Was in däm Buech schtoht

Des kurze Schribe isch ä persenlichi Notiz vum Aposchtel Johannes. Na (Er) macht däm Gajus, sinem Fründ (Freund), Muet, um Missionare zue undaschtitze, wo durchreise un die Guet Nahricht vukindige.
Mit däm, was Johannes vulange doet, doet da (er) dann (dnoh) ä Warnig vor Ibaheblichkeit d andere Gemeindeglieda gegeiba vubinde.

Chrischte sollte änanda dodrin bäischtoh, um de Botschaft vu Jesus Chrischtus zue vubreide, un sollte nit ibaheblich si.

We des Buech ufbaut isch

1-4:	D Johannes greßt d Gajus
5-8:	Johannes lobt d Gajus, wel la (er) treu isch
9-12:	Johannes wiest d Diotrephes zrecht un doet d Demetrius emfehle
13-15:	Johannes winscht däm Gajus Friide

S 1. Kapitel

D Johannes greßt d Gajus

1,1 Dr Älteschte an Gajus, däm Lebe (Liebe), (a) den i (ich) leb(lieb) ha in dr Wohret.

1,2 Mi Lebe (Liebe), i (ich) wünsch, daß ses dir in alle Dinge guet goht un dü gsund bisch, so we s dinere Seele guet goht. 1,3 Denn i (ich) ha mich sehr (sölli) gfreut, als d Breda kumme sin un Ziignis ge hän vu dinere Wohret, we dü jo (a) läbsch in dr Wohret. 1,4 I (Ich) ha kei greßeri Fräid (Freud) als de, z härä, daß mini Kinda in dr Wohret läbä.

Johannes lobt d Gajus, wel la (er) treu isch

1,5 Mi Lebe (Liebe), dü handlesch treu in däm, was dü a d Breda doesch, zmol a fremde, 1,6 de dini Lebi bezige vor d Gmeinde; un dü wirscht guet dra doe, wenn dü sie wida undaschtitze doesch, we s recht isch vor Gott. (a) 1,7 Denn wägä sinem Name sin sie üszoge un (a) nähmä vu d Heide nigs a. 1,8 Solchi (a) solle ma (mir) au ufnähme, dmit ma (mir) Helfa vu dr Wohret werde.

Johannes wiest d Diotrephes zrecht un doet d Demetrius emfehle

1,9 I (Ich) ha dr Gmeinde kurz gschribe; aba Diotrephes, der unda dene dr Erschte sin will, nimmt uns nit uf. 1,10 Drum will i (ich) nen, wenn i (ich) kumm, erinnere a sini Arbet, de na (er) doet; denn na macht uns schlecht mit bese Wort un s längt däm noh nit dmit: na (er) selba nimmt d Breda nit uf un hinderet au de, de s mache wen, un wirft sie üs dr Gmeinde.

1,11 Mi Lebe (Liebe), folg nit däm Bese nohch, sundern däm Guete. Wer Guetes doet, der isch vu Gott; wer Beses doet, der het Gott nit gsähne. 1,12 Demetrius het ä guets Ziignis vu alle un vu dr Wohret selba; un au mir sin Ziige, un dü weisch, daß unsa Ziignis wohr isch.

Johannes winscht däm Gajus Friide

1,13 I (Ich) hät dir noh viel z schribe; aba (a) i (ich) will nit mit Tinte un Fädere a di schribe. 1,14 I (Ich) hoff aba, di bald z sähne; dann (dnoh) den ma mitänanda schwätze. 1,15 D Friide Gottes soll mit dir si! S greße di d Freunde. Greß alli Freunde, alli mit däm Name.

Des isch ä Bäitrag vum Dietmar Wiesler fir hufe Evagelium im Netz (Copyright) Dez. 1999