S´1. Kapitel

1,1 Paulus un (a) Timotheus, Knecht Chrischti Jesu, a alli Heiligi in Chrischtus Jesus in Philippi samt d Bischöf un Diakone:

1,2 Gnade isch mit äich un Friide vu Gott, unserm Vada (Babbe), un däm Herrn Jesus Chrischtus! 1,3 Ich dank minem Gott, sooft i(ich) a äich denk - (a) (b) 1,4 was i(ich) alliziit doe in alle mine Gibäte fir äich alli, un i(ich) doe des mit Fräid(Freud) -, 1,5 fir äiri Gmeinschaft am Evangelium vum erschte Dag a bis hiit; 1,6 un i(ich) bi gueta Zuevasicht, daß der in äich agfange het des guete Gschäfft, der wird's au vollbringe bis a d Dag Chrischti Jesu. (a) (b) 1,7 We`s denn recht un billig isch, daß i(ich) so vu äich alle denk, wel i(ich) äich in minem Herz ha, de ihr alli mit ma(mir) a d Gnade deilhän in minere Gfangeschaft un wenn i(ich) des Evangelium vuteidig un beziig. 1,8 Denn Gott isch mi Ziige, we mi nohch äich alle vulangt vu Herzesgrund a in Chrischtus Jesus. 1,9 Un i(ich) bät drum, daß äiri Lebi (Liebe) imma noh richa wird a Wisse un alli Erfahrig, (a) 1,10 so daß ihr (a) (b) prefä kennt, was des Beschte isch, (c) dmit ihr erlich un agnehm sin fir d Dag Chrischti, 1,11 erfillt mit (a) d Frucht Grechtigkeit durch Jesus Chrischtus zue d Ehri un zuem Lob Gottes. 1,12 I(Ich) loss äich aba wisse, lebi Breda: (a) We`s um mi schtoht, des isch nur me zue d Förderig vum Evangelium grote. 1,13 Denn des daß i(ich) mini Fessle fir Chrischtus trag, des isch (a) im ganze Prätorium un bi alle andere bekannt wore, 1,14 un di meischte Breda im Herrn hän durch mi Gfangeschaft Zuevasicht gwunne un sin um so muetiga wore, des Wort z schwätze ohni Scheu. 1,15 Ä baar zwar predige Chrischtus üs Näid un Schtrietsucht, ä baar aba au in gueta Absicht: 1,16 de üs Lebi (Liebe), denn sie wisse, daß i(ich) zue d Vuteidig vum Evangelium do lieg; 1,17 sälli aba vukündige Chrischtus üs Eigenutz un nit erlich, denn sie wen ma(mir) Trebsal mache wägä minere Gfangeschaft. 1,18 Was soll`s? Wenn nur Chrischtus vukindigt wird uf jedi Art, s gschiht zuem Vorwand odr in Wohret, (a) so fräi i(ich) mich driba.

.Aba i(ich) wir mi au wietahi fräie; 1,19 denn i(ich) weiß, daß ma(mir) des zuem Heil üsgoh wird (a) durch äichi Gebet un durch d Baischtand vum Geischt Jesus Chrischti, 1,20 we i(ich) sehnlich wart un hoff, daß i(ich) in keinem Schtuck zschande wir, sundern daß fräi, we alliziit so au etzed, Chrischtus vuherrlicht wird a minem Lyb (Ranze), s isch durch Läbä odr durch d Tod. 1,21 Denn (a) Chrischtus isch mi Läbä, un Schterbä isch mi Gwinn. 1,22 Wenn i(ich) aba widaläbä soll im Fleisch, so dent ma(mir) des dzue, me Frucht z schaffe; un so weiß i(ich) nit, was i(ich) wähle soll. 1,23 Denn`s sait ma(mir) beides sehr (sölli) zue: (a) i(ich) ha Luscht, üs dr Welt z go un bi Chrischtus z si, was au viel bessa wär; 1,24 aba s isch nediga, im Fleisch z bliebe, wägä äich. 1,25 Un in solcha Zuevasicht weiß i(ich), daß i(ich) blieb un (a) bi äich ällei si doe, äich als Förderig un zue d Fräid(Freud) im Glaube, 1,26 dmit äicha Rehme in Chrischtus Jesus greßa wär durch mich, wenn i(ich) wida zue äich kumm. 1,27 Laufe so das sa s Evangeliums Chrischti au wert sin , dmit - ob i(ich) kumm un äich sieh odr au wäg vu äich her - ihr in einem Geischt schtehn un imetig mit uns(üs) kämpft fir d Glaube vum Evangelium 1,28 un äich in keinem Schtuck erschrecke len vu d Widasacha, was ne (a) ä Azeiche dr Vudammnis isch, äich aba d Seligkeit, un des vu Gott. 1,29 Denn äich isch`s ge um Chrischti wille, nit ällei a nen z glaube, sundern au um sinetwägä z liede, 1,30 hän ihr doch dselbe Kampf, den na a ma(mir) gsähne hän un etze vu ma(mir) härä. (a) (b)

