de Schtädte unsares Gottes. Dr HERR doet, was nem gfallt! 19,14 Un Joab ruckte vor mit däm Volk, des bi nem war, gege de Aramäer z kämpfe, un sie haue ab vor rem. 19,15 Wo´s aba de Ammonita sähn, daß de Aramäer haue ab, haue ab sie au vor sinem Brueda Abischai ab un zehn in d Schtadt. Joab aba kummt nohch Jerusalem.Kreg gege d Aramäer(vgl. 2. Sam 10,15-19)19,16 Als aba de Aramäer sähn, daß sie vu Israel gschla ware, schickte sie Laufbursch(Bote) hi un len au de Aramäer gegeiba vum Schtrom in d Kampf zeh. Un Schobach, dr Feldhauptmann Hadad-Esers, zeht vor rene her. 19,17 Als des David vurote(agsait,aditet) wird, sammlet er ganz Israel un zeht iba d Jordan. Un als sa(er) an sie rahkummt, rischtet er sich gege sie. Un David schtellt sich gege de Aramäer zuem Kampf, un sie kämpfte mit nem. 19,18 Aba de Aramäer haue ab vor Israel. Un David het vu d Aramäern siebeduusig Kärre vunichtet un tötet vierzigduusig Mann z Fueß; dzue tötet er Schobach, d Feldhauptmann. 19,19 Als aba de Große Hadad-Esers sähn, daß sie vu Israel gschla ware, schlosse sie Friide mit David un wäre nem undatan. Un de Aramäer wen d Ammonita nimmi helfe.S 20. KapitelIsrael erobert d Schtadt Rabba(vgl. 2.Sam 12,26-31)20,1 Un wo des Johr um war, zue d Ziit, wenn de Kenig üszehen, fihrt Joab de Heeresmacht üs un vurweschtete des Land vu d Ammonita un kummt un belageret Rabba. David aba bliebt in Jerusalem. Un Joab schlat Rabba un zerschtert´s. 20,2 Un David nimmt ihrem Kenig d Krone vum Kopf(Schädel) - un s findet sich, daß sie ä Zentna Gold wog un an ihr ä Edelstein war -, un sie wird uf David Kopf (Schädel) gsetzt. Au fihrt da (er) üs dr Schtadt arg (söll) viel Beute wäg. 20,3 Aba des Volk drin fihrt da (er) üsä un het sie mit Sägene un iserne Hacke un Äxt Frondenscht leischte lo. So doet´s David mit allene Schtädt vu d Ammonita. Un David zeht samt däm Kregsvolk wida nohch Jerusalem. Heldetate in d Philistakämpf(vgl. 2. Sam 21,18-22)20,4 Dnohch erhebt sich ä Kreg bi Geser mit d Philista. Domols erschlet (a) Sibechai, dr Huuschatiter, d Saf, der vum Gschlecht vu d Riese war, un sie wäre demuetigt. 20,5 Un s erhebt sich nohch ä Kreg mit d Philista. Do erschlet Elhanan, d Bue (Suhn) Jaïrs, d Lachmi, d Brueda Goliats, d Gatiter, däm si Schpießschafft we ä Weberbaum war. 20,6 Abamols erhebt sich ä Kreg bi Gat. Do war ä große Ma, der het je sechs Finga un sechs Zeechene, de mache zsämme vieräzwanzig, un au der war vum Gschlecht vu d Riese. 20,7 Der (a) reft Israel hohn zue, aba Jonatan, d Bue (Suhn) Schammas, der ä Brueda David´s war, erschlet nen. 20,8 De schtammte vum Gschlecht vu d Riese in Gat un flege durch de Hand David un sinene Kregslit.S 21. KapitelDavis losst s Volk zehle(vgl. 2. Sam 24, 1-9)21,1 Un d Sadan schtellt sich gege Israel un reizt David, daß sa (er) Israel zehle losst. 21,2 Un David sait zue Joab un zue d Obaschte vum Volks: Gehn hi, zehlt Israel vu Beerscheba bis Dan un bringe ma (mir) Kunde, dmit i (ich) weiß, we viel´s sin. 21,3 Joab sait: Dr HERR doet zue sinem Volk, we´s etzed isch, hundatmol soviel dzue! Aba, mi Herr un Kenig, sin sie nit alli minem Herrn undatan? (a) Wurum frogt denn mi Herr dnohch? Wurum soll ä Schuld uf Israel kumme? 21,4 Aba im Kenig si Wort bliebt fescht gegeiba Joab. Un Joab goht hi un zeht durch ganz Israel un kummt nohch Jerusalem zruck 21,5 un git David de Zahl vum gezellte Volks a. S ware vu ganz Israel elfmol hundatduusig Mann, de des Schwert trage, un vu Juda vierhundatsiebzigduusig Mann, de des Schwert trage. 21,6 Levi aba un Benjamin zehlt er nit mit; denn Joab war däm Kenig si Wort ä Greuel.D Schtrof trifft s Volk(vgl. 2.Sam 24,10-17)21,7 Des alles aba (a) mißflallt Gott arg (söll) , un na (er) schlet Israel. 21,8 Do sait David zue Gott: Ich ha schwer gsindigt, daß ich des doe ha. Etze aba nimm wäg de Schuld vu dinem Knecht; denn ich ha arg (söll) dumm doe. 21,9 Un dr HERR schwätzt mit Gad, däm Seha Davids, un sait: 21,10 Gang hi, schwätz mit David un sag: Des sait dr HERR: Dreierlei leg ich dir vor; erwähl dir eins dvu, daß ich´s dir adoe. 21,11 Un als Gad zue David kummt, sait da (er) zue nem: Des sait dr HERR: Wehl dir 21,12 entweda dräi Johr Hungasnot odr dräi Monet Flucht vor dine Widasacha un vor rem Schwert diner Feinde (Gegna), daß ses dich ergrieft, odr dräi Däg des Schwert des HERRN un Pescht im Land, daß dr Engel des HERRN Vuderbe arichtet im ganze Biet (Gäu, Gau) Israels. So lueg etze zue, was i (ich) sage soll däm, der wo mi gschickt het. 21,13 David sait zue Gad: Mir isch arg (söll) angscht, doch i (ich) will in de Hand des HERRN flege, denn sini Barmherzigkeit isch arg (söll) groß; aba i (ich) will nit in Menschehänd flege. 21,14 Do het dr HERR ä Pescht iba Israel kumme lo, so daß siebzigduusig Mensche üs Israel schterbe.21,15 Un Gott schickt d Engel nohch Jerusalem, s zue vuderbe. Aba während dam Vuderbe luegt dr HERR dri, un s reut nen des Übel. Un er sait zuem Engel, der wo des Vuderbe arichtet: S isch gnoe; loß di Hand ab! Dr Engel des HERRN aba schtoht bi d Tenne Araunas, vu däm Jebusiters. 21,16 Un David hebt sini Auge uf un sieht d Engel des HERRN schtoh zwische Himmel un Erde un ä bloßes Schwert in sinere Hand üsgschtreckt iba Jerusalem. Do flegte David un di Älteschte, mit Säck azogä, uf ihr Agsicht. 21,17 Un David sait zue Gott: Bin ich's nit, der wo des Volk zehle lo het? Ich bi's doch, der wo gsindigt un des Übel doe het; de Schof aba, was hän de doe? HERR, mi Gott, loß di Hand gege mich un minem Vada (Babbe) si Huus si un nit gege di Volk, s zue plage.
