S`1. Kapitel

D Grundlag fir christliche Gmeinschaft

1,1 Was (a) vu Afang a war, was ma(mir) ghärt hän, was ma(mir) (b) gsäh hän mit unsere Auge, was ma(mir) agluegt hän un unsreri Händ(Pfode) aglengt hän, vum Wort vum (c) Läbä 1,2 un des Läbä isch erschiene, un ma(mir) hän gsähne un beziige un vukindige äich des Läbä, des ewig isch, des bim Vada (Babbe) war un uns(üs) erschiene isch -, 1,3 was ma(mir) gsähne un ghärt hän, des vukindige ma(mir) auch äich, dmit au ihr mit uns(üs) Gmeinschaft ha kene; un unsereri Gmeinschaft isch mit däm Vada (Babbe) un mit sinem Bue(Suhn) Jesus Christus. 1,4 Un (a) des schribe ma(mir), dmit (b) (c) unseri Fräid(Freud) ganz un gar isch. 1,5 Un des isch de Botschaft, de ma(mir) vu ihm ghärt hän un äich vukindige: (a) Gott isch Lecht, un in ihm isch kei Finschtanis. 1,6 Wenn ma(mir) sage, daß ma(mir) Gmeinschaft mit ihm hän, un wandle in dr Finschtanis, so lege ma(mir) un den nit de Wohret. (a) 1,7 Wenn ma(mir) aba im Lecht wandle, we na(er) im Lecht isch, so hän ma(mir) Gmeinschaft undaänanda, un (a) (b) s Bluet vu Jesus, sinem Bue(Suhn), macht uns(üs) sufa vu alla Sin. 1,8 Wenn ma(mir) sage, ma(mir) hän keini Sinde, so lege ma(mir) uns(üs) selba a, un d Wohret isch nit in uns(üs). 1,9 Wenn ma(mir) aba (a) unsri Sinde sage, so isch scha(er) treui un grecht, daß sa uns(üs) d Sinde vugit un uns(üs) sufa macht vu alla Ungrechtigkeit. 1,10 Wenn ma(mir) sage, ma(mir) hän nit gsindigt, so mache ma(mir) ihn zuem Legner, un si Wort isch nit in uns(üs). (a)

S`2. Kapitel

Christus dr Vusehner

2,1 Mini ,Kinda des schrib i(ich) äich, dmit ihr nit sindige den. Un wenn öbber (ebber) sindigt, so hän ma(mir) ä (a) (b) Firschprecha bim Vada (Babbe), Jesus Christus, der grecht isch. 2,2 Un na(er) isch d (a) (b) Vusehnig fir unsri Sinde, nit ällei aba fir unsri, sundern (c) au fir de vu dr ganze Welt. 2,3 Un dodra merke ma(mir), daß ma(mir) nen kenne, wenn ma(mir) sini Gebote halte den. 2,4 Wer sait: I(Ich) kenn nen, un haltet sini Gebote nit, der isch ä Legna, un in däm isch d Wohret nit. 2,5 Wer aba si Wort haltet, in däm isch gwiß d Lebi Gottes ganz un gar. Dodra erkenne ma(mir), daß ma in ihm sin. (a) 2,6 Wer sait, daß sa in nem bliebt, der soll au läbä, we na(er) gläbt het. (a) (b)

Die Bruedaliebi

2,7 Mini Liebe Frind, i(ich) schrib äich nit ä naies Gebot, sundern des alte Gebot, (a) (b) des ihr vu Afang a gha hän. Des alte Gebot isch des Wort, des sa ghärt hän. 2,8 Un doch schrib i(ich) äich ä naies Gebot, des wohr isch in ihm un in äich; denn d Finschtanis vugoht, un (a) (b) s echte Lecht schint etzed scho. 2,9 Wer sait, na(er) isch im Lecht, un (a) haßt si Brueda, der isch noh in dr Finschtanis. 2,10 Wer si Brueda leb(lieb) het, der bliebt im Lecht, un durch den kummt nemads z Fall. 2,11 Wer aba si Brueda haßt, der isch in dr Finschtanis un wandlet in dr Finschtanis un weiß nit, wo na(er) higoht; denn d Finschtanis het sini Auge vublendet.