S`2. Kapitel

Läbä in dr Gmeinschaft mit Chrischtus

2,1 Isch etze bi äich Vumahne in Chrischtus, isch Troscht dr Lebi (Liebe), isch Gmeinschaft vum Geischt, isch herzlichi Lebi (Liebe) un Barmherzigkeit, 2,2 so mache mi Fräid(Freud) dodurch ganz groß, daß sa ei Sinn hän, glichi Lebi (Liebe) hän, imetig un iträchtig sin. 2,3 Den nigs üs Eigenutz odr (a) wägä eitla Ehri, sundern in Demuet (b) achte eina d andre hecha als sich selba, 2,4 un jeda sieht nit uf sini Sache, sundern au uf des, was däm andre dent. (a) (b) 2,5 Sin so unda äich igschtellt(gsinnt), we`s au dr Gmeinschaft in Chrischtus Jesus recht isch: 2,6 Der, der (a) (b) in göttlicha Gschtalt war, hebet`s (haltet`s) nit fir ä Vuluscht(Raub), Gott glich z si, 2,7 sundern git sich selba un nimmt (a) (b) (c) Knechtsgschtalt a, (d) war d Mensche glich un dr Erschinig nohch als Mensch gsähne worde isch. 2,8 Na(Er) (a) (b) het sich selba klei gmacht un war (c) hörig bis zuem Tod, soga zuem Tod am Kriiz. 2,9 Drum het nen au Gott (a) (b) (c) hoch gmacht un het nem d Name ge, der iba alle Näme isch, 2,10 daß in däm Name Jesus sich biige solle alli dera Knüü, de im Himmel un uf Erde un unda dr Erde sin, (a) (b) (c) 2,11 un alli Zunge sage solle, daß Jesus Chrischtus dr Herr isch, zue d Ehri Gottes, vum Vada (Babbe). (a)

Sorge um des Heil

2,12 Eso, mini Liebe, - we ihr alliziit hörig gsi sin, nit ällei wenn i(ich) do war, sundern etzed noh viel me wo i(ich) wäg bi, - schaffet, daß sa selig sin, (a) mit Angscht un Zittere. 2,13 Denn Gott isch's, der in äich wirkt beides, des das sa`s Wen un des Vollbringe, nohch sinem Wohlgfalle. (a)

2,14 Den alles ohni Motze un ohni Zwiefel, 2,15 dmit ihr ohni Tadel un (a) erlich sin, Gottes Kinda, ohni Fehla midde unda nem vudorbene un vukehrte Gschlecht, unda däm ihr schiene als (b) (c) Lechta in dr Welt, 2,16 dodurch daß sa feschthalte am Wort vum Läbä, ma(mir) zuem (a) (b) Ruehm a däm Dag Chrischti, so daß i(ich) nit vugeblich glaufe bi noh vugeblich gschafft ha. 2,17 Un wenn i(ich) au (a) gopfat wir bi däm Opfa un Gottesdenscht äires Glaube, so fräi i(ich) mi un fräi mi mit äich alle. 2,18 Todribar (a) solle ihr äich au fräie un solle äich au mit ma(mir) fräie.

Timotheus un Epaphroditus

2,19 I(Ich) hoff aba in däm Herrn Jesus, daß i(ich) Timotheus bal zue äich schicke ka, dmit i(ich) au erfrischt wir, wenn i(ich) erfahr, we`s um äich schtoht. 2,20 Denn i(ich) ha keina, der (a) so ganz in minem Sinn isch, der so herzlich fir äich sorge wird. 2,21 Denn (a) sie sueche alli des Ihre, nit des, was Jesus Chrischti isch. 2,22 Ihr aba wiße, daß sa(er) sich bwährt het; denn we ä Kind däm Vada (Babbe) hilft, het da(er) mit ma(mir) däm Evangelium dent. 2,23 Ihn hoff i(ich) z schicke, sobald i(ich) härä doe, we`s um mi schtoht. 2,24 I(Ich) vuträu aba in däm Herrn druf, daß au i(ich) selbscht bald kumme ka. (a)