Davis opfat uf däm schpetere Tempelplatz(vgl. 2.Sam 24,18-25)21,18 Un dr Engel des HERRN sait zue Gad, er soll David sage, daß David nufgo soll un däm HERRN ä Altar ufrichtet uf d Tenne Araunas, vum Jebusita. 21,19 Do goht David nuf nohch rem Wort Gads, des der gsait het im Name des HERRN. 21,20 Arauna aba drillt sich um un sieht d Engel un vuschteckt sich un sini vier Buebä (Sühn) mit nem. Arauna aba drosch Weize. 21,21 Als etze David zue Arauna kummt, luegt Arauna uf un ward David gwahr. Un er goht vu d Tenne wäg un flegt vor David uf d Erde ane uf si Agsicht. 21,22 Un David sait zue Arauna: Gib ma (mir) d Platz dr Tenne, daß i (ich) däm HERRN ä Altar druf bäu; fir d volle Pries sollsch dü nen mir ge, dmit de Ploog unda däm Volk ufhert. 21,23 Arauna aba sait zue David: Nimm nen dir un mach, mi Herr un Kenig, we dir's gfallt. Lueg, i (ich) gib de Rinda zuem Brandopfa un de Dreschschlittene als Brennholz un Weize zuem Schpeiseopfa; des alles gib i (ich). 21,24 Aba dr Kenig David sait zue Arauna: Nite (He nai)! Sundern fir d volle Pries will ich's kaufe; denn i (ich) will nit, was dir isch, fir d HERRN nähmä un will's nit umsunscht zuem Brandopfa ha. 21,25 So git David däm Arauna fir d Platz Gold im Gwicht vu sechshundat Lot. 21,26 Un David het däm HERRN dert ä Altar baut un opfat Brandopfa un Dankopfa. Un wo na (er) d HERRN areft, (a) erhert er nen durch des Fiir, des vum Himmel flegt uf d Altar mit däm Opfa. 21,27 Un dr HERR bifehlt däm Engel, daß sa (er) si Schwert in sini Scheide schteck. 21,28 Domols, als David sieht, daß nen dr HERR erhärt het uf d Tenne Araunas, vum Jebusita, un na (er) dert Opfa darbrocht het - 21,29 aba de Wohnig des HERRN, de Moses in dr Wüschte gmacht het, un dr Brandopfaaltar ware zue der Ziit (a) (b) uf d Hechi bi Gibeon; 21,30 David aba ka nit higo un vor ren träte, um Gott z bfroge, so erschrocke war ra (er) vor rem Schwert vum Engels des HERRN.S 22. Kapitel22,1 Do sait David: (a) Do soll des Huus Gottes, däm HERRN, si, un des d Altar fir de Brandopfa Israels.David richtet alles fir d Bau (Bäu) vum Tempel22,2 Un David het (a) de Fremdlinge vusammle lo, de im Land Israel ware, un bschtellt Schteinmetz, Schtei (Wackes) z haue, um des Huus Gottes z baue (bäue). 22,3 Un David schafft viel Ise her(ra) zue Nägel fir de Direne d Doore un zue Klammere un so viel Kupfa, daß ses nit z wiege war, 22,4 au Zederholz ohni Zahl; denn de vu Sidon un Tyrus bringe viel Zederholz zue David. 22,5 Denn David het denkt: (a) Mi Bue (Suhn) Salomo isch noh jung un zart; des Huus aba, des däm HERRN baut wäre soll, soll groß si, daß si Name un Ruehm hoch wird in alle Lända. Drum will ich nem ä Vorrot schaffe. So schafft David viel Vorrot vor sinem Tod.
David git Salomo d Uftrag, d Tempel z baue (bäue)22,6 Un na (er) reft si Bue (Suhn) Salomo un bifehlt nem, däm HERRN, däm Gott Israels, ä Huus z baue (bäue), 22,7 un sait zue nem: Mi Bue (Suhn), ich ha im Sinn (Gmeht) ka, däm Name des HERRN, minem Gott, ä Huus z baue (bäue), 22,8 aba des Wort des HERRN kummt zue mir: Dü hesch viel Bluet vuschittet un großi Kreg gfihrt; drum sollsch dü minem Name kei Huus baue (bäue), wel dü vor ma (mir) so viel Bluet uf d Erde vuschittet hesch. 22,9 Lueg, di Bue (Suhn), der wo dir gibore wäre soll, der wird ä Ma dr Rueh si; denn ich will nem Rueh schaffe vor alle sinene Feinde (Gegna) ringsum. Na (Er) soll Salomo heiße; denn ich will Israel Friide un Rueh ge, solang er läbt. 22,10 Der soll minem Name ä Huus baue (bäue). Na (Er) soll mi Bue (Suhn) si, un ich will si Vada (Babbe) si. Un ich will si kenigliche Thron iba Israel bschtätige ewig (ebig). 22,11 So wird etze, mi Bue (Suhn), dr HERR mit dir si, un s wird dir glinge, daß dü däm HERRN, dinem Gott, ä Huus bäusch, we na´s(er´s) vu dir gsait het. 22,12 Au wird dr HERR dir ge Schläue un Vuschtand un wird di bschtelle iba Israel, daß dü haltesch des Gsetz des HERRN, vu dinem Gott. 22,13 Dann (Dnoh) aba wird´s dir glinge, (a) wenn dü de Gebote un Rechte machsch (befolgsch), de dr HERR däm Moses fir Israel bifohle het. Syg froh un unvuzagt, fircht di nit un loß di nit vuschrecke! 