D Welt

2,12 Lebi Kinda, i(ich) schrib äich, daß äich d Sinde vuge sin wägä sinem Name. 2,13 I(Ich) schrib äich Vädare; denn ihr kenne den, der (a) vu Afang a do gsi isch. I(Ich) schrib äich jungi Männa; denn ihr hän d Bese ibawunde. 2,14 I(Ich) ha äich Kinda gschribe; denn ihr kenne d Vada (Babbe). I(Ich) ha äich Vädare gschribe; denn ihr kenne den, der vu Afang a do gsi isch. I(Ich) ha äich junge Männa gschribe; denn (a) ihr sin schtark, un s Wort Gottes bliebt in äich, un ihr hän d Bese ibawunde. 2,15 Den nit d Welt leb(lieb) ha noh was in dr Welt isch. (a) Wenn öbber (ebber) d Welt leb(lieb) het, in däm isch nit d Lebi vum Vada (Babbe). 2,16 Denn alles, was in dr Welt isch, vum Fleisch d Luscht un dr Auge Luscht un igebildet si, isch nit vum Vada (Babbe), sundern vu der Welt. 2,17 Un d Welt vugoht mit ihra Luscht; wer aba d Wille Gottes doet, der bliebt in Ewigkeit.

D Vufihrig durch d Antichrist

2,18 Kinda, (a) s isch die letschte Schtund! Un we na ghärt hän, daß (b) (c) dr Antichrist kummt, so sin au scho vieli Antichriste kumme; drun erkenne ma, daß ses die letschte Schtund isch. 2,19 Sie sin (a) vu uns(üs) üsgange, aba sie ware nit vu uns(üs). Denn (b) wenn sie vu uns(üs) gsi wäre, so wäre sie jo bi uns(üs) bliebe; aba s het solle offebar werde , daß sie nit alli vu uns(üs) sin. 2,20 Doch ihr hän d Salbig vu däm, der heilig isch, un hän alli s Wisse. 2,21 I(Ich) ha äich nit gschribe, als wißte ihr d Wohret nit, sundern ihr wißet sie un wißt au, daß kei Lug üs dr Wohret kummt. 2,22 Wer isch ä vulogene, wenn nit der, der lignet, daß Jesus dr Christus isch? Des isch dr Antichrist, der d Vada (Babbe) un d Bue(Suhn) lignet. 2,23 (a) Wer d Bue(Suhn) lignet, der het au d Vada (Babbe) nit; (b) wer d Bue(Suhn) kund doet, der het au d Vada (Babbe). 2,24 Was ihr ghärt hän vu Afang a, des soll in äich bliebe. Wenn in äich bliebt, was ihr vu Afang a ghärt hän, so den ihr au im Bue(Suhn) un im Vada (Babbe) bliebe. 2,25 Un des isch de Vuheißig, de na uns(üs) vuheiße het: s ewige Läbä. 2,26 Des ha i(ich) äich gschribe vu däne, de äich vufihre. 2,27 Un (a) (b) d Salbig, de ihr vu nem gregt hän, bliebt in äich, un (c) ihr hän nit nedig, daß äich öbber (ebber) lehrt; sundern, we äich sini Salbig alles lehrt, so isch's wohr un isch kei Lug, un we sie äich glehrt het, so bliebe in nem.

2,28 Un jetze, Kinda, bliebe in nem, dmit ma(mir), wenn na offebart wird, Gwißheit hän un (a) nit zschande werde vor rem, wenn na kummt. 2,29 Wenn ihr wißt, daß sa(er) grecht isch, so erkenne ihr au, daß, (a) wer`s recht doet, der isch vu nem gebore.