2,25 I(Ich) ha`s aba fir nedig agsähne, d Brueda (a) Epaphroditus zue äich z schicke, der mi Mitarbeita un Mitschtrieta isch un äich Botschafta un Helfa in minere Not; 2,26 denn na(er) het nohch äich alle Vulange ka un war def truurig, wel ihr ghärt hän, daß sa(er) krank wore war. 2,27 Un na(er) war au totkrank, aba Gott het sich iba nen erbarmt; nit ällei aba iba ihn, sundern au iba mich, dmit i(ich) nit ei Loch (Truur) um`s andere ha. 2,28 I(Ich) ha nen etze um so schnella gschickt, dmit ihr nen sähn un wida frehlich sin un au i(ich) weniger Truur ha. 2,29 So nähme nen etze uf im Herrn mit alla Fräid(Freud) un hebet (halte) solchi Mensche in Ehr. (a) 2,30 Denn wägä d Sach Chrischti isch scha(er) däm Tod so nooch kumme, do na(er) si Läbä nit gschont het, um ma(mir) z dene a äi;ra Schtatt.

S`3. Kapitel

Warnig vorem Ruckfall

3,1 Wida, liebe(lebi) Breda: (a) (b) Fräie(Freuet) äich im Herrn! Daß i(ich) äich imma desselbe schrib, vudrießt mi nit un macht äich um so gwissa.

3,2 Nähme äich in acht vor d (a) Hund, nähme äich in acht vor d bese Arbeita, nähme äich in acht vor dr (b) Vuschniedig! 3,3 Denn ma(mir) sin de Bschniedig, de ma(mir) (a) im Geischt Gottes dene un uns(üs) Chrischti Jesu rehme un uns(üs) nit vulen uf Fleisch, 3,4 obwohl i(ich) mi au vum Fleisch rehme kennt. Wenn ä andere meint, na(er) kennt sich uf Fleisch vulo, so kennt i(ich)`s viel me, (a) 3,5 der i(ich) am achte Dag bschnitte bi, (a) üs däm Volk Israel, vum Schtamm Benjamin, ä Hebräer vu Hebräer, nohch rem Gsetz ä (b) Pharisäer, 3,6 nohch rem Eifa ä (a) Vufolga dr Gmeinde, nohch dr Grechtigkeit, de des Gsetz will(fordat), untadelig gsi. 3,7 Aba was ma(mir) Gwinn war, des ha i(ich) um Chrischti wille fir Schadä gsähne. (a) 3,8 Sowieso, i(ich) acht`s noh ällei fir Schadä gegeiba däm ibagroße Wisse um Chrischti Jesu, vu minem Herrn. Um sinetwägä isch ma(mir) des alles ä Schadä wore, un i(ich) acht`s fir Dreck, dmit i(ich) Chrischtus gwinn 3,9 un in nem gfunde wir, daß i(ich) nit mi Grechtigkeit ha, de üs däm Gsetz kummt, sundern de durch d Glaube a Chrischtus kummt, nämlich (a) de Grechtigkeit, de vu Gott däm Glaube zuegrechnet wird. 3,10 Den wott(möcht) i(ich) erkenne un de Kraft vu sinere Uferschtehig un de (a) (b) Gmeinschaft vu sinene Liede un so sinem Tod gliechgmacht wir, 3,11 dmit i(ich) zue d Uferschtehig vu d Dote kumm.

S`Ziel

3,12 Nit, daß ich's scho packt ha odr scho ganz guet bi; (a) (b) i(ich) jag nem aba nohch, ob ich's wohl packe kennt, wel i(ich) (c) vu Chrischtus Jesus packt bi. 3,13 Mini Breda, i(ich) schätz mi selba noh nit so i, daß ich's packt ha. Eins aba sag i(ich): (a) I(Ich) vugiss, was dhinte isch, un schtreck mi üs nohch däm, was do vorne isch, 3,14 un (a) jag nohch däm vorgschteckte Ziel, däm Siegapräis dr himmlische Bruefig Gottes in Chrischtus Jesus. 3,15 We vieli etze vu uns(üs) ganz guet sin, de len uns(üs) so gsinnt si. Un sollte ihr in einem Schtuck andascht denke, so wird äich Gott au des zeige (offenbare). 3,16 Nur, was ma(mir) scho nabrocht(gschafft) hän, drin len uns(üs) au läbä.