22,14 Lueg, (a) ich ha ma (mir) meh ge un hergschafft fir des Huus des HERRN hundatduusig Zentna Gold un duusigmol duusig Zentna Silba, dzue Kupfa un Ise, des nit z wiege isch, denn s isch z viel; au Holz un Schtei (Wackes) ha ich hergschafft, do dvu kasch dü noh me aschaffe. 22,15 Au hesch dü viel Schaffa(Arbeita), Schteimetz un Lit, de in Schtei (Wackes) un Holz schaffe, un allaläi Meischta fir jedi Arbet 22,16 vu Gold, Silba, Kupfa un Ise, ohni Zahl. So mach di uf un richt´s üs! Dr HERR wird mit dir si.22,17 Un David bifehlt alle Obere Israels, sinem Bue (Suhn) Salomo z helfe. 22,18 Isch nit dr HERR, äicha Gott, mit äich un (a) (b) het äich Rueh ge ringsum? Denn na (er) het de Bwohna vum Land in mi Hand ge, un des Land isch undaworfe däm HERRN un sinem Volk. 22,19 So richte etze äicha Herz un äiri Sinn (Gmeht) druf, d HERRN, äiren Gott, z sueche. Un mache äich uf un baue (bäue) Gott, däm HERRN, ä Heiligtum, daß ma de Lade vum Bund des HERRN un de heilige Geräte Gottes in des Huus bringt, des däm Name des HERRN baut wäre soll. S 23. KapitelD Levite wäre ideilt23,1 Als David alt un läbenssatt war, macht da (er) si Bue (Suhn) Salomo zuem Kenig iba Israela 23,2 un vusammlet alli Obere Israels un de Prieschta un Levite.23,3 Un ma zehlt de Levite vu driißig Johr a un driba, un de Zahl vu d Männa (Manne), nohch Häupta (Kepf) abzehlt, war achtedrißigduusig. 23,4 Vu däne wäre vierezwanzigduusig fir de Arbet am Huus des HERRN vorge un sechsduusig zue Amtlit un Richta 23,5 un vierduusig zue Doorheta un vierduusig zue Sänga des HERRN mit d Inschtrumente, de David fir d Lobgsang het mache losse. 23,6 Un David deilt sie in Ordnige i, (a) nohch d Sehn Levis: Gerschon, Kehat un Merari. D Nohchkumme Gerschons23,7 D Gerschonita ware Ladan un Schimi, 23,8 de Buebä (Sühn) (a) Ladans: Jehïl, dr Erschte, ferna Setam un Joel, de dräi. 23,9 Buebä (Sühn) Schimis ware: Schelomit, Hasïl un Haran, de dräi. De ware de Hauptlit vu d Sippe vu Ladan. 23,10 Schimis Buebä (Sühn) ware: Jahat, Sisa, Jëusch un Beria. De vier ware Schimis Buebä (Sühn). 23,11 Jahat aba war dr Erschte, Sisa dr Zweite. Aba Jëusch un Beria hän nit vieli Buebä (Sühn), drum hän sie als ei Sippe gulde, ei Denschtgruppe.
D Nohchkumme Kehats23,12 D Buebä(Sühn, Sehn) (a) Kehats ware: Amram, Jizhar, Hebron un Usïl, de vier. 23,13 D (a) Buebä (Sühn) Amrams ware: Aaron un Moses. (b) (c) Aaron aba wird üsgsundert, daß sa (er) heiligt des Hochheilige, er un sini Buebä (Sühn) fir alli Ziit, z opfare vor rem HERRN um nem z dene un (d) z segne im Name vum Herrn fir alli Ziit. 23,14 Aba de Buebä (Sühn) vum Moses, vum Ma Gottes, wäre grechnet zuem Schtamm vu d Levite. 23,15 D Buebä(Sühn, Sehn) vum Moses ware: (a) Gerschon un Elïser; 23,16 d Bue (Suhn) Gerschons: (a) Schubaël, dr Erschte. 23,17 (a) D Bue (Suhn) Elïsers: Rehabja, dr Erschte. Un Eliëser het keini andere Buebä (Sühn). Aba de Buebä (Sühn) Rehabjas ware ibaüs vieli. 23,18 D Bue (Suhn) Jizhars war: Schelomit, dr Erschte. 23,19 D Buebä(Sühn, Sehn) Hebrons ware: Jeria, dr Erschte, Amarja, dr zweite Bue (Suhn), Jahasïl, dr dritte, un Jekamam, dr vierte. 23,20 D Buebä(Sühn, Sehn) Usïls ware: Micha, dr Erschte, un Jischija, dr zweite Bue (Suhn).D Nohchkumme Meraris23,21 D Buebä(Sühn, Sehn) (a) Meraris ware: Machli un Muschi. D Buebä(Sühn, Sehn) Machlis ware: Eleasar un Kisch. 23,22 Eleasar aba schtirbt un het keini Buebä (Sühn), sundern nur Techtare; un de Buebä (Sühn) vum Kisch, ihri Vettere, nähmä sie als Fraue (Wieba). 23,23 D Buebä(Sühn, Sehn) Muschis ware: Machli, Eder un Jeremot, de dräi.D Ufgabe vu d Levite23,24 Des sin de Buebä (Sühn) Levis nohch ihre Sippene, nämlich de Häupta (Kepf) vu d Sippene, gmuschtert un Mann fir Mann nohch d Name ufzehlt, de des Amt im Huus des HERRN vurichtete, vu zwanzig Johr a un driba. 23,25 Denn David sait: Dr HERR, dr Gott Israels, het sinem Volk Rueh ge un (a) wird zue Jerusalem huuse ebiglig. 23,26 So bruuchte au de Buebä (Sühn) Levi d Wohnig nimmi z trage mit alle Grätschafte fir ihr Denscht - 23,27 denn nohch d spetere Ordnige David wäre d Levite zehlt vu zwanzig Johr a un driba -, 23,28 sundern sie solle schtoh an d Site vu d Buebä (Sühn) Aaron zuem Denscht im Huus des HERRN in d Vorhef un Kammere un zuem Sufa mache vu allem Heilige un zue allem Denscht im Huus Gottes, 23,29 fir Schaubrot, fir fienes(fäines) Mehl zuem Schpeiseopfa, fir di ungsiirte Flade, fir de Pfannene, firs Röschte un fir alli Gwichta un Maß. 23,30 Un an jedäm Morge solle sie schtoh, d HERRN z lobe un nem z danke, un ebeso an jedäm Obend, 23,31 un alli Brandopfa däm HERRN z opfare an d Sabbate, Näimonde un Feschtli nohch d vorgschribene Zahl, jede Dag vor rem HERRN; 23,32 so solle sie d Denscht vusähe an d Schtiftshitte, am Heiligtum sowie an d Sehn Aarons, ihre Breda, dmit z dene im Huus des HERRN.S 24. KapitelDe vieräzwanzig Abteilige vu d Prieschta24,1 Des ware de (a) Ordnige vu d Buebä (Sühn) Aaron. De (b) Buebä (Sühn) Aarons ware: Nadab, Abihu, Eleasar un Itamar. 