S`3. Kapitel

D Herrligkeit dr Gotteskindschaft

3,1 Luege, weli Lebi het uns(üs) dr Vada (Babbe) ge, daß ma(mir) (a) Gottes Kinda heiße solle - un ma(mir) sin`s au! Drum kennt uns(üs) d Welt nit; denn (b) sie kennt den nit. 3,2 Mini Lebe (Liebe), ma(mir) sin scho Gottes (a) Kinda; s isch aba noh nit offebar wore, was ma(mir) si wäre. Mir wisse aba: wenn s offebar wird, (b) (c) wäre ma ihm glich si; denn ma(mir) wäre nen säh, we na(er) isch. 3,3 Un jeder, der solchi Hoffnig uf nen het, der wäscht sich, we au er sufa isch. 3,4 Wer Sindige doet, der doet au Urecht, un d Sinde isch s Urecht. 3,5 Un ihr wißet, daß sa(er) kumme isch, (a) (b) (c) dmit da(er) d Sinde wegnihmt, un (d) (e) in nem isch kei Sinde. 3,6 Wer in nem bliebt, der sindigt nit; wer sindigt, der het nen nit gsäh un nit kenne glernt. (a)

3,7 Kinda, len äich vu nemads vufihre! (a) Wer recht doet, der isch grecht, we au er grecht isch. 3,8 Wer Sinde doet, der isch vum Deufel; denn (a) dr Deufel sindigt vu Afang a. Dzue isch scha(er) kumme d Bue(Suhn) Gottes, daß sa d Arbet vum Deufels kabut macht. 3,9 (a) Wer üs Gott gebore isch, der doet keini Sinde; denn Gottes Kinda bliebe in nem un kenne nit sindige; denn sie sin vu Gott gebore. 3,10 Dodra wird offebar, welchi d Kinda Gottes un welchi de Kinda vum Deufels sin: Wer nit recht doet, der isch nit vu Gott, un wer nit si Brueda leb(lieb) het.

3,11 Denn des isch de Botschaft, de ihr ghärt hän vu Afang a, daß ma(mir) uns(üs) undaänanda lebe(liebe) solle, (a) 3,12 nit we Kain, der vum Bese schtammte un (a) si Brueda umbrocht het. Un wurum het da nen umbrocht? Wel sini Sache bes ware un de vu sinem Brueda grecht.

3,13 Wunderet äich nit, mini Breda, wenn äich d Welt haßt. (a) (b) 3,14 Mir wisse, daß ma(mir) (a) üs sem Tod in s Läbä kumme sin; denn ma(mir) liebe unseri Breda. Wer nit lebt (liebt), der bliebt im Tod. 3,15 Wer (a) si Brueda haßt, der isch ä Dotschläger, un ihr wißt, daß kei Dotschläger s ewige Läbä imma in sich het. 3,16 Dodra hän ma(mir) d Lebi erfahre, daß sa(er) si Läbä fir uns(üs) glosse het; un ma(mir) solle au s Läbä fir unseri Breda lo. (a) 3,17 Wenn aba öbber (ebber) Sache vu d Welt het un sieht si Brueda hunga lide un (a) schleßt si Herz vor rem zue, we bliebt dann(dnoh) d Lebi Gottes in nem? 3,18 Mini Kinda, len uns(üs) nit liebe mit Worte noh mit dr Zunge, sundern mit dr Tat un mit dr Wohret. (a)

3,19 Dodra kenne ma(mir), daß ma(mir) üs dr Wohret sin, un kenne unsa Herz vor nem dmit zuem Schwige bringe, 3,20 daß, wenn uns(üs) unsa Herz vudammt, Gott greßer isch als unsa Herz un kennt alli Dinge in uns(üs). (a) 3,21 Ihr Lebi, wenn uns(üs) unsa Herz nit vudammt, so hän ma(mir) Gwißheit zue Gott, 3,22 un (a) was ma(mir) bitte, den ma(mir) vu nem gregä; denn ma(mir) halte sini Gebote un den, was vor rem agnähm isch. 3,23 Un des isch si Gebot, daß ma(mir) (a) glaube a d Namen vu sinem Bue(Suhn) Jesus Christus un (b) lebi hän undaänanda, we na(er) uns(üs) des Gebot ge het. 3,24 Un wer sini Gebote doet, der bliebt in Gott un Gott in nem. Un dodra erkenne ma(mir), daß sa(er) in uns(üs) bliebt: (a) (b) a däm Geischt, den na uns(üs) ge het.