3,17 Folge ma(mir), lebi Breda, un luege uf de, de so läbä, we ihr uns(üs) zuem Vorbild hän. (a) 3,18 Denn vieli läbä so, daß i(ich) äich me(oft) vu nene vuzehlt ha, etze aba sag ich's au unda Träne: (a) (b) sie sin Feinde (Gegna) vum Kriiz Chrischti. 3,19 Ihr End isch d Vudammnis, (a) ihr Gott isch dr Ranze, un ihri Ehri isch in ihra Schand; sie sin irdisch gsinnt. 3,20 (a) (b) (c) Unsa Birgarecht aba isch im Himmel; woher ma(mir) au (d) d Heiland erwarte, d Herrn Jesus Chrischtus, 3,21 der (a) (b) (c) unseri billigi(nichtigi) Lyba (Ranze) vuwandle wird, daß sa glich wird sinem vuherrlichte Lyb (Ranze) nohch dr Kraft, mit der ra(er) sich alli Sache folgsam mache ka.

S`4. Kapitel

Mahnig zue d Einigkeit un zue d Fräid(Freud) im Herrn

4,1 Eso, mini lebi Breda, nohch däne i(ich) mi sehn, (a) (b) mi Fräid(Freud) un mi Krone, schtoht fescht in däm Herrn, ihr Liebi. 4,2 Evodia vumahn i(ich) un Syntyche vumahn i(ich), daß sie vu einem Sinn sin in däm Herrn. 4,3 Un, i(ich) bitt au dich, mi treue Gfährte, schtand ne bäi; sie hän mit ma(mir) fir des Evangelium gkämpft, zsämme mit Klemens un minem andere Mitarbeita, (a) dere Näme im Buech vum Läbä schtoht.

4,4 Fräie(Freuet) äich in däm Herrn allwäg, un abamols sag i(ich): Fräie(Freuet) äich! 4,5 Äiri (a) Güte len kundsi alle Mensche! Dr Herr isch nooch! 4,6 (a) (b) Sorge äich um nigs, sundern in alle Dinge len äiri Bitte in Gebet un Flehe mit Danksagig vor Gott kundwerde! 4,7 Un dr (a) (b) Friide Gottes, der hecha isch als alli Vununft, vuwart äiri Herze un Sinne in Chrischtus Jesus.

4,8 Wida, lebi Breda: Was wohr isch, was ehrbar, was Grecht, was sufa, was liebenswert, was ä guete Ruef het, isch`s ä Tugend, isch`s ä Lob - sin druf üs! 4,9 Was ihr glernt un gregt un ghärt un gsähne hän a ma(mir), des den; so wird dr Gott vum Friide mit äich si.

Dank fir de Gabe dr Gmeinde

4,10 I(Ich) bi aba volla fräit in däm Herrn, daß ihr wida flisig wore sin, fir mi z sorge; ihr wart zwar imma druf üs, aba de Ziit het's nit zueglo. 4,11 I(Ich) sag des nit, wel i(ich) Mangel lied; denn i(ich) ha glernt, ma(mir) (a) guet si z losse, we's ma(mir) au goht. 4,12 I(Ich) ka niedrig si un ka hoch si; ma(mir) isch alles un jedes bekannt: beides, satt si un hunga ha, beides, Ibafluß ha un Mangel liede; (a) 4,13 i(ich) vumag alles durch nen, der mi mächtig macht. (a) 4,14 Doch ihr hän guet dra doe, daß ihr äich wägä minere Vufolgig agnumme hän. 4,15 Denn ihr Philipper wißt, daß am Afang vu minere Predigt am Evangelium, als i(ich) üszoge bi üs Mazedonien, (a) kei Gmeinde mit ma(mir) Gmeinschaft ka het im Ge un Ne als ihr ällei. 4,16 Denn au nohch Thessalonich hän ihr ebis gschickt fir mi Üskumme(Wohl), eimol un dnohch noh mol. 4,17 Nit, daß i(ich) des Gschenk suech, sundern i(ich) suech de Frucht, dmit sie äich viel agrechnet wird. 4,18 I(Ich) ha aba alles gregt un ha Ibafluß. I(Ich) ha Massig(Fülle), nohchdäm i(ich) durch (a) Epaphroditus gregt ha, was vu äich kumme isch: ä liebliche Gruch, ä agnehmes Opfa, Gott gfällig. 4,19 Mi Gott aba wird all äirem Mangel abhelfe nohch sinem Richtum in Herrlichkeit in Chrischtus Jesus. 4,20 Gott aba, unsam Vada (Babbe), isch Ehri vu Ewigkeit zue Ewigkeit! Amen.

Greß un Segewinsch

4,21 Greßt alli Heilige in Chrischtus Jesus. S greße äich de Breda, de bi ma(mir) sin. 4,22 S greße äich alli Heilige, bsunders aba de üs däm Huus vum Kaisa. 4,23 De Gnade vum Herrn Jesus Chrischtus isch mit äirem Geischt!

Des isch ä Bäitrag vu Dietmar Wiesler fir me Evangelium im Netz (Copyright) Dez. 1999

Letzte Änderung: Oktober 22, 2007