24,2 Aba (a) Nadab un Abihu schterbe vor ihrem Vada (Babbe) un hän keini Buebä (Sühn). Un (b) Eleasar un Itamar wäre Prieschta. 24,3 Un David zsämme mit Zadok vu d Sehn Eleasar un mit Ahimelech vu d Sehn Itamar (a) deilte sie i nohch ihra Denschtgruppe un ihrem Amt. 24,4 Un s findet sich bi d Sehn Eleasar ä greßeri Zahl an Männa (Manne) als bi d Sehn Itamar. Un sie deilte sie i: Vu d Sehn Eleasar sechzehn Sippehäupta un vu d Sehn Itamar acht Sippehäupta. 24,5 Un sie deilte sie beidi durchs Los; denn s ware Oberschte im Heiligtum un Oberschte vor Gott unda d Sehn Eleasar un unda d Sehn Itamar. 24,6 Un dr Schriba Schemaja, d Bue (Suhn) Netanels, ä Levit, schribt sie uf vor rem Kenig un vor d Obere un vor rem Prieschta Zadok un vor Ahimelech, däm Bue (Suhn) Abjatars, un vor d Sippehäupta vu d Prieschta un Levite, nämlich je zwei Sippene fir Eleasar un eini fir Itamar. 24,7 Un des erschte Los flegt uf Jojarib, des zweite uf Jedaja, 24,8 des dritte uf Harim, des vierte uf Seorim, 24,9 des fünfte uf Malkija, des sechste uf Mijamin, 24,10 des siebte uf Hakkoz, des achte uf Abija, 24,11 des ninte uf Jeschua, des zehnte uf Schechanja, 24,12 des elfte uf Eljaschib, des zwölfte uf Jakim, 24,13 des draizehnte uf Huppa, des vierzehnte uf Jeschebab, 24,14 des fuchzehnte uf Bilga, des sechzehnte uf Immer, 24,15 des siebzehnte uf Hesir, des achtzehnte uf Pizez, 24,16 des ninzehnte uf Petachja, des zwanzigste uf Jeheskel, 24,17 des einezwanzigste uf Jachin, des zweiezwanzigste uf Gamul, 24,18 des draiezwanzigste uf Delaja, des vierezwanzigste uf Maasja. 24,19 Des sin ihri Denschtgruppene nohch ihrem Amt, in des Huus des HERRN z go nohch d Vorschrift, de nene ihr Vada (Babbe) Aaron ge het, we nem dr HERR, dr Gott Israels, bifohle het.Witeri Denschtgruppe vu d Levite24,20 Vu d andere Sehn Levi ware do: vu d Sehn Amram: Schubaël, vu d Sehn Schubaëls: Jechdeja; 24,21 (a) (b) vu d Sehn Rehabjas war dr Erschte Jischija; 24,22 vu d Jizhariter: Schelomit; vu d Sehn Schelomits: Jahat. 24,23 D Buebä(Sühn, Sehn) Hebrons ware: Jeria, dr Erschte, Amarja, dr zweite Bue (Suhn), Jahasïl, dr dritte, Jekamam, dr vierte; 24,24 de Buebä (Sühn) Usïls ware: Micha, vu d Sehn Michas: Schamir. 24,25 D Brueda Michas war Jischija, vu d Sehn Jischijas: Secharja. 24,26 D Buebä(Sühn, Sehn) Merari ware: Machli un Muschi un de Buebä (Sühn) Jaasijas, vu sinem Bue (Suhn). 24,27 D Buebä(Sühn, Sehn) Merari vu Jaasija, sinem Bue (Suhn), ware: Schoham, Sakkur un Ibri, 24,28 vu Machli: Eleasar; der het keini Buebä (Sühn). 24,29 Vu Kisch, vu d Sehn vum Kisch war: Jerachmeel. 24,30 D Buebä(Sühn, Sehn) Muschis ware: Machli, Eder un Jeremot.Des sin de Levite nohch ihrem Sippene. 24,31 Un ma wirft au fir selli des Los we fir ihri Breda, de Buebä (Sühn) Aaron, vor Kenig David un vor Zadok un Ahimelech un vor d Sippehäupter vu d Prieschta un Levite (a) fir d jingschte Brueda ebeso we fir des Sippehaupt. S 25. KapitelDe vieräzwanzig Abteilige vu d Sänga25,1 Un David un de Feldhauptlit sunderte zuem Denscht de Buebä (Sühn) Asafs üs, Hemans un Jedutuns, prophetischi Männa (Manne), de uf Harfe, Psalter un Zimble schpiele solle. Un s war de Zahl dera, de Denscht gmacht hän in ihrem Amt: 25,2 Vu d Sehn Asafs: Sakkur, Josef, Netanja, Asarela, Buebä (Sühn) Asafs, unda d Leitig Asafs, der wo als prophetische Ma nohch Awiesig vum Kenig gschpielt het. 25,3 Vu Jedutun: Jedutuns Buebä (Sühn): Gedalja, Zeri, Jesaja, Haschabja, Mattitja, Schimi, de sechs, unda d Leitig vu ihrem Vada (Babbe) Jedutun, der wo als prophetische Ma uf d Harfe schpielt het, däm HERRN z danke un nen z lobe. 25,4 Vu Heman: Hemans Buebä (Sühn): Bukkija, Mattanja, Usïl, Schubaël, Jerimot, Hananja, Hanani, Eliata, Giddalti, Romamti- Eser, Joschbekascha, Malloti, Hotir un Mahasiot. 25,5 De alli ware Buebä (Sühn) Hemans, vum (a) Seher vum Kenig nohch d Vuschpreche Gottes, si Kopf hoch z hebe; denn Gott het Heman vierzehn Buebä (Sühn) un dräi Techtrea ge. 25,6 De alli hän unda d Leitig ihra Vädare Asaf gsunge, Jedutun un Heman im Huus des HERRN mit Zimble, Psalter un Harfe fir d Denscht im Huus Gottes nohch d Awiesig vum Kenig. 25,7 Un s war ihri Zahl mit ihre Breda, de im Gesang des HERRN geebt ware, allisamt Meischta, zweihundatachteachtzig.25,8 Un sie werfe des Los um ihri Ämta, (a) fir di Jingere we fir di Ältere, fir de Meischta we fir de Schela. 25,9 Un des erschte Los flegt unda Asaf uf Josef. Des zweite uf Gedalja samt sinene Breda un Sehn; s ware zwöelf. 25,10 Des dritte uf Sakkur samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,11 Des vierte uf Zeri samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,12 Des fünfte uf Netanja samt sinene Sehn un Breda: s ware zwöelf. 