S`4. Kapitel

Dr Geischt vu dr Wohret un dr Geischt vum Irrtum

4,1 Ihr Lebi, glaubt nit einem jedäm Geischt, sundern prefe de Geischter, ob sie vu Gott sin; denn s sin vieli (a) falschi Prophete üsgange in d Welt. 4,2 Dodra solle na d Geischt Gottes erkenne: Jeder Geischt, der sait, daß Jesus Christus in s Fleisch kumme isch, der isch vu Gott; 4,3 un jeder Geischt, der Jesus nit so akindigt, der isch nit vu Gott. Un des isch der Geischt vum Antichrischtus, vu däm ihr ghärt hän, daß sa kumme wird, un na isch etzed scho in dr Welt. 4,4 Kinda, ma(mir) sin vu Gott un hän de ibawunde; denn der der in äich isch, isch greßer als der, der in dr Welt isch. 4,5 Sie sin vu d Welt; drum schwätze sie, we d Welt schwätzt, un d Welt härt sie. (a) 4,6 Mir (a) sin vu Gott, un wer Gott kennt, der härt uns(üs); wer nit vu Gott isch, der härt uns(üs) nit. Dodra (b) kenne ma(mir) d Geischt dr Wohret un d Geischt vum Irrtum.

D Lebi Gottes un d Lebi zuem Brueda

4,7 Ihr Lebi, len uns(üs) änander leb(lieb) ha; denn d Lebi isch vu Gott, un wer lebt (liebt), der isch vu Gott gebore un kennt Gott. 4,8 Wer nit lebt (liebt), der kennt Gott nit; denn Gott isch d Lebi. 4,9 Dorum isch ku d Lebi Gottes unda uns(üs), daß Gott si einzige Bue(Suhn) gschickt het in d Welt, dmit ma(mir) durch nen läbä solle. (a) 4,10 Wäge däm bschtoht d Lebi: nit, daß ma(mir) Gott leb ka hän, sundern daß sa(er) uns(üs) leb ka(gliebt) het un si Bue(Suhn) gschickt het zur Vusehnig fir unsri Sinde.

4,11 Ihr Lebi, het uns(üs) Gott so leb ka, so solle ma(mir) uns(üs) au undaänanda leb(lieb) ha. 4,12 (a) Nemads het Gott jemols gsähne. Wenn ma(mir) uns(üs) undaänanda leb(lieb) hän, so bliebt Gott in uns(üs), un sini Lebi isch in uns(üs) ganz un gar. 4,13 Dodra erkenne ma, daß ma(mir) in nem bliebe un na(er) in uns(üs), daß sa(er) uns(üs) vu sinem Geischt ge het. (a) 4,14 Un ma(mir) hän gsähne un bzige, daß dr Vada (Babbe) d Bue(Suhn) gschickt het (a) als Heiland dr Welt. 4,15 Wer also (a) sait, daß Jesus Gottes Bue(Suhn) isch, in däm bliebt Gott un na(er) in Gott. 4,16 Un ma(mir) hän kenne glernt un hän glaubt de Lebi, de Gott zue uns(üs) het.

Gott isch d Lebi; un wer in dr Lebi bliebt, der bliebt in Gott un Gott in nem. 4,17 Wäge däm isch d Lebi bi uns(üs) ganz un gar, daß ma(mir) (a) Gwißheit hän am Dag vum Gricht; denn we na(er) isch, so sin au mir in däre Welt. Angscht isch nit in dr Lebi, 4,18 sundern de ganze Lebi tribt d Angscht üs; denn d Angscht rechnet mit Schtrof. Wer sich aba firchtet, der isch nit ganz in dr Lebi. 4,19 Len uns(üs) leb(lieb) ha, denn na(er) het uns(üs) zerscht leb (lieb) ka. 4,20 Wenn öbber (ebber) sait: I(Ich) leb(lieb) Gott, un haßt si Brueda, der isch ä Legna. Denn (a) wer si Brueda nit leb(lieb) het, den na sieht, we kann na Gott leb(lieb) ha, den na nit sieht? 4,21 Un des Gebot hän ma(mir) vu nem, daß, wer Gott leb(lieb) het, daß der au si Brueda leb(lieb) het. (a)