25,13 Des sechste uf Bukkija samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,14 Des siebte uf Asarela samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,15 Des achte uf Jesaja samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,16 Des ninte uf Mattanja samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,17 Des zehnte uf Schimi samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,18 Des elfte uf Asarel samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,19 Des zwölfte uf Haschabja samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,20 Des dreizehnte uf Schubaël samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,21 Des vierzehnte uf Mattitja samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,22 Des fuchzehnte uf Jeremot samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,23 Des sechzehnte uf Hananja samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,24 Des siebzehnte uf Joschbekascha samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,25 Des achtzehnte uf Hanani samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,26 Des ninzehnte uf Malloti samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,27 Des zwanzigste uf Eliata samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,28 Des einezwanzigste uf Hotir samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,29 Des zweiezwanzigste uf Giddalti samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,30 Des dreiezwanzigste uf Mahasiot samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,31 Des vierezwanzigste uf Romamti- Eser samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. S 26. KapitelD Doorheta26,1 Vu d (a) (b) Ordnige vu d Doorheta.Vu d Korachitern: Meschelemja, d Bue (Suhn) vum Kore, vu d Sehn Asafs. 26,2 D Buebä(Sühn, Sehn) Meschelemjas ware de: dr Erschtgiborene Secharja, dr zweite Bue (Suhn) Jediaël, dr dritte Sebadja, dr vierte Jatniël, 26,3 dr fünfte Elam, dr sechste Johanan, dr siebte Eljoënai. 26,4 D Buebä(Sühn, Sehn) (a) Obed-Edoms ware de: dr Erschtgiborene Schemaja, dr zweite Bue (Suhn) Josabad, dr dritte Joach, dr vierte Sachar, dr fünfte Netanel, 26,5 dr sechste Ammiël, dr siebte Issachar, dr achte Pëulletai; denn Gott het nen gsegnet. 26,6 Un sinem Bue (Suhn) Schemaja wäre au Buebä (Sühn) gibore , de in ihre Sippene herrschte; denn s ware agsäheni Männa (Manne). 26,7 D Buebä(Sühn, Sehn) Schemajas ware: Otni, Refaïl, Obed un Elsabad un sini Breda, agsäheni Männa (Manne), Elihu un Semachja. 26,8 De alli hän zue d Sehn Obed-Edoms ghärt. Selli samt ihre Sehn un Breda, agsäheni Männa (Manne), gschickt zue Ämter, ware zweiesächzig vu Obed-Edom. 26,9 Meschelemjas Buebä (Sühn) un Breda, agsäheni Männa (Manne), ware achzehn. 26,10 D Buebä(Sühn, Sehn) Hosas, de zue d Sehn Merari ghärt het, ware: dr Erschte Schimri - denn dr Erschtgiborene war nimmi do, doher macht nen si Vada (Babbe) zuem Erschte -, 26,11 dr zweite Bue (Suhn) Hilkija, dr dritte Tebalja, dr vierte Secharja. Alli Buebä (Sühn) un Breda Hosas ware dreizehn. 26,12 Däne, d Ordnige vu d Doorheta, flegt nohch d Zahl vu d Männa (Manne) des Amt zue we ihre Breda, zue dene im Huus des HERRN. 26,13 Un des Los wird gworfe fir di kleine we fir di große Sippene iba jedes Door. 26,14 Des Los fir d Oschte flegt uf Meschelemja. Au fir si Bue (Suhn) Secharja, der wo ä schlaue Rotgeba war, wirft ma des Los, un s flegt fir nen uf d Norde; 26,15 fir Obed-Edom aba uf d Süde, un fir sini Buebä (Sühn) uf des Vorrotshuus; 26,16 fir Schuppim un Hosa uf d Weschte bim Door Schallechet, wo de Schtroß nufgoht. Jedi Wache het (umfaßt): 26,17 Im Oschte fir d Dag sechs, im Norde fir d Dag vier, im Süde fir d Dag vier, bim Vorrotshuus aba je zwei, 26,18 am Parbar aba im Weschte: vier an d Schtroß un zwei am Parbar selba. 26,19 Des sin de Ordnige vu d Doorheta üs d Korachiter un d Meraritern. Dr levitische Schatzmeischta26,20 Vu d Levite, ihre Breda, de iba de Schätz vum Huus Gottes bschtimmt ware un iba de Schätz, de gheiligt wäre, ware do: 26,21 de (a) Buebä (Sühn) Ladan, de Nohchkumme vum Gerschonita Ladan. Selli ware Hauptlit vu d Sippe dr Jehïliter. 26,22 D Buebä(Sühn, Sehn) vu d Jehïliter, Setam un si Brueda Joel, ware iba de Schätz vum Huus des HERRN bschtimmt. 26,23 Vu d Amramitern, Jizharitern, Hebronitern un Usïlitern 26,24 war (a) Schubaël, d Bue (Suhn) Gerschons, d Bue (Suhn) vum Moses, Vorschteha vu d Schätz. 26,25 Sie Brueda (a) Elïser het ä Bue (Suhn) Rehabja; däm si Bue (Suhn) war Jesaja, däm si Bue (Suhn) war Joram, däm si Bue (Suhn) war Sichri, däm si Bue (Suhn) war Schelomit. 26,26 D Schelomit un sini Breda ware bschtimmt iba alli Schätz vu d gheiligten Gabe, de hän dr Kenig David un de Häupta (Kepf) vu d Sippene gheiligt, de Obaschti iba duusig un iba hundat un de Obaschte im Heer. 26,27 Üs dr Kriegsbeute hän sie's gheiligt, um des Huus des HERRN z baue (bäue). 26,28 Au alles, was Samuel, dr Seher, un Saul, d Bue (Suhn) vum Kisch, un Abner, d Bue (Suhn) vum Ner, un Joab, d Bue (Suhn) vu d Zeruja, gheiligt hän, alli de gheiligte Gabe ware unda d Hand Schelomits un sine Breda.D levitische Amtlit un Richta26,29 Vu d Jizharitern ware Kenanja un sini Buebä (Sühn) druße in Israel zuem Denscht als Amtlit un Richta bschtellt. 26,30 Vu d Hebroniter ware Haschabja un sini Breda, agsäheni Männa (Manne), duusigsiebehundat zue d Vuwaltig Israels weschtlich vum Jordan bschtellt fir alli Gschäftli (alle Handel) des HERRN un zuem Denscht vum Kenig. 26,31 Vu d Hebroniter het David au Jeria bschtellt, d Erschte, - unda d Nohchkumme Hebrons wäre in sine Gschlechta un Sippene im vierzigschte Johr dr Herrschaft David agsäheni Männa (Manne) gsuecht un gfunde zue Jaser in Gilead - 26,32 un sini Breda, agsäheni Männa (Manne), zweiduusigsiebehundat, Häupta (Kepf) vu d Sippene, iba de Rubenita, Gadita un d halbe Schtamm Manasse zue allem Denscht Gottes un vum Kenig.S 27. KapitelDavids Heerfihrer27,1 Des sin de Männa (Manne) Israels nohch ihra Zahl, de Hauptlit vu d Sippene un de Obaschte iba duusig un iba hundat un de Amtlit, de däm Kenig dene. Vu allene Ordnige, de ab- un zuezoge sin, jede Monet eini, in alle Monet vum Johr, het jede vierezwanzigduusig.27,2 Iba di erschte Ordnig, fir d erschte Monet, war bschtimmt Joschobam, d Bue (Suhn) Sabdïls, un in sinere Ordnig ware vierezwanzigduusig. 27,3 Na (Er) war vu d Sehn Perez un war dr Erschte alla Hauptlit vum Heer im erschte Monet. 27,4 Iba de Ordnig vum zweite Monet war bschtimmt Todai, dr Ahoachiter, un Miklot war d Vorschteha vu sinere Ordnig, un in sinere Ordnig ware vierezwanzigduusig. 27,5 D dritte Feldhauptma, fir d dritte Monet, war (a) Benaja, d Bue (Suhn) vum Hohenprieschta Jojada, un in sinere Ordnig ware vierezwanzigduusig. 27,6 Des isch d Benaja, dr Held vu d Drießig un iba de Dreißig, un sini Ordnig war unda sinem Bue (Suhn) Ammisabad. 27,7 D vierte, fir d vierte Monet, war Asaël, Joabs Brueda, un nohch nem si Bue (Suhn) Sebadja, un in sinere Ordnig ware vierezwanzigduusig. 27,8 D fünfte, fir d fünfte Monet, war Schamhut, dr Serachita, un in sinere Ordnig ware vierezwanzigduusig. 27,9 D sechste, fir d sechste Monet, war (a) Ira, d Bue (Suhn) vum Ikkesch, üs Tekoa, un in sinere Ordnig ware vierezwanzigduusig. 27,10 D siebte, fir d siebte Monet, war (a) Helez, dr Peletiter, vu d Sehn Ephraim, un in sinere Ordnig ware vierezwanzigduusig. 27,11 D achte, fir d achte Monet, war (a) (b) Sibbechai, dr Huuschatiter, üs d Serachita, un in sinere Ordnig ware vierezwanzigduusig. 27,12 D ninti, fir d ninte Monet, war Abïser, dr Anatotiter, vu d Sehn Benjamin, un in sinere Ordnig ware vierezwanzigduusig. 27,13 D zehnte, fir d zehnten Monet, war (a) Mahrai, dr Netofatiter, üs d Serachita, un in sinere Ordnig ware vierezwanzigduusig. 27,14 D elfte, fir d elfte Monet, war (a) Benaja, dr Piratoniter, vu d Sehn Ephraim, un in sinere Ordnig ware vierezwanzigduusig. 27,15 D zwölfte, fir d zwölfte Monet, war Heldai, dr Netofatiter, vu d Nohchkumme Otnïls, un in sinere Ordnig ware vierezwanzigduusig.
D Schtammesobahäupta27,16 Iba de Schtämm Israels ware de bschtimmt: bi d Rubenita war Firscht: Elïser, d Bue (Suhn) Sichris; bi d Simeonitern Schefatja, d Bue (Suhn) Maachas; 27,17 bi d Levite Haschabja, d Bue (Suhn) Kemuëls; bi d Aaroniter Zadok; 27,18 bi Juda Elihu, eina vu dr Breda David; bi Issachar Omri, d Bue (Suhn) Michaels; 27,19 bi Sebulon Jischmaja, d Bue (Suhn) Obadjas; bi Naftali Jeremot, d Bue (Suhn) Asrïls; 27,20 bi d Sehn Ephraim Hoschea, d Bue (Suhn) Asasjas; bim halbe Schtamm Manasse Joel, d Bue (Suhn) Pedajas; 27,21 bim halbe Schtamm Manasse in Gilead Jiddo, d Bue (Suhn) Secharjas; bi Benjamin Jaasïl, d Bue (Suhn) Abners; 27,22 bi Dan Asarel, d Bue (Suhn) Jerohams. Des sin de Firschte vu d Schtämm Israels.27,23 Aba David nimmt de Zahl dera nit uf, de zwanzig Johr un drunda ware; denn (a) dr HERR het zuegsait, Israel z mehre we de Schterne am Himmel. 27,24 Joab, d Bue (Suhn) vu d Zeruja, het agfange zue zehle, aba na (er) vollendet´s nit; denn (a) deswege kummt ä Zorn iba Israel. Drum kummt de Zahl nit in de Chronik vum Kenig David.
De Vuwalta vu d Sache, de däm Kenig ghäre27,25 Iba de Vorrät vum Kenig war bschtimmt Asmawet, d Bue (Suhn) Adïls, un iba de Vorräte uf däm Land, in d Schtädt, Derfa (Käffa) un Türme war bschtimmt Jonatan, d Bue (Suhn) Usijas; 27,26 iba de Ackalit, de des Land bebäute, war bschtimmt Esri, d Bue (Suhn) Kelubs; 27,27 iba de Wibergli Schimi, dr Ramatiter; iba de Vorräte vum Wi in d Wiberg Sabdi, dr Schifmiter; 27,28 iba d Elbaium un Muulbeerbaium im Hiigelland Baal-Hanan, vu d Gederiter; iba de Elvorrät Joasch; 27,29 iba de Rinda in dr Scharon-Ebene Schitrai, dr Scharoniter, aba iba d Rinda in d Däla Schafat, d Bue (Suhn) Adlais; 27,30 iba d Kamele Obil, dr Ismaeliter, iba d Esel Jechdeja, dr Meronotiter; 27,31 iba d Schof Jasis, dr Hagariter. De alli ware Vorschteha iba de Sache vum Kenig David.Davids engschti Berota27,32 Jonatan aba, David Oheim, war Rotgeba, ä vuschtändige un schriftkundige Ma. Un Jehïl, d Bue (Suhn) Hachmonis, war bi d Sehn vum Kenig. 