S`5. Kapitel

D Kraft vum Glaube

5,1 Wer glaubt, daß Jesus der Christus isch, der isch vu Gott gebore; un wer den leb(lieb) het, der nen gebore het, der lebt (liebt) au den, der vu nem gebore isch. 5,2 Dodra kenne ma(mir), daß ma(mir) Gottes Kinda leb(lieb) hän, wenn ma(mir) Gott leb(lieb) hän un sini Gebote halte. 5,3 Denn des isch d Lebi zue Gott, daß ma(mir) (a) sini Gebote halte; un sini Gebote (b) sin nit schwer. 5,4 Denn alles, was vu Gott gebore isch, (a) ibawindet d Welt; un unsa Glaube isch (b) dr Sieg, der d Welt ibawunde het. 5,5 Wer isch s aba, der (a) d Welt ibawindet, wenn nit der, der glaubt, daß Jesus Gottes Bue(Suhn) isch?

Gottes Ziignis vu sinem Bue(Suhn)

5,6 Der isch's, der (a) (b) (c) kumme isch durch Wassa un Bluet, Jesus Christus; nit im Wassa alleinig, sundern im Wassa un im Bluet; un dr (d) Geischt isch's, der`s sait, denn dr Geischt isch d Wohret. 5,7 Denn dräi sin`s, de`s sage: 5,8 dr Geischt un s Wassa un s Bluet; un de dräi schtimme ibai. 5,9 Wenn ma(mir) dr Lit ihr Ziignis anähme, so isch Gottes Ziignis doch greßer; denn des isch Gottes Ziignis, daß sa(er) Ziignis ge het vu sinem Bue(Suhn). 5,10 Wer a d Bue(Suhn) Gottes glaubt, der het des Ziignis in sich. Wer Gott nit glaubt, der macht den zuem Legna; denn na(er) glaubt nit däm Ziignis, des Gott ge het vu sinem Bue(Suhn). (a) (b) 5,11 Un des isch des Ziignis, daß uns(üs) Gott s ewige Läbä ge het, un des Läbä isch in sinem Bue(Suhn). 5,12 Wer d Bue(Suhn) het, der het s Läbä; wer d Bue(Suhn) Gottes nit het, der het s Läbä nit.

Bitte un Firbitte

5,13 Des ha i(ich) äich gschribe, dmit da wißt, daß ihr s ewige Läbä hän, de ihr glaube a d Namen vu Gottes Bue(Suhn). (a) 5,14 Un des isch de Gwißheit, de ma(mir) hän zu Gott: (a) Wenn ma(mir) um ebis bitte nohch sinem Wille, so härt da(er) uns(üs). 5,15 Un wenn ma(mir) wisse, daß sa(er) uns(üs) härt, worum ma(mir) au bitte, so wisse ma(mir), daß ma(mir) gregä, was ma(mir) vu nem ha wen.

5,16 Wenn öbber (ebber) si Brueda sindige sieht, ä Sin nit zuem Tod, so mag ga(er) bitte, un Gott wird nem s Läbä ge - däne, de nit sindige zuem Tode. (a) S git aba ä Sinde zuem Tod; bi der sag i(ich) nit, daß öbber (ebber) bitte soll. 5,17 Jedi Ungrechtigkeit isch ä Sin; aba s git Sinde nit zuem Tod.

D Bwahrig in Christus

5,18 Mir wisse, daß, (a) wer vu Gott gebore isch, der sindigt nit, sundern wer vu Gott gebore isch, den (b) bewahrt da, un dr Bese rihrt nen nit a. 5,19 Mir wisse, daß ma(mir) vu Gott sin, un (a) d Welt lit im Arge. 5,20 Mir wisse aba, daß d Bue(Suhn) Gottes kumme isch un uns(üs) d Sinn dfir ge het, daß ma(mir) s Wahrhaftige kenne lerne. Un ma(mir) sin in däm Wahrhaftige, in sinem Bue(Suhn) Jesus Chrischtus. Der isch (a) dr wahrhaftige Gott un s ewige Läbä.

5,21 Kinda, nähmä äich in acht vor d Götze!

Des isch ä Bäitrag vum Dietmar Wiesler fir hufe Evagelium im Netz (Copyright) Dez. 1999