27,33 Ahitofel war au Rotgeba vum Kenig. (a) (b) Huuschai, dr Arkita, war vum Kenig Fründ (Freund). 27,34 Nohch Ahitofel ware´s Jojada, d Bue (Suhn) Benajas, un Abjatar. Joab aba war Feldhauptma vum Kenig.S 28. KapitelDavid schtellt däm Volk Salomo als si Nohchfolga vor28,1 Un David vusammlet nohch Jerusalem alli Obere Israels, nämlich de Firschte vu d Schtämm, de Obaschte iba de Ordnige, de däm Kenig dene, de Obaschte iba duusig un iba hundat, de Vorschteha iba de Sache un Herde vum Kenig un vu sinene Buebä (Sühn), sowe de Kämmera, d Helde un alli agsähene Männa (Manne). 28,2 (a) (b) (c) Un dr Kenig David schtoht uf un sait: Häre ma (mir) zue, mini Breda un mi Volk! Ich ha ma (mir) vorgnumme, ä Huus z baue (bäue) als Ruehschtätte fir de Lade vum Bund des HERRN un fir d Schemel vu d Feß unsares Gottes, un ha mi agschickt, s z baue (bäue). 28,3 Aba Gott het ma (mir) sage glo: (a) Nit dü sollsch minem Name ä Huus baue (bäue); denn dü bisch ä Kregsma un hesch Bluet vuschittet. 28,4 Etze het d HERR, dr Gott Israels, mich üsgwählt üs minem Vada (Babbe) sinäm ganze Huus, daß i (ich) Kenig iba Israel si soll imma. Denn na (er) het Juda üsgwählt zuem Firschte un im Schtamm Juda minem Vada (Babbe) si Huus, un (a) unda minem Vada (Babbe) sine Sehn het da (er) an mir Gfalle ka, daß sa (er) mich zuem Kenig macht iba ganz Israel. 28,5 Un vu allene mine Sehn - denn d HERR het ma (mir) vieli Buebä (Sühn) ge - (a) het da (er) mi Bue (Suhn) Salomo üsgwählt, daß sa (er) hocke soll uf däm Thron vum Kenigtum des HERRN iba Israel, 28,6 un na (er) het zue ma (mir) gsait: (a) Di Bue (Suhn) Salomo soll mi Huus un mini Vorhef baue (bäue); denn ich ha nen mir üsgwählt zuem Suhn, un ich will si Vada (Babbe) si 28,7 un will si Kenigrich bschtätige ebiglig, wenn na (er) dra festhebt, zue doe nohch minene Gebote un Rechte, we´s hiit isch. 28,8 Etze denn - vor d Auge vu ganz Israel, dr Gmeinde des HERRN, un vor d Ohre unsares Gottes -: Halte un sueche alli Gebote des HERRN, äires Gottes, dmit ihr des guete Land bsitze un uf äiri Kinda nohch äich fir alli Ziit vuerbt! 28,9 Un dü, mi Bue (Suhn) Salomo, erkenn d Gott vu dinem Vada (Babbe) un den nem mit ganzem Herze un mit williga Seele. Denn dr HERR erforscht alli Herze un vuschtoht alles Dichte un Trachte vu d gedanke. (a) Wirsch dü nen sueche, so wirsch dü nen finde; (b) wirsch dü nen aba vulo, so wird er dich vuwerfe ebiglig! 28,10 So lueg etze zue, denn dr HERR het dich üsgwählt, daß dü ä Huus bäusch als Heiligtum. Bi getroscht un richt´s üs!David git Salomo d Bäuplan (Entwurf) vum Tempel28,11 Un David git sinem Bue (Suhn) Salomo (a) ä Bäuplan (Entwurf) fir de Vorhalle vum Tempel un fir si Bäu, sini Gmächer un Obergmächer un innere Kammere un fir d Platz vum Gnadethron; 28,12 dzue Entwiirf fir alles, was nem durch d Geischt in d Sinn (Gmeht) kumme war: fir de Vorhef am Huus des HERRN un alli Gmächer ringsum, bschtimmt fir de Schätz im Huus Gottes un fir de Schätz vu d gheiligte Gabe(Sache) 28,13 un fir de Ordnige vu d Prieschta un Levite un fir alli Gschäft(alla Handel) un Geräte zuem Denscht im Huus des HERRN. 28,14 Un na (er) het fescht gsetzt des Goldgwicht fir alli Geräte je nohch ihrem Zweck un alles Silbergwicht fir alli Geräte je nohch ihrem Zweck 28,15 un des Gwicht fir de goldene Laichta un goldene Lampe (Funzle), fir jede Laichta un sini Lampe (Funzle) si Gwicht, au fir de silberne Laichta, fir jede Laichta un sini Lampe (Funzle), nohch rem Zweck vu jedäm Laichta. 28,16 Au het er des Goldgwicht fescht gsetzt fir de Disch vu d Schaubrot, fir jede Disch si Gwicht; ebeso au des vum Silber fir de silberne Dische; 28,17 un fir de Gable, Becke un Kannene vu lauterem Gold un fir de goldene Becha, fir jede Becha si Gwicht, un fir de silberne Becha, fir jede Becha si Gwicht, 28,18 un fir d Räuchaaltar vum allerlautersten Gold si Gwicht. Au git da (er) ä Entwurf vum Thronwage mit d goldene Cherubim, de sich üsbreitete un obe de Lade vum Bund des HERRN bedeckte. 28,19 - Des alles schtoht in eina Schrift, ge vu d Hand des HERRN, der wo mich undawiest iba alli Werke des Entwurfs. 28,20 Un David sait zue sinem Bue (Suhn) Salomo: (a) (b) Bi getroscht un unvuzagt un richt´s üs! Fircht di nit un loß di nit erschrecke! Gott dr HERR, mi Gott, wird mit dir si un wird de Hand nit abzehe un di nit vulo, bis dü jedes Gschäfft fir d Denscht im Huus des HERRN gmacht hesch. 28,21 Lueg, do sin de Ordnige vu d Prieschta un Levite zue jedäm Denscht im Huus Gottes; au hesch dü zue jedäm Gschäfft Lit, de willig un schlau (weise) sin zue jedäm Denscht, dzue au de Firschte un alles Volk zue allem, was dü doe wirsch.S 29. KapitelViel Bäischtiir zuem Tempelbäu29,1 Un dr Kenig David sait zue d ganze Gmeind: Gott het (a) Salomo, eina mina Buebä (Sühn), üsgwählt, der wo noh jung un zart isch. Des Gschäfft aba isch groß; denn s isch nit de Wohnig vumä Mensch, sundern Gottes, des HERRN. 29,2 Ich aba ha üs alle mine Kräft hergschafft zuem Huus Gottes Gold zue goldenem, Silba zue silbanem, Kupfa zue kupfanem, Ise zue isernem, Holz zue holzernem Grät, Onyxschtei un igfaßti Schtei, Rubine un bunti Schtei un mancheläi Edelschtei un Marmorschtei massig. 29,3 Üs Wohlgfalle am Huus vu minem Gott aba un do ich nohch eignes Guet an Gold un Silba ha, 29,4 gib ich fir des Huus vu minem Gott üßa allem, was ich scho zuem heilige Huus bschafft ha, draiduusig Zentna Ofirgold un siebeduusig Zentna luuteres Silba, um de Wänd vum Huus z ibazeh, (a) (b) 29,5 daß golde wird, was golde, un silbern, was silbern si soll, un zue allem Gschäfft durch de Hand vu d Werkmeischta. Un wer isch etze willig, hiit sini Hand mit einare Gabe fir d HERRN z fille? 29,6 Do ware de Hauptlit vu d Sippene, de Firschte vu d Schtämm Israels, de Obaschte iba duusig un iba hundat un de Vorschteha iba des Kenigs Bsitzunge willig, 29,7 un sie gän zue d Arbet am Huus Gottes fünfduusig Zentna Gold un zehnduusig Gulde un zehnduusig Zentna Silba, achtzehnduusig Zentna Kupfa un hundatduusig Zentna Ise. 29,8 Un wer imma bi sich (a) edli Schtei het, der git sie zuem Schatz vum Huus des HERRN unda de Hand Jehïls, däm Gerschonita. 29,9 Un des Volk war frehlich, daß sie so willig ware; denn sie gän's däm HERRN fräiwillig vu ganzem Herze.David dankt GottUn dr Kenig David war hocherfreut, 29,10 un na (er) lobt d HERRN vor d ganze Gmeinde un sait:Gelobt bisch dü, HERR, Gott Israels, unsares Vada (Babbe), vu Ewigkeit zue Ewigkeit! 29,11 (a) (b) Dir, HERR, isch de Majeschtät un Gwalt, Herrlichkeit, Sieg un Hoheit. Denn alles, was im Himmel un uf Erde isch, des isch dir. Dir, HERR, isch des Rich, un dü bisch erhöht zuem Haupt iba alles. 29,12 Richtum un Ehri kummt vu dir, dü herrschesch iba alles. (a) In dinere Hand schtoht Kraft un Macht, in dinere Hand schtoht´s, jeden groß un schtark z mache. 29,13 Etze, unsa Gott, mir danken dir un rehme di herrliche Name. 29,14 Denn was bi ich? Was isch mi Volk, daß mir fräiwillig so viel z ge vumochte? Vu dir isch alles kumme, un vu dinere Hand hän mir dir's ge. 29,15 Denn (a) (b) mir sin Fremdlinge un Gäscht vor dir we unsari Vädare alli. Unsa Läbä uf Erde isch (c) we ä Schatte un bliebt nit. 29,16 HERR, unsa Gott, all des Vieli, des mir herbaibrocht hän, dir ä Huus z baue (bäue), dinem heilige Name, isch vu dinere Hand kumme, s isch alles dir. 29,17 Ich weiß, mi Gott, daß dü (a) des Herz prefsch, un Ufrichtigkeit isch dir agnehm. Drum ha ich des alles üs ufrichtigem Herze fräiwillig ge un ha etzed mit Fräid (Freud) gsähne, we di Volk, des do vor dir schtoht, dir alles fräiwillig ge het. 29,18 HERR, Gott Abrahams, Isaaks un Israels, unsera Vädare, Gib fir imma dän Sinn (Gmeht) un solches denke im Herze vu dinem Volk un richt ihri Herze uf dich! 29,19 Un minem Bue (Suhn) Salomo gib ä rechtschaffenes Herz, daß sa (er) haltet dini Gebote, Ordnige un Rechte un daß sa (er) alles üsfihrt un de Wohnig baut, de ich gmacht ha. Salomo kummt uf d Thorn29,20 Un David sait zue d ganze Gmeind: Lobet d HERRN, äiren Gott! Un de ganz Gmeind lobt d HERRN, den Gott ihra Vädare, un sie helde (bucke) sich un flege ane vor rem HERRN un vor rem Kenig 29,21 un opfate däm HERRN Schlachtopfa. Un am andere Morge opfate sie däm HERRN Brandopfa, duusig jungi Schtier, duusig Widder, duusig Lämma un ihri Trinkopfa, sowe Schlachtopfa ganz viel fir ganz Israel. 29,22 Un sie ässä un trinke am selbe Dag vor rem HERRN mit großa Fräid (Freud) un (a) mache zuem zweitenmol Salomo, d Bue (Suhn) David, zuem Kenig un salbte nen däm HERRN zuem Firschte un Zadok zuem Prieschta. 29,23 So (a) (b) het sich Salomo uf d Thron des HERRN gsetzt als Kenig Anschtatt sinem Vada (Babbe) David un findet Akennig ( Ehri). Un ganz Israel wird nem volgsam (hörig). 29,24 Un alli Obaschte un Helde, au alli Buebä (Sühn) vum Kenig David schtelle sich unda d Kenig Salomo. 29,25 Un dr HERR macht Salomo imma greßa vor ganz Israel un git nem ä herrliches Kenigrich, we´s keina vor rem iba Israel ka het.
D Zämmefassig vu Davids Regierig29,26 So isch etze David, d Bue (Suhn) Isais, Kenig gsi iba ganz Israel. 29,27 De Ziit aba, de na (er) Kenig iba Israel gsi isch, isch vierzig Johr. Zue Hebron regiert er siebä Johr un zue Jerusalem draiedriißig Johr. (a) 29,28 Un na (er) schtirbt in guete Altr, (a) (b) (c) (d) satt an Läbä, Richtum un Ehri. Un si Bue (Suhn) Salomo wird Kenig an sinere Schtatt. 29,29 De Gschichte aba vum Kenig David, de freheri un de schpeteri, lueg, de schtoht gschribe in d Gschichte Samuels, däm Seher, un in d Gschichte vum Prophete Nathan un in d Gschichte (a) Gads, däm Seher, 29,30 dzue au sini Regierig un sini tapfere Tate sowie de Gschehnisse, de iba nen un Israel un iba de Kenigrich in alle Lända higange (vuzehlt wore) sin.Letschte Änderungen |